Grzyby odgrywają ważną rolę w przyrodzie, zapewniają krążenie pierwiastków, uczestniczą w procesach glebotwórczych, wzbogacają glebę stanowią pokarm dla wielu gatunków zwierząt.

🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄

🙂 Na początku obalę jeszcze pewien mit. 🙂

 Grzyby nie są pozbawione wartości odżywczych. Skoro współgrają z drzewami (mikoryza) dostarczając im związków mineralnych, to musi to coś znaczyć.

W zależności od gatunku zawierają sporo mikroelementów, minerałów i aminokwasów. Ponadto posiadają trochę cukrów i dobrze przyswajalnych tłuszczy.

Zawierają dużo potasu, żelaza, fosforu, sodu i wapnia. A jeśli chodzi o mikroelementy to przede wszystkim bardzo cenny jod, ale tez miedź, cynk i mangan,

💥

Dochodzą do tego jeszcze witaminy: A, B1, B2, D, PP i w znikomej ilości C.

💥

I wcale nie jest ich jak na lekarstwo. Jest ich całkiem sporo, wystarczy poczytać tabele produktów spożywczych żeby się o tym przekonać) przez co można określić je mianem lekarstwa 

Przybliżę wam nazwy grzybów. 

Postaram się  opisać kilkanaście rodzajów tak abyście mogli rozpoznać te na które możesz natknąć się w lesie.

Aby uniknąć pomyłki i szansy na ciężkie zatrucie bądź śmierć. 

Zawsze skonsultuj swoje zbiory z bardziej doświadczonymi zbieraczami.

🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄

Alternatywą może być też 

Geobranie połączone z Fotobraniem.

Można iść na Grzyby nie zrywając ich zrobić piękną fotografię i przy okazji 

zaliczyć skrytkę Geocachingową.

----------------------

Rycerzyk czerwonozłoty 

(Tricholomopsis rutilans)

Nazywany też: bedłka czerwonozłota, boczniak czerwonozłoty, brzegowłosek czerwonozłoty, gąska, gąska czerwonozłota, złotawka

Rycerzyk czerwonozłoty, ze względu na swój nieprzyjemny smak, uważany jest za grzyba niejadalnego, choć niektórzy go spożywają. Nie jest grzybem trującym, ale spożywany w większych ilościach może być szkodliwy. W Polsce jest pospolity.

Grzyb ten rośnie na drewnie różnych gatunków drzew - zarówno na drzewach liściastych, jak i iglastych. Można go spotkać w formie pojedynczej, w kępach lub w gromadach.

Jego występowanie obejmuje Amerykę Północną i Środkową, Azję, Australię i Europę.
 

Kapelusz rycerzyka czerwonozłotego ma średnicę 3-15 cm. Na początku jest dzwonkowaty, później staje się spłaszczony i czasami ma niski garbek na środku. Skórka kapelusza jest pokryta drobnymi łuskami, które mają barwę od czerwonej do purpurowoczerwonej.

Barwa kapelusza jest zależna od wieku grzyba - u młodych okazów jest purpurowofioletowa, natomiast u starszych żółta.

Blaszki są szerokie, gęste, mają barwę złotożółtą. U młodych okazów są jaśniejsze, wraz z wiekiem zaczynają ciemnieć. Przy trzonie są wykrojone i zbiegające wąskim ząbkiem.

Trzon osiąga wysokość od 5 do 12 cm i grubość 1-1,5 cm. Ma cylindryczny kształt. Ma barwę złotożółtą, w niektórych miejscach jest pokryty czerwonym zamszem.

Miąższ jest koloru jasnożółtego. Ma lekki zapach żywicy. Smak lekko mdły.

Zarodniki jajowato-eliptyczne, gładkie, bezbarwne. Wysyp zarodników biały.
 

Rycerzyk czerwonozłoty jest grzybem jadalnym, choć przez niektórych zaliczany jest do grzybów niejadalnych ze względu na mało przyjemny smak. Inni uważają jednak, że grzyb ten z powodzeniem można stosować w niewielkiej ilości jako dodatek do mieszanych potraw lub jako domieszka do innych grzybów. Poleca się stosować tylko młode okazy, starsze bowiem mają ziemisty zapach, a po ugotowaniu tracą dobry smak.
 

Jako domieszka do innych grzybów. Nie należy nigdy stosować go w zbyt dużej ilości, ponieważ może spowodować zaburzenia jelitowe.

Zadanie : 

Odszukaj ukryte współrzędne.

.