W 1329 r. liczba mieszkańców przekroczyła 11 tys. Napływ wielu przybyszów spowodował naturalny rozwój miasta oraz potrzeb związanych z utrzymaniem porządku w grodzie. Siłą rzeczy łamano prawo. Oprócz pospolitych kradzieży, wzmogły się także rabunki i morderstwa. W XV w. Ratusz wyposażono o kolejne środki prewencyjne, mające zniechęcić do popełniania przestępstw. W XVIII w. w wyniku trzech wojen śląskich miasto przeszło pod panowanie pruskie. Z końcem stulecia murowana szubienica miejska okazała się być zbyteczną i stwarzającą kłopot. Dla miasta to dodatkowe obciążenie finansowe oraz przeszkoda w sprzedaży atrakcyjnych w tym miejscu żyznych gruntów. Lwówek Śląski posiada w swojej historii jurysdykcji karnej udokumentowane: szubienicę drewnianą na rynku miejskim obok kamiennego pręgierza, szubienicę murowaną, plac straceń przed furtą zamkową, plac do dekapitacji mieczem, salę sądową z salą tortur i dwa lochy głodowe.
Fot.: Widok na Galgenberg od strony północnej
Lwówecka szubienica murowana, to bardzo interesująca, jak się okazuje niestety mało znana, część historii miasta. Publikacja Daniela Wojtuckiego pt. „Publiczne miejsca straceń na Dolnym Śląsku od XV do połowy XIX wieku” potwierdza jak ważną rolę spełniała dla naszego miasta. Przez dziesiątki lat brakowało przede wszystkim dokładnej wiedzy, gdzie była zlokalizowana. Likwidację obiektu w 1820 r. przeprowadzono bardzo dokładnie,. Pozbycie się po rozbiórce materiału budowlanego oraz usunięcie z map, a także zawierucha II Wojny Światowej stworzyło dzisiejszą zagadkę. Gdzie było jej miejsce? Opis zabytku w historycznych źródłach, który przetrwał, jest bardzo nieprecyzyjny. Wspomina jedynie dość ogólnie o lokacji budowli. Wskazuje jedynie, w jakiej odległości od miasta się znajdowała – ok.1800 m w kierunku zachodnim od centrum miasta, na wzgórzu Galgenberg i jaki rodzaj gruntu występuje na wzniesieniu. Miejsce, w którym znajduje się kapliczka jest prawdopodobnie miejscem usytuowania lwóweckiej murowanej szubienicy. Trwają archeologiczne badania nad dokładnym określeniem jej miejsca.
Fot.: Panorama miasta ze wzgórza
Obecnie całe wzniesienie pokryte jest domkami jednorodzinnymi z gęstą siecią uliczek i dróżek miedzy posesjami. W jednej z nich można zauważyć krzyż. Tylko ten przetrwał. Kilka lat temu wycięto drugą starą lipę. Według wierzeń także i tu kiedyś posadzono drzewa, antidotum na złe moce. Z relacji mieszkańców miasta wynika też, że na pobliskich lipach niejednokrotnie ludzie odbierali sobie życie przez powieszenie. Jeszcze do niedawna na drzewach wisiały pozostałości wisielczych sznurów.
fot.: Krzyż i dwie lipy
Źródło:https://www.hitlwowekslaski.pl/2015/10/04/zamieszkalem-na-galgenbergu-gorze-szubienicznej/
O SKRYTCE:
Kesz to pet ukryty na kordach. Zawiera logbook i ołówek. Przy podejmowaniu należy zachować konpsirację i nie zakłócać spokoju pobliskich mieszkańców.