PL
Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim jest najokazalszym dowodem działalności księżniczki Marianny Orańskiej w Kamieńcu. W 1810 roku dokonano sekularyzacji dóbr kościelnych i klasztornych w Prusach, a dwa lata później dawny majątek cystersów na Dolnym Śląsku (Lubiąż, Henryków i Kamieniec Ząbkowicki) zakupiła Fryderyka Orańska. W spadku po matce przejęła go Marianna, która w 1838 roku położyła kamień węgielny pod budowę zamku na Wzgórzu Grodowym. Na projektanta wybrała Karla Schinkla, który już wcześniej wybudował jej i jej mężowi pałac w Berlinie ( 1830 – 1838 ). Księżniczka wprowadziła wiele zmian, zaś ich realizacji dokonywał młody architekt, Ferdynand Martius. Schinkel ostatni raz wizytował budowę w dniach 6 – 12 maja 1840 roku. Z chwilą rozwodu budowa zamku uległa zahamowaniu, ale wznowiono ją w 1853 roku dla syna Albrechta. W miejsce stylu romantycznego zaczyna pojawiać się historyzm. Po czterech latach Marianna wraz z synem mogła dokonać otwarcia głównej części zamku, choć budowa trwała praktycznie do 1910 roku.
ENG
The palace in Kamieniec Ząbkowicki is the most impressive proof of the activities of Princess Marianna Orańska in Kamieniec. In 1810, the secularization of church and monastery properties in Prussia was made, and two years later the former Cistercian property in Lower Silesia (Lubiąż, Henryków and Kamieniec Ząbkowicki) was purchased by Fryderyka Orańska. It was inherited from her mother by Marianna, who in 1838 laid the cornerstone for the construction of the castle on the Castle Hill. She chose Karl Schinkel as the designer, who had already built a palace for her and her husband in Berlin (1830-1838). The princess introduced many changes, and their implementation was carried out by a young architect, Ferdinand Martius. Schinkel visited the construction site for the last time on May 6-12, 1840. With the divorce, the construction of the castle was stopped, but it was resumed in 1853 for Albrecht's son. Historicism begins to emerge in place of the romantic style. After four years, Marianna and her son were able to open the main part of the castle, although the construction lasted practically until 1910.
CZ
Palác v Kamieniec Ząbkowicki je nejpůsobivějším důkazem činnosti princezny Marianny Orańské v Kamieniec. V roce 1810 byla provedena sekularizace církevních a klášterních nemovitostí v Prusku a o dva roky později koupil Fryderyka Orańska bývalý cisterciácký majetek v Dolním Slezsku (Lubiąż, Henryków a Kamieniec Ząbkowicki). V dědictví její matky ji převzala Marianna, která v roce 1838 položila základní kámen pro stavbu hradu na Zámeckém vrchu. Jako designéra si vybrala Karla Schinkela, který pro ni a jejího manžela v Berlíně (1830-1838) postavil palác. Princezna zavedla mnoho změn a jejich realizaci provedl mladý architekt Ferdinand Martius. Schinkel navštívil staveniště naposledy 6. - 12. května 1840. Rozvodem byla stavba hradu zastavena, ale v roce 1853 byla obnovena pro Albrechtova syna. Místo romantického stylu se začíná objevovat historismus. Po čtyřech letech mohla Marianna a její syn otevřít hlavní část hradu, ačkoli stavba trvala prakticky do roku 1910.
DE
Der Palast in Kamieniec Ząbkowicki ist der eindrucksvollste Beweis für die Aktivitäten von Prinzessin Marianna Orańska in Kamieniec. 1810 erfolgte die Säkularisierung des Kirchen- und Klosterbesitzes in Preußen, und zwei Jahre später erwarb Fryderyka Orańska den ehemaligen Zisterzienserbesitz in Niederschlesien (Lubiąż, Henryków und Kamieniec Ząbkowicki). Im Erbe ihrer Mutter wurde es von Marianna übernommen, die 1838 den Grundstein für den Bau des Schlosses auf dem Burgberg legte. Sie wählte Karl Schinkel als Designer, der bereits für sie und ihren Mann in Berlin (1830-1838) ein Schloss gebaut hatte. Die Prinzessin führte viele Änderungen ein und ihre Umsetzung wurde von einem jungen Architekten, Ferdinand Martius, durchgeführt. Schinkel besuchte die Baustelle am 6. und 12. Mai 1840 zum letzten Mal. Mit der Scheidung wurde der Bau des Schlosses gestoppt, aber 1853 für Albrechts Sohn wieder aufgenommen. Anstelle des romantischen Stils taucht der Historismus auf. Nach vier Jahren konnten Marianna und ihr Sohn den Hauptteil des Schlosses öffnen, obwohl der Bau praktisch bis 1910 dauerte.