Voor de bibliotheek aan de Zuidsingel in Swifterbant staat sinds 1985 een kunstwerk. Bij de bouw van de bibliotheek en de voltooiing van het centrum is het initiatief genomen om een kunstwerk te laten maken waarin de verbinding zou worden gelegd tussen het verre verleden (de Swifterbant-cultuur) en het heden (Swifterbant als modern agrarisch centrum). In het kader van de percentageregeling beeldende kunst was 1% van de bouwkosten van de bibliotheek gereserveerd voor de realisatie van een kunstwerk. De Amsterdamse kunstenaar Ger Zijlstra kreeg de opdracht.
Tussen 5300 en 3400 v.Chr leefden in dit gebied al mensen. Bij het graven van sloten en greppels, in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw, werden in de bodem nabij Swifterbant restanten van een oud landschap aangetroffen. Archeologen toonden aan dat de mensen van de Swifterbantcultuur en boer en jager waren. Voor de jacht en het bereiden van voedsel gebruikte zij vuurstenen werktuigen. De meest voorkomende werktuigen waren de krabbers. Hiermee konden zij het achtergebleven vlees en vet van de huiden afschrapen zodat deze niet gingen rotten. Ook gebruikte de prehistorische mensen klingen. Dit zijn lange vuursteensplinters die vooral gebruikt werden voor het snijden van vlees en andere etenswaren. Soms werd het uiteinde van de kling ook bewerkt tot krabber, dan spreken we van een klingkrabber. Deze werktuigen zijn bij de opgravingen tevoorschijn gekomen. De vuurstenen vondsten werden op karton gelegd, vastgezet met een rijgsteek en voorzien van een catalogusnummer.
Dit bracht de kunstenaar Ger Zijlstra, zelf amateur-archeoloog, op het idee om een vuurstenen klingkrabber te vergroten en deze te bevestigen op een dikke plaat cortenstaal. De "Klingkrabber" is rechtop voor de bibliotheek geplaatst. Volgens de opdrachtgever heeft Ger Zijlstra de verbinding tussen het verre verleden en het heden op een voortreffelijke wijze uitgewerkt. Een monumentaal kunstwerk dat goed zichtbaar is van alle kanten en mooi in de omgeving past.