Najstarszą miejscowością gminy jest wieś Krzeszyce, której powstanie datuje się na XII wiek. Nazwa wsi ma charakter patronimiczny i najprawdopodobniej pochodzi od imienia Krzesisław zapisanego w XII jako „Crezislaus” względnie od imienia Krzesław zapisanego w XIII wieku aż 13 razy. Pierwsza udokumentowana wzmianka o Krzeszycach nastąpiła w 1354 r., kiedy to wieś „Creschitz” należącą do von Uchtenhagenów podporządkowano jurysdykcji biskupów lubuskich. Miejscowość w średniowieczu określana była jako „Criesswis”, „Creschin”, „Kryschytz” czy też „Krescht”. Krzeszyce są starą słowiańską osadą o rozplanowaniu owalnicowym, położoną na terenie historycznej Ziemi Torzymskiej, na dawnym pograniczu Diecezji Poznańskiej i Lubuskiej. Wieś przez wiele stuleci stanowiła uposażenie słońskiego zamku, który od 1426 roku był własnością a zarazem główną siedzibą zakonu joannitów w Brandenburgii.
Po pruskiej Reformie Rolnej (1812-1813) nastąpił szybki rozwój gospodarczy Krzeszyc, który został jeszcze bardziej przyspieszony po wybudowaniu w 1830 roku drogi Kostrzyn – Skwierzyna. W trakcie osuszania błot nadwarciańskich w II poł. XVIII wieku Krzeszyce znacznie rozszerzyły swoje grunty. Po sąsiedzku powstał szereg nowych wsi: Dzierżązna. Łukomin, Krzemów, Krasnołęg czy Karkoszów. Dzięki rozwojowi rzemiosła miejscowość stała się lokalnym ośrodkiem wymiany towarowo-pieniężnej.
Z tego okresu pochodzi nieistniejący znany z przekazów ikonograficznych kościół, usytuowany po południowej stronie placu targowego. Budowla została wzniesiona na planie prostokątnym w konstrukcji ryglowej, o nadbudowanej po północnej stronie wieży. Wystrój świątyni był skromny i składał się z ambonowego ołtarza, ławek oraz empor rozmieszczonych wzdłuż ścian bocznych.
Niezależność od administracji joannickiej miejscowość uzyskała na początku XIX wieku, kiedy dokonano parcelacji dóbr zakonnych. Mieszkańcy Krzeszyc tradycyjnie trudnili się uprawą ziemi, hodowlą zwierząt oraz rybołówstwem, a także młynarstwem, bartnictwem i browarnictwem. Działał stale dzierżawiony folwark, a także zakłady rzemieślnicze i niewielkie zakłady przemysłowe w tym cztery młyny, pięć tartaków i olejarnia. Na gwałtowny rozwój gospodarczy miejscowości wpływ miało także oddanie do użytku w 1896r. linii kolejowej z Kostrzyna do Krzeszyc, przedłużonej w 1915r. o odcinek do Rudnicy.
Po pierwszej wojnie światowej Krzeszyce nabrały, dzięki swoim mieszkańcom, charakteru miejscowości urlopowo-wypoczynkowej, czemu nie można się dziwić, zważywszy na przepiękne tereny leśne oraz rozlewiska i łąki nadwarciańskie gminy.
O charakterze miejscowości świadczy choćby fakt istnienia hotelu na dzisiejszej ul. Skwierzyńskiej oraz licznych zajazdów, restauracji i kawiarni. To właśnie na dzisiejszej ul. Gorzowskiej w okresie międzywojennym kwitł handel i życie towarzyskie miejscowości. Tutaj można było kupić wszystko cokolwiek było potrzebne zarówno w dzień powszedni jak i w święta.
Natomiast przy dzisiejszej ul. Sulęcińskiej znajdowało się kąpielisko przeznaczone dla mieszkańców i turystów. Zasilane było wodą z Postomii, a korzystający z niego mieli do dyspozycji przebieralnie i kawiarnię. Zdjęcia umieszczone na tej stronie prezentują przedwojenną ulicę Gorzowską, hotel Donat i kąpielisko przy dzisiejszej ulicy Sulęcińskiej.
