#5 - Kotlina Turoszowska pieszo lub rowerem
Pomysł na założenie skrytek w Kotlinie Turoszowskiej narodził się podczas przygotowywania Pierwszego Pieszego Rajdu Kotliny Turoszowskiej w Bogatyni.
I Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 30 czerwca 2019 roku o dystansie 60 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 203 uczestników.
Na starcie pojawiło się 187 uczestników a do mety dotarło 151 startujących.
W Pierwszym Pieszym Rajdzie Kotliny Turoszowskiej udział wzieli uczestnicy z krajów: Polski, Czech, Słowacji oraz Niemiec.
Po 6 godzinach i 18 minutach pierwszy uczestnik rajdu dotarł na metę.
Trasa Rajdu prowadziła przez trzy kraje: Polska, Czechy, Niemcy.
II Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 19 czerwca 2021 roku o dystansie 61 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 207 uczestników.
Na starcie pojawiło się 173 uczestników a do mety dotarło 123 startujących.
Po 9 godzinach i 20 minutach pierwszy uczestnik rajdu dotarł na metę.
Tym razem trasa rajdu odbyła się tylko w Polsce.
III Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 18 czerwca 2022 roku o dystansie 62 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 230 uczestników.
Na starcie pojawiło się 193 uczestników a do mety dotarło 164 startujących.
Trasa Rajdu prowadziła ściezkami po polskiej jak i czeskiej stronie.
IV Rajd Kotliny Turoszowskiej odbył się 17 czerwca 2023 roku o dystansie 62,5 km.
Chęć udziału w Rajdzie zadeklarowało 235 uczestników.
Na starcie pojawiło się 191 uczestników a do mety dotarło 162 startujących.
Trasa Rajdu prowadziła ścieżkami po polskiej jak i czeskiej stronie gdzie było 1 800 m przewyższeń.
Najstarszy uczestnik rajdu miał 76 lat i pochodzi z Gdańska.
W rajdzie udział wzieła Dorota Szparaga, która przeszła samotnie Via Alpina Red Trail - 2 650 km.
INFORMACJA O KOTLINIE TUROSZOWSKIEJ:
Kotlina Turoszowska znajduje się w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia oraz w przygranicznym obszarze Republiki Czeskiej na terenie gmin Hradek nad Nisou oraz Chrastava
Bo będzie okazja zdobyć suweniry np:
Oprócz znajdowania skrytek będzie możliwość poznania historii Kotliny Turoszowskiej dawnej i obecnej.
TRASA PĘTLI KOTLINY TUROSZOWSKIEJ:
Pętla Kotliny Turoszowskiej zaczyna się na placu przy Dworcu Historii w Bogatyni i będzie przebiegać ścieżką Śladami Przeszłości do Opolna Zdrój. Następnie ścieżką przemytników dotrzemy do drogi asfaltowe (Bogatynia – Sieniawka), którą kierujemy się do Kopaczowa. Następnym miejscem jest Styk Trzech Granic gdzie znajdujemy szlak zielony, którym podążamy wzdłuż Nysy Łużyckiej do Trzcińca Górnego, tu znajdują się ruiny Zamku Ronów. Drogą polną kierujemy się do Działoszyna, a drogą asfaltową idziemy przez Posadę, Bratków, Krzewinę aż dochodzimy do Lutogniewic. W Lutogniewicach kierujemy się na pas graniczny drogą szutrową dochodzimy do drogi asfaltowej (Działoszyn – Wyszków), którą kierujemy się do Wyszkowa. Następnie zwałowiskiem zewnętrznym zwanym hałdą dochodzimy do Bogatyni.
OPIS Z TABLIC TURYSTYCZNYCH
"Ścieżka historyczna – śladami przeszłości"
Stworzonej dzięki pomysłowości i pracy wolontariuszy PGE w 2015 roku
"MARKOCICE – Znajdujesz się w centrum starej głównołużyckiej, która ciągnie się wzdłuż rzeki Miedzianki – od czeskich Hermanic do Bogatyni. Przed 1945 rokiem wieś nazywała się Merkersdorf, a krótko po wojnie Targówek. Dawna nazwa nawiązuje do tradycji, zgodnie z którą począwszy od 1624 roku, zawsze w dniu 28 października odbywały się tu kiermasze.
