O miejscu:
LAS BUKOWY
Obszar o wyjątkowym znaczeniu krajobrazowym, z elementami architektury sakralnej. Zwarty masyw tworzy głównie buk, przy udziale dębów i jednostkowym występowaniu innych drzew. Pod względem przyrodniczym zbiorowiska te można zaklasyfikować do zespołu kwaśnej buczyny niżowej Luzulo-Fagetum. W miejscach żyźniejszych i wilgotniejszych przyjmuje postać żyznej buczyny Galio odorati-Fagetum. Są to cenne siedliska przyrodnicze Natura 2000.
Na terenie Lasu Bukowego do dziś można pospacerować wzorowanymi na palnie sprzed I wojny światowej ścieżkami, które zostały odnowione, utwardzone oznakowane specjalnymi tablicami i podzielone na dróżki historyczne, zdrowia oraz dydaktyczno-przyrodnicze, mające przyczynić się do lepszego zrozumienia życia lasu, pokazania ciekawostek przyrodniczych, miejsc występowania gatunków chronionych, osobliwości przyrody ożywionej i nieożywionej lasu. Nową atrakcją tego miejsca są profesjonalne trasy biegowe do uprawiania najpopularniejszego sportu w Trzebnicy.
DAWNE TERENY UZDROWISKOWE
Trzebnica to miejscowość z przedwojennymi tradycjami uzdrowiskowymi, wysokimi walorami przyrodniczymi, jak również potwierdzonymi lecznuczymi właściwościami klimatu oraz naturalnymi zasobami wód mineralnych.
Uzdrowisko w Trzebnicy ma długą historię. Początki sięgają XIX wieku. Uzdrowisko przygotowane było z myślą o mieszkańcach, a przede wszystkim kuracjuszach z Wrocławia, w którym leczono m.in. stany wyczerpania, a sławnym kuracjom kefirowym poddawano chorych na blednicę. Wodę o właściwościach leczniczych doprowadzano z pobliskich źródeł. Uzdrowisko napędzało intensywny rozwój miasta, a sama Trzebnica szybko stała się znaną miejscowością wypoczynkowo-klimatyczną w regionie. Po wielu latach przerwy z inicjatywy Burmistrza Gminy Trzebnica Marka Długozimy rozpoczęły się prace nad przywróceniem Trzebnicy funkcji uzdrowiskowej. Wszystkie zaplanowane działania, które będzie trzeba podjąć przez następne lata niezaprzeczalnie przyczynią się do zwiększenia prestiżu oraz podniesienia atrakcyjności terenu, jednocześnie szeroko zaprezentują i wypromują miasto wśród tych miejscowości, które czekają w drodze do uzdrowiska.
Lecznicze właściwości trzebnickich wód znane były już w okresie średniowiecza, jednak prawdziwa uzdrowiskowa kariera Trzebnicy sięga XIX w., kiedy to odkryto źródła wody mineralnej, a nieco później także pokłady leczniczej borowiny na terenach u stóp Lasu Bukowego, należących do Otto Müllera.
1 maja 1888 r. otwarto Dom Zdrojowy z pokojami dla kuracjuszy, czytelnią, salą bilardową i pokojem towarzyskim. W sali zdrojowej z piękną werandą odbywały się koncerty. Na górnych piętrach były pokoje gościnne i pokoje zabiegowe.
W kompleksie uzdrowiskowym, wykorzystując kąpiele błotne, kąpiele w wywarze z igieł sosnowych, natryski i bicze wodne, leczono m.in. choroby reumatyczne, dróg oddechowych i kobiece. Wodę o właściwościach leczniczych doprowadzano z pobliskich źródeł: Jadwigi, Królewskiego oraz Kwaśnego.
W pobliżu Domu Zdrojowego powstał Hotel Zdrojowy, który dysponował 50 pokojami z oszklonymi werandami do kąpieli słonecznych. Obok znajdowała się również pijalnia zdrojowa. Serwowano w niej kuracjuszom, zgodnie z zaleceniami dietetycznymi dr. Kneippa, kefir, mleko i miejscową wodę mineralną.
Na początku XX wieku każdego roku przybywało do Trzebnicy kilka tysięcy kuracjuszy.
W 1945 roku, gdy trwało jeszcze oblężenie Wrocławia, Trzebnica stała się na krótko stolicą województwa dolnośląskiego – to tutaj rezydowały władze wojewódzkie.
Po II wojnie światowej w dawnym uzdrowisku leczono przede wszystkim dzieci. W 1975 roku okryto słabo zmineralizowane wody mineralne typu ciechocińskiego.
Skrytka:
Kesz mikro wielkości nie znajduje się na współrzędnych. Proszę o nieszukanie skrytki przy źródle. Kesz umiejscowiony w bezpiecznej odległości od niego. Podjęcie nie wymaga użycia siły, proszę o delikatne obchodzenie się z maskowaniem i absolutną konspirację ze względu na dużą ilość spacerujących w okolicy osób. Proszę o dyskretne poszukiwania aby nie spalić kesza. Proszę o bardzo dokładne odkładanie i zamykanie, tak aby kolejni poszukiwacze też mogli cieszyć się ze znalezienia.