Over deze caches
De Tweede Wereldoorlog, een verschrikkelijk zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Een tijd die nooit vergeten mag worden. Zoals uit vele plaatsen en streken zijn ook uit de Mastenbroekerpolder een aantal verhalen bewaard gebleven. Persoonlijke, streekgebonden verhalen. Verhalen over kleine details uit die roerige tijden.
Deze verhalen wil ik vertellen door middel van een viertal caches. De caches zelf stellen niet veel voor. Ook de locatie is niet heel belangrijk, het geeft alleen ongeveer de plek weer waar deze verhalen zich afspeelden. Het gaat bij deze caches dan ook puur om het levend houden van deze korte, persoonlijke herinneringen.
"'t Hanerik"
In mei 1940, om ongeveer 11 uur ’s morgens, arriveerden de eerste Duitse militairen in Mastenbroek. Met een groep van zeventien man op motorrijwielen kwamen ze vanaf Hasselt door de polder rijden. Twee aan twee, voorop een voorrijder. Ze stopten aan de Oude Wetering, op dit kruispunt, genaamd 't Hanerik, bij de boerderij van Jan Kanis. Daar raadpleegden ze de stafkaart van de polder Mastenbroek. Na een bepaald aantal bruggen moesten ze afslaan. De kaart klopte echter niet, ze misten een brug. De Duitsers vroegen informatie aan Jan en Berend Kanis. Het bleek dat Aorent Snel daar vlak voor de oorlog een landbouwbrug had neergelegd. Die brug stond echter nog niet op de Duitse kaart.
De Duitsers moesten naar het stoomgemaal op de Kamperzeedijk en ze hadden een brug te weinig geteld.
Hun kaart was erg gedetailleerd. De boerderijen, bomen, knotwilgen, populieren en zelfs hagen bij de boerderijen waren er op ingetekend.
De voorrijder van de militairen bleek een bekende te zijn. Jan en Berend Kanis hadden hem als oude bekende een hand gegeven. Het was de Duitser die elk voorjaar bij de boeren kwam om zeisen te verkopen. Achteraf was het dus een spion: hij kende elke boer in de polder, soms zelfs met bijnaam. Doordat dit alles voor de oorlog al in kaart was gebracht, hield men in Mastenbroek daar een naar smaakje aan over.
Bron: poldermastenbroek.nl