Moczyń (niem. Machenau, 1945-1946 Machnów ) - dzielnica miasta Żagań. zwana czasem "Osiedlem Moczyń". W 1840 roku w pobliżu miasta znajdowała się dwu częściowa wieś zwana Deutsch-Machen (Machów) i Polnisch-Machen (Moczyń). W 1914 roku w wyniku rozrostu miasta Polnisch-Machen (Moczyń) została poprawiona w granice Żagania. Deutsch-Machen w 1936 roku włączono do Bożnowa. .
Obecnie jest to spokojna dzielnica głównie składająca z domków jednorodzinnych. Posiada własną szkołę i kościół oraz parafię św. Józefa. Do najciekawszych miejsc należy most kolejowy zwany "Czerwonym Mostem" na rzece Bóbr.
Plany budowy żagańskiej linii kolejowej powstawały już na początku XIX w. Było ich kilka. „Podejścia” do budowy niweczył brak pieniędzy na bardzo kosztowną inwestycję. Przyspieszenie nastąpiło wraz z pomysłem połączenia Głogowa z Żaganiem, Żagania z Jankową Żagańską, a następnie przesiadką na linię Berlin - Wrocław. Inicjatorzy skrzyknęli się w 1843 r. Powstała spółka Niederschlesische Zwiegbahn Geselsa Kolej Boczna). Idea budowy i funkcjonowania była zawarta w statucie, który został zatwierdzony przez członków spółki, po długich negocjacjach trwających od 4 marca do 25 września 1844 r. Statut został zatwierdzony aktem notarialnym. Tak ważną strategiczną inwestycję musiał zatwierdzić król Prus Fryderyk Wilhelm. Koncesji udzielił 8 listopada 1944 r.
107-kilogramowe szyny i oszczędności
Kapitał przedsięwzięcia wynosił niebagatelną jak na owe czasy kwotę 1,35 mln talarów. Pierwsze prace budowlane ruszyły w sierpniu 1844 r. Przyśpieszenie nastąpiło na wiosną 1845 r. Rozpoczęto budowę stacji kolejowych. Obniżenia terenu niwelowano nasypami. Tor powstawał ze stalowych szyn, które były przyśrubowywane do drewnianych podkładów. Szyna miała 4,57 m., ważyła 107 kg. Przy torach postawiono infrastrukturę kolejową, usprawniająca jazdę pociągom i zapewniającą sprawne poruszanie się i bezpieczeństwo.
Efektem cięcia kosztów tej wielkiej inwestycji były też trudne warunki pracy, pośpiech, niskie płace i złe traktowanie robotników – 1500 z nich zastrajkowało w listopadzie 1845 r. Interweniowała policja i wojsko.
Wysokie nakłady finansowe i niewspółmierne do tego mega trudnego zadania fundusze oszczędzano także poprzez wybór trasy, a konkretnie, przez pomijanie górzystych terenów i rzek. Starano się wykonać jak najmniej kosztownych i trudnych w realizacji mostów. Jednak kilku z nich nie dało się uniknąć. Jednym z wyzwań była budowa mostu na Czernej (na trasie Żagań - Jankowa Żagańska), a zwłaszcza budowa potężnego mostu na Bobrze (linia Żagań-Głogów).
Czerwony most
Budowa ruszyła w maju 1845 r. Można sobie wyobrazić organizację i bardzo duże tempo prac przy tym pokaźnym 200-metrowym ceglanym moście. To była bardzo duża długość. Trzeba dodać, że szerokość dochodziła do 10 metrów. Całość trzymała się na 19 podporach o wysokości 10 m, czyli wysokości 3-piętrowego domu.
Most powstał zapewne w 13 miesięcy. Pierwszy pociąg tzw. próbny przejechał przez ten most i Polnisch-Machen 26 lipca 1846 r. Wyjechał z Głogowa i został tego pamiętnego dnia przywitany na ówczesnym żagańskim dworcu, zapowiadając uruchomienie połączeń kolejowych. Był to pierwszy odcinek kolejowy, który powstał na terenie Prus.
