Seria powstała z okazji JUBILEUSZU 75-LECIA PAŃSTWOWEJ SZKOŁY MUZYCZNEJ I i II ST. IM. KAROLA SZYMANOWSKIEGO W PŁOCKU. Zapraszamy do poznania historii szkoły i postaci z nią związanych :)
Fot. Budynek Gimnazjum Żeńskiego im. hetmanowej Reginy Żółkiewskiej w Płocku (lata 20. XX w.) - obecna Państwowa Szkoła Muzyczna im. Karola Szymanowskiego (NAC)
Siedziba
W opisie jednej z poprzednich skrytek mogliście przeczytać, że szkoła mieściła się w budynku Kina „Przedwiośnie”. To była jej przedostatnia siedziba. Jednak zanim trafiła „na Kolegialną” trwały „przymiarki”, by dla potrzeb placówki zaadaptować dawną Kolegiatę św. Michała. Ze względu na jej zabytkowy charakter władze szkoły współpracowały w tej kwestii ściśle ze specjalistami z Politechniki Warszawskiej - przeprowadzono nawet szereg badań archeolo-gicznych, które zaowocowały ciekawymi odkryciami. Jednak ostatecznie kolegiata przekazana została Liceum im. Małachowskiego, które cały czas walczyło o budynek, a szkole muzycznej przypadł w udziale ten u zbiegu ulic Kolegialnej i Misjonarskiej (ówczesna jej nazwa ul. Bolesława Bieruta), datowany na koniec XIX wieku.
Wcześniej budynek pełnił już funkcje dydaktyczne - od 1911 roku funkcjonowało w nim bowiem gimnazjum żeńskie (ośmioklasowa szkoła prywatna). W 1920 r. szkołę upaństwowiono nadając jej imię hetmanowej Reginy Żółkiewskiej. Dyrektorką placówki w latach 1908-1932 była Marcelina Rościszewska - bohaterka z czasów obrony Płocka w 1920 roku. W czasie II wojny światowej budynek mieścił siedzibę policji niemieckiej, po wojnie zaś Seminarium Nauczycielskie.
Z chwilą rozwiązania w kraju Liceów i Seminariów Nauczycielskich budynek został zwolniony i przypadł w udziale Państwowej Szkole Muzycznej. Przeprowadzka nastąpiła w czerwcu 1971 r. Wówczas też rozszerzono możliwość nauki o tzw. II stopień, dzięki czemu szkoła zaczęła kształcić zawodowych muzyków. Wreszcie szkoła uzyskała własną siedzibę wraz z internatem mogącym pomieścić ponad 40 wychowanków.
W 1977 r. Na emeryturę przeszedł dyrektor Marcin Kamiński. Po nim kolejno placówkę obejmowali: Franciszek Barfuss oraz Aleksander Siwek. Kolejny dyrektor (w latach 1991 - 2016) - Mikołaj Burakowski - wprowadził szkołę w nową, kapitalistyczną rzeczywistość. Zainicjował i przeprowadził konieczne, rozległe prace budowlane i remontowe budynku. Zakończone zostały w 2004 r, a dzięki nim szkoła zyskała m.in. dużą salę koncertową z blisko 500 miejscami (z której korzysta również Płocka Orkiestra Symfoniczna), nowe skrzydło na cele dydaktyczne oraz charakterystyczny element architektoniczny - „przeszklony róg budynku” wychodzący na skrzyżowanie ulic Kolegialnej i Misjonarskiej. Rok później powołana została do życia „młodszą siostrę” Państwowej Szkoły Muzycznej - Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I st., która pozwala młodszym uczniom łączyć naukę w „normalnej” podstawówce z nauką w szkole muzycznej. Dzięki staraniom dyrektora Michała Zawadzkiego od 2019 r. OSM kształci uczniów także w II stopniu.
fot. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. im. Karola Szymanowskiego w Płocku (obecnie)
Kesz
Skrytkę odnajdziesz wewnątrz szkoły, w holu na parterze. Rozejrzyj się uważnie, a na pewno ją zauważysz. Ale dostępu do niej strzeże uzbrojona w szyfr kłódka. Liczba z adresu szkoły da Ci pierwszą i ostatnią cyfrę kodu. Brakującą środkową poznasz wykonując proste zadanie.
Na narożniku szkoły od strony ulicy Kolegialnej (waypoint KOT), odszukaj "fortepianowego kota", wykonanego przez artystów z @inkoignito. Liczba czarnych klawiszy to brakująca cyfra kodu.
Skrytka dostępna jest w następujących godzinach:
Poniedziałek - piątek 7-20
Sobota 8-16
Niedziela i święta - niedostępna