Jamno - kiedyś wieś, obecnie dzielnica Koszalina. Aż do końca XIX wieku, z racji swego położenia - wśród bagien, mokradeł i bezdroży, izolowana nie tylko w sensie geograficznym, ale również i kulturowym. Jamno reprezentowało typowy owalnicowy układ przestrzenny - centralny plac z kościołem, cmentarzem i stawem okolony zwartą zabudową.
Dzieje Jamna znane są od XIII wieku, związane są z historią miasta Koszalina, którego aspiracje handlowo-morskie zakładały zdobycie przez Jamno dostępu do morza. W 1331r. Jamno darowizną biskupa kamieńskiego stało się wsią komunalną, chłopi zaś poddanymi rady miejskiej. Nie tworzyli jednolitej społeczności, w zależności od nabytych praw i statusu majątkowego podzieleni byli na warstwy społeczne (kmiecie, półkmiecie, zagrodnicy, komornicy i ludzie luźni). Spoczywał na nich obowiązek płacenia na rzecz miasta czynszów w pieniądzu i naturze.
Wiek XVIII przyniósł złagodzenie tych obciążeń, a w XIX wieku uwłaszczenie chłopów zaowocowało wielkim rozkwitem kultury ludowej na niespotykaną dotychczas skalę. Wśród 11 komunalnych wsi Jamno było najbardziej zamożne i najludniejsze. Przynależność do miasta bowiem, to nie tylko obciążenia podatkowe i świadczenia na jego rzecz, ale również przywileje umożliwiające znaczny rozwój gospodarki. Zamożność chłopów jamneńskich znajduje odbicie w bogactwie strojów, dostatnim wyposażeniu wnętrz mieszkalnych i niezwykle bogatych dekoracjach przedmiotów codziennego użytku.
Kultura jamneńska, a szczególnie barwna sztuka ludowa, która uczyniła Jamno jedną z najbardziej interesujących miejscowości na Pomorzu bujnie rozwijała się do roku 1945, po którym mieszkańcy Jamna i Łabusza wyjechali do Niemiec pozostawiając po sobie ślad w postaci wytworów kultury materialnej.
==
Wherigo zaprowadzi Cię do jamnenskich zabytków, które warto je zobaczyć. Aby pobrać scenariusz Wherigo kliknij tutaj. Zaopatrz się również w odtwarzacz (player) Wherigo (np. WhereYouGo na Androida). Musisz także zagospodarować około 60 minut.
Życzę powodzenia :)