Ostróda (daw. Ostród, niem. Osterode, prus. Austrāti) – polskie miasto położone w województwie warmińsko-mazurskim. Siedziba powiatu ostródzkiego oraz gminy wiejskiej Ostróda.
Miasto ma powierzchnię 14,15 km², a według danych z 2017 roku zamieszkuje je 33216 osób, co przekłada się na gęstość zaludnienia 2360,1 os./km².
Początki Ostródzie dała wybudowana ok. 1270 roku drewniana strażnica. Obok niej rozwijała się osada, która w 1329 roku otrzymała prawa miejskie nadane przez komtura dzierzgońskiego, Luthera von Braunschweig.
Od 1340 roku Ostróda była siedzibą komturii, a w latach w latach 1349-1370 budowany był murowany zamek krzyżacki.
Po bitwie po Grunwaldem polscy żołnierze dokonali rzezi uciekających z pola bitwy krzyżaków, a 18 lipca 1410 roku Mikołaj z Durąga zajął zamek i miasto dla wojsk króla Władysława Jagiełły. Od 1440 roku Ostróda należała do Związku Pruskiego, a w latach 1466-1657 stanowiła lenno Korony Królestwa Polskiego.
W 1519 roku Ostróda została zdobyta przez wojska Zygmunta Starego. W 1628 roku miasto było okupowane przez Szwedów, a w latach 1633-1639 miastem i starostwem rządził jeden z ostatnich książąt piastowskich, Jan Chrystian brzeski, który zmarł w Ostródzie 25 grudnia 1639 roku. Pół roku wcześniej w Ostródzie zmarła jego żona, Anna Jadwiga, która została pochowana w kościele św. Dominika Savio. W 1656 roku spustoszenia miasta dokonali najpierw Tatarzy, a następnie wojska szwedzkie.
W latach 1758-1762 miasto znajdowało się pod okupacją rosyjską. 21 lipca 1788 roku wybuchł pożar, który strawił większość miasta, a w wyniku wybuchu magazynowanego prochu, poważnemu zniszczeniu uległ zamek – spalonej najwyższej kondygnacji i wschodniego skrzydła nigdy nie odbudowano.
Od 21 lutego do 1 kwietnia 1807 roku na zamku mieszkał Napoleon Bonaparte.
Największy rozkwit miasta przypada na przełom XIX oraz XX wieku. Za sprawą Georga Jacoba Steenke w latach 1844-1866 powstawał kanał łączący Ostródę z Bałtykiem (a właściwie sieć kanałów, rozbudowywana do 1884 roku). Od 1872 roku przez Ostródę przebiegała linia kolejowa Toruń-Wystruć. W latach 1900-1910 powstała sieć kanalizacyjna i wodociągowa, przeprowadzono gazyfikację. Na terenie miasta powstały trzy kompleksy koszarowe, działały liczne hotele i restauracje, funkcjonowały m.in. teatry, kino, strzelnica, klub sportowy i hipodrom. W okresie międzywojennym Ostróda była niezwykle popularnym miejscem w Prusach Wschodnich i zyskała miano Perły Mazur. Przed II wojną światową Ostróda liczyła około 18 tysięcy mieszkańców.
W nocy 21/22 stycznia 1945 roku do słabo bronionej Ostródy wkroczyły wojska 5 armii pancernej gwardii II Frontu Białoruskiego. W trakcie niewielkich walk, trwających około 5 godzin, miasto praktycznie nie ucierpiało. Niestety w wyniku późniejszych celowych podpaleń i dewastacji dokonywanych przez żołnierzy radzieckich, w ciągu kilku dni zniszczone zostało ponad 60% zabudowań miasta. Niemal doszczętnie zniszczono zamek oraz zabudowania Starego i Nowego Rynku (obecny Plac Tysiąclecia) wraz z kościołem św. Dominika Savio. Poważnie ucierpiały również pobliskie ulice. Ponadto rozkradano i wywożono m.in. wyposażenie zakładów kolejowych i przemysłowych, rozebrano również okoliczne linie kolejowe. Po wprowadzeniu polskiej władzy, według ewidencji starostwa powiatowego, w mieści pozostało około 2000 mieszkańców. Ocalało 580 z ok. 1300 budynków, przy czym do natychmiastowego zamieszkania nadawało się zaledwie 180 z nich.
W czasach PRL w Ostródzie powstały Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego, kombinat mięsny, zakłady drzewne, wytwórnia win czy zakłady szkutnicze. Odbudowa zasobów mieszkaniowych opierała się w głównej mierze na budownictwie z wielkiej płyty.
Znajdujesz się na Placu Tysiąclecia Państwa Polskiego, w miejscu, które od zawsze stanowiło serce Ostródy. To tutaj w czasach krzyżackich rozwijała się osada, która w XIII wieku dała początek miastu. W XIX i XX wieku miejsce to tętniło życiem, za sprawą otaczających stary i nowy rynek kawiarni i sklepów.
Widoczny na środku fontanny granitowy obelisk, z którym będzie związane zadanie do wykonania, to obiekt, który łączy historię niemieckiej Osterode i polskiej Ostródy. Odsłonięty 18 sierpnia 1907 roku obiekt pierwotnie nazwany był Fontanną Trzech Cesarzy i został poświęcony cesarzom pruskim - Wilhelmowi I, Fryderykowi III oraz Wilhelmowi III - którzy panowali po sobie w 1888 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej z obelisku zniknęły wizerunki cesarzy, a w latach 60. XX wieku został zdemontowany i wywieziony na wysypisko śmieci. W 2002 roku, po wielu perturbacjach, uratowany z wysypiska obelisk został przekazany Stowarzyszeniu Mniejszości Niemieckiej „Jodły”. Wrócił na swoje pierwotne miejsce 1 maja 2004 roku jako Pomnik Jedności Europejskiej.
ZADANIE DO WYKONANIA
W logu umieść zdjęcie, na którym będzie widać:
Ciebie / Twój odbiornik GPS lub telefon (wskazujący koordynaty tego miejsca) / kartkę z Twoim nickiem / Twój PWG na tle obelisku od strony z herbem Ostródy (nie Osterode am Harz).
Virtual Rewards 2.0 - 2019/2020
This Virtual Cache is part of a limited release of Virtuals created between June 4, 2019 and June 4, 2020. Only 4,000 cache owners were given the opportunity to hide a Virtual Cache. Learn more about Virtual Rewards 2.0 on the Geocaching Blog.