ΕΛΛΗΝΙΚΑ:
Πριν η Πάρνηθα γίνει Εθνικός Δρυμός και χώρος αναψυχής και πεζοπορίας δέτρεξε αιώνες ως χώρος λατρείας, οχυρωματικό προπύργιο και "υδρομάνα" της Αττικής, ενώ πολλά είναι ακόμα τα σημάδια από την διαχρονική χρήση και κατοίκηση του βουνού, κάτι που μαρτυρείται και στον πλούτο των τοπωνυμίων του.
Από τη σύντομη αναφορά του περιηγητή Παυσανία, μαθαίνουμε ότι η Πάρνηθα ήταν αφιερωμένη στον Δία. Εκτός από τον ιερό της χαρακτήρα η Πάρνηθα ήταν και το σύνορο μεταξύ Αττικής και Βοιωτίας και το Αθηναϊκό κράτος είχε χτίσει δεκάδες οχυρά και φρούρια, από τα οποία σώζονται αρκετά σε ερειπιώδη κατάσταση.
Πολύτιμα για το λεκανοπέδιο ήταν τα πηγαία νερά της Πάρνηθας και από τα αρχαία χρόνια είχε κατασκευαστεί μεγάλο υδραγωγικό δίκτυο. Το υδραγωγείο είχε δύο βασικούς κλάδους στα ρέματα της Θοδώρας και της Γιαννούλας, το πρώτο μετέφερε νερό στην Ελευσίνα και το δεύτερο στον Ελαιώνα της Αθήνας.
Στα βυζαντινά χρόνια ιδρύθηκαν κάποιες από τις Μονές και τα εκκλησάκια που διατηρούνται μέχρι και σήμερα ανακαινισμένες.
Τον 14ο αιώνα άρχισε ο εποικισμός της Αττικής με αρβανίτες που εγκαταστάθηκαν αρχικά στην ευρύτερη περιοχή της Φυλής.
Η κρύπτη βρίσκεται σε υψόμετρο 500 μέτρων, μόλις 200 μέτρα από την άσφαλτο, στην θέση "Μάλια Κουτούπι". "Μάλι" στην αρβανίτικη διάλεκτος, σημαίνει "βουνό" και το "κουτούπι", σημαίνει στρογγυλεμένο. Από τα δεξιά φαίνεται το φαράγγι της Θοδώρας και στο βάθος ο κόλπος της Ελευσίνας, ενώ από τα αριστερά φαίνεται το φαρράγι της Γιαννούλας και στο βάθος ένα μεγάλο μέρος της Αττικής.
Είναι ένα κυλινδρικό λευκό δοχείο μεσαίου μεγέθους που περιέχει βιβλίο καταγραφής, τις οδηγίες του παιχνιδιού, στυλό, μολύβι και διάφορα ανταλλάξιμα.
ENGLISH:
Before Parnitha became a National Park and a place of joy and hiking, for centuries it served as a place of worship, a natural defence wall and a source of water for Athens, while there are still many signs of the timeless use and habitation of the mountain, which is evidenced by the richness of the place names.
From the brief report of the traveler Pausanias, we learn that Parnitha was dedicated to Zeus. Apart from its sacred character, Parnitha was also the border between Attica and Boeotia and the Athenian state had built dozens of forts and fortresses, of which many are in ruins.
The spring waters of Parnitha were valuable for the basin and a large aqueduct had been built since ancient times. The aqueduct had two main branches in the streams of Thodora and Giannoula, the first transporting water to Elefsina and the second to Eleonas in Athens.
In the Byzantine years, some of the Monasteries and small churches were founded and are still renovated.
In the 14th century began the settlement of Attica by the tribe of Arvanites who first originally settled in the wider area of the Fyli.
The cache is located at an altitude of 500 meters, just 200 meters from the asphalt, at "Malia Koutoupi". "Mali" in the dialect of arvanites means "mountain" and "koutoupi" means rounded. From the right you can see the gorge of Theodora and in the background the bay of Elefsina, while from the left you can see the gorge of Giannoula and in the background a large part of Attica.
It is a medium-sized white cylindrical container containing a log book, game instructions, pen, pencil and various interchangeables.
Ελληνική σελίδα για το Geocaching - Geocaching in Greece
Ελληνικό forum - Greek forum