"Wysiłek Polskiego Państwa Podziemnego był ukierunkowany na wzniecenie powstania powszechnego, gdy tylko nastaną sprzyjające okoliczności, tj. załamanie się Niemców na froncie lub na terenie Rzeszy. Powstanie miało objąć wszystkie ziemie etnicznie polskie, a jego bazą byłoby Generalne Gubernatorstwo. Gdyby Ukraińcy podjęli wówczas próbę utworzenia niepodległego państwa, polskie władze podziemne za konieczne uznałyby udzielenie wsparcia dla Lwowa. Spośród kilku scenariuszy rozwoju sytuacji brano oczywiście pod uwagę prawdopodobieństwo wkroczenia Armii Czerwonej na obszar państwa polskiego i sytuację, kiedy „Rosjanie biją Niemców i w styczności z nimi wkraczają do Polski”. W takim wypadku przewidywano rozwiązanie polityczne przyjęte przez obie strony, ponieważ opór zbrojny wobec potęgi Armii Czerwonej uznawano za bezcelowy.
Żołnierze AK podczas akcji „Burza” w Lublinie, lipiec 1944
Podczas powstania zamierzano zrealizować następujące cele: obalić okupanta niemieckiego, zdobyć broń i wyposażenie wojenne, przeciwstawić się „zakusom ukraińskim”, umożliwić odbudowę regularnej armii, odtworzyć własną administrację, zapewnić porządek i spokój, podjąć ekspansję zbrojną w celu opanowania reszty pozostających jeszcze pod okupacją terenów Rzeczypospolitej.
(...)
Rejon Tomaszowa Lubelskiego, Jarosławia, Przemyśla i Sanoka traktowano jako część podstawy wyjściowej do dalszych działań w kierunku Lwowa, którego zdobycie uważano za priorytetowe; przewidywano walki z Ukraińcami w Małopolsce Wschodniej.
(...)
Osłona działań powstańczych od wschodu za pomocą działań dywersyjnych i partyzanckich wraz z koniecznością opanowania przepraw na kluczowych rzekach, w tym na Sanie, stanowiły istotne elementy koncepcji powstania powszechnego. Osłona od wschodu miała polegać na zwalczaniu oddziałów wroga, które próbowałyby wdzierać się do bazy powstańczej. Z pewnością obejmowałoby to rozwinięcie oddziałów Obwodu Łańcut AK, choć strategiczny plan powstania nie precyzował, jakie siły zamierzano wykorzystać w poszczególnych jednostkach organizacyjnych podziemia wojskowego.
(...)
Pierwotną, szczegółową koncepcję przyszłej walki powstańczej i wzmożenia dywersji na terenie Obwodu Łańcut AK w sytuacji załamania się wojsk niemieckich zaplanowano w grudniu 1943 r. Znając bieżącą lokalizację jednostek nieprzyjacielskich i dane operacyjne, uwzględniano wówczas cztery ogniska walki: „Łańcut”, „Leżajsk”, „Waldlager Ruda Łańcucka/Sarzyna”, „Żołynia”. Łańcut i Leżajsk uznano za ogniska walki z powodu dużej koncentracji tamże sił okupacyjnych i znaczenie polityczne miast, magazyn amunicyjny Waldlager Sarzyna z kolei był miejscem potencjalnego zaopatrywania się w broń, amunicję i materiały wybuchowe.(...) "
Krzyż Partyzancki umiejscowiony w lesie w 1994r. upamiętnia odprawioną tam dnia 20. maja 1944r. mszę św. w intencji partyzantów obwodu Łańcut, którzy mieli wyruszyć na akcję kryptonim "Burza". Zlokalizowany jest przy drodze leśnej, nie trzeba kluczyć między drzewami itp., aby do niego dotrzeć.
Te piękne lasy doskonale nadają się na spacery, wycieczki rowerowe a także na grzybobranie. Można spotkać tam przeróżne zwierzęta, takie jak sarny, zające, dziki a nawet łosie. Przeogromne było moje zadziwienie kiedy jeden przeszedł mi przez drogę :D
Kesz:
Kesz to mikro pojemnik maskowany leśnie i ukryty na poziomie 0. Nie demontuj maskowania i "gniazda" kesza. Na pokrywie zamocowany jest system wyciągania skrzyneczki
W skrzynce logbook.
Proszę o pozostawienie kesza tak jak był ukryty pierwotnie :)
Zapraszam do podejmowania keszów z serii "Leśne przechadzki"!!
Są to kesze ukryte przeważnie w lasach, w okolicy miejsc pięknych, historycznych i innych wartych zobaczenia :)
KESZUJ BEZPIECZNIE I BAW SIĘ DOBRZE!!