Wer senn mìr ? A Veraan, gedeift vom Nàme Hàrzknübbe, de Ewernàme von de Schirraaner weil ìhr Lewe fer viel im Wàld sech àbgspielt het. Mìr senn e Pààr Litt wo ùnseri lokàl Kultur ùn ùnseri Sproch lewe ùn ewerlewe welle màche. Mìr welle ùnsere Kìnder ùnseri Tràditione wo mer selwer gerbt hen, evergen. Mìr welle eich ùnser Dorf Schirraan entdecke màche, ùnseri Berehmte Litt, ùnseri Gschìcht wo eng zàmme hengt mìt'm gànz node Wàld. Ìhr solle ùnseri Tràditione kenne wo ùns noch àm Herze leije. Mìr welle dàs àlli Generàtione ìn ùnserem Dorf mitnànder ìn Hàrmonie zàmme lewe.
Hàrzknübbe….Kesako ? Une association au nom du sobriquet des Schirrheinois, Hàrzknübbe, nœud de résine, témoin d’une vie liée à la forêt. Un groupe de personnes qui œuvre pour préserver la culture locale et transmettre notre langue régionale. Nous voulons également sensibiliser les générations futures aux us et coutumes que nous-mêmes avons hérité de nos aïeuls et qui rythment notre vie. Nous voulons vous faire découvrir notre village Schirrhein, ses personnalités, son histoire étroitement liée à la forêt et à la nature mais aussi ses traditions bien ancrées. Enfin nous cherchons à maintenir le lien social entre toutes les générations de notre village où il fait bon vivre.
“D’Welt endere ùn Tràdition doch aw widersch màche, des ech vellicht d’Lesùng fer e Brùck zù beuije zweche Gescht ùn Morn. So kende mìr bewiese dàs es kenn Zukùnft ohne Gschìcht kànn genn.”
Changer le monde en continuant la tradition, c’est peut-être la solution pour créer une passerelle entre hier et demain. Histoire de prouver qu’il ne peut y avoir d’avenir sans passé. »
Désirée Sadek
Nous vous emmenons vous imprégner de notre village forestier à travers une série de caches MAIS…en alsacien.
Wie wenn er ussem Hawenauer Forscht àb kawe werd, hengt trurich die hùndert jährich grùm Eich mìttle ìm Ried. Mìr mahnt gràd sie dràht d’gànz Miser vùn de Welt. Awer fer viel klaani Schirraaner ech de grùme Baam e verklicher Spiehlplàtz gsenn.
Er ech us 2 Schtem bstànde. Mìr sàht “une jumelle” ìm Vokàbulàr von de Ferschter oder e Zwìck.
19XX esch sie getroffe wore vùm Blitz wehrend e Gwetter ùn het do dùrich einer vùn de Stem verlore. Von do kùmmt die Wùnd. Bure wo seller Dàà im Ried gschàft hen, hen gezwifelt sech under e Baam zù schetze ùn senn widersch gloffe. Fenef Minute drùf het de Blitz ingschlàh in de Baam. Gleck ket !!
Drum saht mer :
Von den Fichten sollst du flüchten
Von den Tannen sollst du rannen
Von den Eichen sollst du weichen
Nur die Buchen sollst du suchen
Des sàht mer weije de Wùrzle von de Baam : E Beuch het owerflechlichi Wùrzle ùn e Eich het e grossi Wùrzl wo gràd ùn tief ìn de Bode geht.
POUR TOUT SAVOIR EN FRANÇAIS ET PLUS
cliquez ICI