Piękno Krzeszyc legło w gruzach podczas działań II wojny światowej. W tym czasie przestał istnieć kościół i wiele innych budynków świadczących o zasobności i gospodarności mieszkańców przedwojennych Krzeszyc.
O skrytce
Współrzędne startowe nie wskazują miejsca ukrycia kesza. Przeczytaj informacje o miejscowości i odpowiedz na kilka pytań:
A – podaj wiek powstania miejscowości krzeszyce
B – rok pierwszej udokumentowanej wzmianki o Krzeszycach
C – rok budowy linii kolejowej Kostrzyn-Krzeszyce
Miejsce ukrycia skrytki finałowej jest tu: N 52° 34.(C-B-25) E 015° 00.(B-A-417)
The oldest village of the commune is the village of Krzeszyce, whose creation dates back to the twelfth century. The name of the village is patronymic and most likely comes from the name of Krzesisław recorded in XII as "Crezislaus" or from the name of Krzesław saved in the 13th century as many as 13 times. The first documented mention of Krzeszyce took place in 1354, when the village of "Creschitz" belonging to von Uchtenhagen was subordinated to the jurisdiction of the bishops of Lubusz. The village in the Middle Ages was referred to as "Criesswis", "Creschin", "Kryschytz" or "Krescht". Krzeszyce is an old Slav settlement with an oval layout, located in the historic Torzym Land, on the former border of the Diocese of Poznań and Lubusz. For many centuries, the village was the salary of the castle, which from 1426 was the property and at the same time the main seat of the Order of St. John in Brandenburg.
After the Prussian Agricultural Reform (1812-1813) there was a rapid economic development of Krzeszyce, which was further accelerated after the construction of the Kostrzyn-Skwierzyna road in 1830. During the drying of the Warta River Marshes in the second half In the 18th century, Krzeszyce significantly expanded its land. In the neighborhood, a number of new villages were created: Dzierżązna. Łukomin, Krzemów, Krasnołęg and Karkoszów. Thanks to the development of crafts, the village has become a local center for the exchange of goods and money.
From this period, there is a non-existent church known from iconographic sources, located on the south side of the market square. The building was erected on a rectangular plan in a half-timbered construction, with a tower built on the north side. The decor of the temple was modest and consisted of a pulpit altar, benches and emporas arranged along the side walls.
Independence from the Joannicki administration was obtained at the beginning of the 19th century, when the religious property was parceled. Inhabitants of Krzeszyce traditionally struggled with the cultivation of land, animal husbandry and fishery, as well as in milling, bee-keeping and brewing. A leased farm was still operating, as well as craft workshops and small industrial plants, including four mills, five sawmills and an oil mill. The devastation of the town's economic development was also influenced by commissioning in 1896. from the railway line from Kostrzyn to Krzeszyce, extended in 1915. for the section to Rudnica.
After the First World War, Krzeszyce gained, thanks to its residents, the character of a holiday and vacation resort, which can not be surprising considering the beautiful forest areas and backwaters and meadows near the Warta river.
The fact of the existence of a hotel on today's ul. Skwierzyńska and numerous inns, restaurants and cafes. It is at today's ul. Gorzowska's trade and social life were flourishing in the inter-war period. Here, you could buy anything that was needed both on weekdays and on holidays.
However, at today's ul. Sulęcińska was a bathing place for residents and tourists. It was fed with water from Postomia, and those using it had changing rooms and a café. The photos on this page show pre-war Gorzowska Street, Hotel Donat and swimming pool at today's Sulęcińska Street.
The beauty of Krzeszyce was destroyed during the Second World War. At that time, the church and many other buildings that proved the richness and economy of the pre-war residents of Krzeszyce ceased to exist.
About the cache
The starting coordinates do not indicate the hiding place of the cache. Read the information about the city and answer a few questions:
A - give the age of the place of establishment of the town of
B - the year of the first documented mention of Krzeszyce
C - year of construction of the Kostrzyn-Krzeszyce railway line
The place of concealment of the final locker is here: N 52 ° 34. (C-B-25) E 015 ° 00. (B-A-417)