Markocice od początku XVIII w. posiadały własną pieczęć nadaną przez jej właściciela – hrabiego von Einsiedel, przedstawiając żurawia z kamieniem w pazurach. Z biegiem lat herb zmieniał się, żuraw trzymał kamień w dziobie, a od 1925 roku "zmienił się" w czaplę, a kamień w pierścień. Herb markocic był umieszczony na budynku urzędu wsi, ale po wojnie niestety, został usunięty.
Wieś już w 1768 roku miała własną aptekę, w 1825 – szkołę, w 1884 roku połączenie kolejowe z Bogatynią i Żytawę, a od 1900 roku po wybudowaniu Hermanickiej Wąskotorówki z Frydlantem i Libercem. Obok zabudowy łużyckiej, ciekawym obiektem architektonicznym jest zabytkowy folwark z przełomu XVIII i XIX w. przy ulicy Dąbrowskiego, w pobliżu którego dziś działa schronisko dla zwierząt fundacji "Maja".
We wsi warto zobaczyć, znajdujący się niedaleko granicy, nieczynny kamieniołom bazaltu "Bartek". Wydobywana tu wulkaniczna skała była wykorzystywana jako materiał budowlany przy budowie kolei wąskotorowej. Do umocnienia brzegów koryta Miedzianki wykorzystywano słupy bazaltowe, które można zobaczyć w pobliskich Hermanicach.
Nad Markocicami wznosi się wydłużone wzgórze, ciągnące się za dawnym folwarkiem w kierunku kamieniołomu bazaltu. Przed 1945 rokiem nosiło nazwę Wachtberg, czyli Obserwator, od miejsca stacjonowania straży w czasie wojny trzydziestoletniej. Po 1945 r. nazwa przylgnęła do innego wzniesienia, a Wachtberg nazwano "Koło Obserwatora". Wzgórze to jest najwyższym wzniesieniem Obniżenia Żytawsko – Zgorzeleckiego (340 m n.p.m) i należy do ustanowionej przez PTTK Korony Sudetów Polskich. W tym miejscu, w różnych czasach natrafiono na kilka znalezisk archeologicznych, m.in. odkryto tu pogańskie cmentarzysko z epoki brązu. Ze wzgórza rozciąga się ciekawa panorama. Na wierzchołku można znaleźć słupek saksońskiej Królewskiej Sieci Triangulacyjnej.
Nieopodal, pod starą lipą, wśród głogów znajduje się zniszczony pomnik upamiętniający mieszkańców Markocic poległych w I wojnie światowej. W latach 20 ubiegłego wieku mieszkańcy wszystkich miejscowości fundowali pomnik swoim współmieszkańcom poległych na frontach Europy. Na wszystkich pomnikach umieszczono datę 1914-1918, krzyż żelazny i nazwiska upamiętnionych.
Wieś Markocice jako pierwsza w gminie ufundowała pomnik swoich 43 poległych mieszkańcom. Prosty pomnik ozdobiono postacią orła wyrzeźbioną w wapiennym bloku. Poborowi z Markocic, głównie robotnicy, w wieku od 19 do 42 lat poległych przeważnie we Francji, ale także w Rumuni, na Węgrzech, a kilku z nich zmarło rok po wojnie, już w Markocicach.
KESZ:
Stoisz przed czwartą tablicą turystyczną.
Dobrze się z nią zapoznaj bo informacje na niej umieszczone będą Ci potrzebne do znalezienia innych keszy.
Przeczytałeś, zanotowałeś, zapamiętałeś?
To masz jeszcze dwa zadania.
Podjąć i odłożyć kesza bardzo dyskretnie.
ŹRÓDŁO:
Tablice informacyjne na trasie ułożonych keszy "Kotlina Turoszowska pieszo lub rowerem"
Książka "BOGATYNIA I OKOLICE ZARYSY DZIEJÓW" - Marian Iwanek i Elżbieta Orłowska
Książka "Polskie Górne Łużyce" - Waldemar Ben
Książka "Królewska Dolina Górnołużyckiej Ścieżki Działoszyn" – Ryszard Zawadzki
Książka "Im Zittauer Zipfel"
FUNDACJA RAJD KOTLINY TUROSZOWSKIEJ