Prace budowlane na linii Głogów - Żagań ostatecznie ukończono we wrześniu 1846 r. Otwarcie całej linii Głogów – Jankowa Żagańska nastąpiło 1 listopada 1846 r. W latach 1850–60 72-kilometrowa magistrala była rozbudowywana o drugi tor - kursowały dwie pary pociągów. W Jankowej była przesiadka do Berlina.
Czerwony most był imponujący i starannie wykonany, o czym świadczył użyty materiał i zapewne specjalnie zaprojektowane piękne żeliwne balustrady.
Trzy parowozy pośpieszne
Prace budowlane trwały trochę ponad dwa lata, od sierpnia 1944 do końca października 1946 r. Szybkość nie szła w parze z jakością. Pociągi często się wykolejały. Ludzie nie byli pełni entuzjazmu do korzystania z pociągów. Spółka znalazła się na krawędzi bankructwa. Nie mogło być inaczej, skoro mosty, przepusty nad drogami i rowami początkowo budowano z drewna. Stopniowo dopiero później były przebudowywane na ceglane. Poprawa koniunktury nastąpiła w połowie lat 60-tych XX w. polepszona została jakość połączeń. W 1865 r. zakupiono trzy parowozy pospieszne. Służyły kolei do 1873 r.
1 października 1890 r. otwarto odcinek Żagań – Kożuchów. Oznaczało to, że pociąg wjeżdżał na most i kilkaset metrów dalej skręcał odgałęzieniem w lewo, w kierunku Starej Koperni. Z czasem odcinek ten został przedłużony do Nowej Soli. Most zyskał sławę z powodu trzech torów.
Wysadzenie mostu i rozbiórka dwóch torów
Na przełomie 1944 i 45 r. zaczął zbliżać się front II wojny światowej. Most był strategicznym obiektem, dlatego ochraniała go obsługa naziemna lotniska z Tomaszowa. Następnie był wysadzony. Najprawdopodobniej najszybciej ze wszystkich mostów w okolicy miasta. Ze zdjęcia radzieckiego samolotu zwiadowczego wiadomo, że 2 lutego był już we fragmentach.
Walki o Żagań trwały od 13 do 16 lutego. Niemcy się wycofali. Miasto było pod nadzorem władz radzieckich. Rosjanie zdemontowali dwa tory z linii kolejowej, także z mostu, jeszcze w latach 40-ych. Do dzisiaj widnieje puste miejsce po prawej stronie. Pozostał tylko jeden tor.
Odbudowa i likwidowanie połączeń
Most był odbudowany przez polska administrację, po tym, gdy PKP przejęło stację kolejową Żagań 20 sierpnia 1945 r. Linia Żagań-Głogów była potraktowana jako pierwsza priorytetowo przy odbudowie.
Przez most przejeżdżały nadal pociągi relacji Żagań – Nowa Sól, w ramach linii 371. Połączenie to zlikwidowano w 1993 r.
Drugie połączenie osobowe, na linii Żagań – Głogów (linii nr 14) trwały do 1 października 2002 r.
W latach 90-ych, na moście doszło do uszkodzenia mostu, przez maszynę poprawiająca nawierzchnię. Został uszkodzony jego tzw. parapet. Kolej wprowadziła ograniczenie do 20 km/h.
Od 2006 r/ używano most do szynobusowych połączeń pasażerskich Żagań – Niegosławice. Było to ożywienie ruchu pasażerskiego na moście i na stacji w Niegosławicach, gdzie od 10 grudnia 2006 do 10 października 2010 była stacja końcowa dla szynobusu kursującego w kierunku Zielona Góry i Żagań.
Obecnie z linii kolejowej i mostu korzystają pociągi towarowe. W wyjątkowych okolicznościach przejeżdżają pociągi retro – lokomotywy.
ŹRÓDŁO:WIKIPEDIA,Strona Facebook-Machenau-Moczyń
Kesz to dosyć prosty dwuetapowy mulciak.Udaj się na miejsce startowe, gdzie można znaleźć brakujące liczbę.Następnie podstaw je do poniższego wzoru.W finałowym pojemniku można znaleźć LogBook i certyfikaty dla pierwszych i znalezców.Jak do w lesie możesz być niedokładne dlatego dołączam zdjęcia- spoilery.Życzę powodzenia.
N 51 35,898 E 015 19.A
Wcześniejsze