DE REEKS
De reeks bestaat uit 5 caches, deze kunnen in volgorde gedaan worden maar natuurlijk ook elk afzonderlijk. Starten doe je in het centrum van Loppem met 'P's 1 - Monument Karel De Goede' vervolgens gaan we verder door het centrum om dan terrecht te komen in het landelijkere deel van Loppem en te eindigen met 'P's 5 - Emmaüsgrot'
DE CACHE ZELF
Deze cache is perfect te doen als een snelle oppikker. Ook kan deze meegenomen worden tijdens het rondje "Cultuur en natuur Loppem". De beste manier is deze te doen tussen "9 Cultuur en natuur Loppem" en "10 Cultuur en natuur Loppem". Gelieve de cache goed te sluiten en terug te plaatsen op zijn oorspronkelijke plaats. Hieronder kan je indien gewenst nog meer info vinden i.v.m. het monument en de peroon Karel De Goede.
INFO OVER HET MONUMENT
Monument gewijd aan Karel de Goede, gelegen in een plantsoen palend aan de Steenbrugsestraat, wellicht opgericht tijdens het interbellum door de familie van Caloen, kasteelheren van het kasteel van Loppem. Monument in witte natuursteen bestaande uit een hoger middendeel met nis onder halfrond fronton steunend op gecanneleerde pilasters. Bas-reliëf met afbeelding van een biddende Karel de Goede. Sokkel met opschrift "DE LIEFDE / IS STERKER / DAN DE DOOD". Geflankeerd door lage, gebogen muren met opschrift "KAREL / DE GOEDE" en wapenschilden onder andere van de familie van Caloen, de provincie West-Vlaanderen en de gemeente Loppem. Het monument wordt achteraan afgezoomd door een taxushaag en overschaduwd door een linde.
WIE WAS KAREL DE GOEDE?
Karel van Denemarken, later Karel de Goede genaamd, werd geboren in Denemarken als zoon van koning Knoet IV van Denemarken en van Adela van Vlaanderen, dochter van graaf Robrecht I de Fries en Geertruida van Saksen.
Na de moord op haar echtgenoot Knoet in 1086 vluchtte Adela met Karel naar het hof van haar vader Robrecht de Fries. Haar tweelingdochters Ingegert en Caecilia bleven achter in Denemarken. Adela hertrouwde later met Rogier Bursa, hertog van Apulië. Karel van Denemarken bleef bij zijn grootvader en oom aan het grafelijk hof en genoot er een goede opvoeding. Zoals veel ridders uit die tijd, vertrok Karel van Denemarken ook op pelgrimstocht naar het Heilige Land (1107-1108).
Hij fungeerde als raadgever voor zijn neef, graaf Boudewijn VII van Vlaanderen, bijgenaamd 'Hapkin'. Zijn naam komt dan ook voor op verschillende akten vanaf 1112. Hij nam ook deel aan het neerslaan van de opstand van de Zuid-Vlaamse leengraven in 1115 en 1117. Hij was regent van Vlaanderen toen Boudewijn VII op veldtocht ging naar Normandië in 1117 en 1118 en tevens tijdens de laatste levensmaanden van de graaf in 1119.
Karel volgde zijn kinderloze neef Boudewijn VII op, die hem had aangewezen als zijn opvolger, nog vóór diens dood op 17 juni 1119. Ondanks enige weerstand tegen zijn persoon werd hij toch als graaf van Vlaanderen erkend. Zijn bijnaam de Goede kreeg Karel van Denemarken tijdens de hongersnood die in 1124-1125 heel Europa teisterde. Via verschillende maatregelen kon hij verhinderen dat het dodenaantal erg hoog opliep.
Karel was een godvruchtig vorst en zijn hele binnenlandse politiek was vooral gericht op de vestiging en de handhaving van de openbare vrede door de bestrijding van onrecht en armoede. Hierdoor ontstemde hij een deel van de kleine adel, onder meer de rijke familie van Erembald, die er eerder in geslaagd was zich te doen opnemen in de adel, hoewel zij van onvrije afkomst was. De Erembalden waren uit Veurne afkomstig en leverden de burggraven van Brugge.
Toen de graaf naar aanleiding van een juridisch dispuut de onvrije afkomst van de Erembalden in het openbaar beklemtoonde, werd hij het slachtoffer van een samenzwering, geleid door Bertulf, proost van het Brugse Sint-Donaaskapittel en zelf een lid van de clan der Erembalden. Karel werd in de Sint-Donaaskerk te Brugge vermoord. Achtentwintig samenzweerders werden gevangengenomen en, op bevel van de Franse koning Lodewijk VI, van de hoogste toren van de burcht naar beneden geworpen. Een van zijn moordenaars, Wido van Steenvoorde, werd in Reningelst gedood in een tweegevecht met Herman den Isèren.
Mede door het ontbreken van een rechtstreekse erfgenaam, veroorzaakte Karels dood een ernstige politieke crisis. Hiervan maakte de koning van Frankrijk gebruik om zijn Normandische achterneef Willem Clito, kleinzoon van Mathilde van Vlaanderen en Willem de Veroveraar (Mathilde was de zuster van Karels grootvader graaf Robrecht I de Fries) als graaf op te dringen (23 maart 1127). Dit stootte op het verzet van Brugge en Gent.
Uiteindelijk werd Karel opgevolgd door een neef, Diederik van de Elzas, die de machtsstrijd won dankzij de steun der Vlaamse steden. Dit was de eerste gelegenheid waarbij de steden een doorslaggevende rol speelden in de Vlaamse politiek.
De aanleiding en gevolgen van de moord zijn erg gedetailleerd beschreven in het dagboek van zijn secretaris Galbert van Brugge.
In 1884 werd Karel de Goede door de Katholieke Kerk zalig verklaard. Zijn neogotische reliekschrijn (1883-1885) staat in een zijkapel van de Sint-Salvatorskathedraal (Brugge). In de middenbeuk kan men het oud houten portret van hem terugvinden. Zijn rechter bovenrib werd bewaard in een kristallen, neogotisch reliekschrijn, die sinds 1880 was tentoongesteld in de Torhoutse St.-Pieterskerk. Het reliekschrijn werd op 16 juli 2004 gestolen.
BRONNEN
Wikipedia
Inventaris onroerendergoed
