POLSKI OPIS
TEATR MIEJSKI
Pierwotnie w budynku mieściły się stajnie pocztowe. Budynek ten został wzniesiony prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku, na pewno przed rokiem 1823, w którym to został odnotowany w planach miasta.
W 1870 roku Rada Opiekuńcza dobroczynności Publicznej powiatu sieradzkiego na wniosek swego przewodniczącego Stefana Nowickiego, zakupiła obiekt na publicznej licytacji za sumę 800 rubli z zamiarem urządzenia w nim sali teatralnej. Dochody płynące z tytułu jej użytkowania miały zasilić budżet ochronki dla dzieci. Prace remontowo-adaptacyjne z inicjatywy doktora Józefa Stanisławskiego, a nadzorowane przez budowniczego powiatowego ukończono w 1874 roku.
1900 roku ukonstytuował się specjalny Komitet, złożony z obywateli Sieradza, na czele z cywilnym naczelnikiem powiatu Stanisławem Potockim, celem przeprowadzenia (przy częściowym udziale funduszy z kasy miejskiej) rozbudowy i modernizacji obiektu, zakończonej w końcu tegoż roku. Budynek częściowo wyburzono i powiększono, nadając wtedy jego fasadzie eklektyczny kostium.
Obecnie mieści się tam Sieradzkie Centrum Kultury.
KLASZTOR PODOMONIKAŃSKI
Podobnie jak fara jest jednym z najstarszych i najcenniejszych zabytków ziemi sieradzkiej. Jego początki sięgają pierwszej połowy XII wieku, w tym okresie Konrad Mazowiecki sprowadził do miasta Zakon Dominikanów. W XIX wieku za sprawą św. Urszuli Ledóchowskiej siostry przejęły popadający w ruinę klasztor i osiadły się na stałe w Sieradzu. Od tej pory opiekują się klasztorem i prowadzą w mieście działalność edukacyjną, charytatywną, a także prowadzą Dom Pomocy Społecznej.