Różowy trójkąt - Rosa Winkel

Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne posiadały ścisły system oznaczeń stosowanych wobec więźniów. Poza oczywistymi niebieskimi pasiakami, które znane są dziś z wyglądu chyba każdemu podstawowym oznaczeniem były wielobarwne trójkąty. Polacy najczęściej trafiali do obozów oznaczeni czerwonym trójkątem (więzień polityczny) z literą P (Polak, nie-Żyd). Poza czerwonymi trójkątami najczęściej pojawiały się oczywiście trójkąty żółte - oznaczające Żydów oraz zielone - oznaczające kryminalistów. Poza tymi 3 barwami występowało jednak kilka innych - mniej już rozpoznawalnych i żadziej występujących. Są to niebieski trójkąt - przewidziany dla imigrantów, brązowy trójkąt - oznaczano nim Cyganów, trójkąt fioletowy - Świadkowie Jehowy, czarny - osoby "aspołeczne", czyli bezdomni, narkomani, prostytutki, lesbijki i alkoholicy. Ostatni kolor to kolor różowy - oznaczający gejów. W praktyce więźniami z różowym trójkątem byli niemal wyłącznie Niemcy skazani na podstawie paragrafu 175. kodeksu karnego III Rzeszy. Na terenach okupowanych władze okupacyjne nie były już aż tak zainteresowane zsyłką na tej podstawie a często prawo Rzeszy zwyczajnie tam nie obowiązywało. W efekcie do dzisiaj wiemy o zaledwie jednym Polaku oznaczonym tym symbolem. Wielu więźniom udało się "załatwić" zmianę trójkąta na taki oznaczający Żyda czy kriminalistę co zapewniało lepsze traktowanie - w hierarchii obozowej niżej od więźniów oznaczonych tym symbolem znajdowali się jedynie więźniowe z trójkątem podwójnym - różowym i żółtym. Ze względu na niszczenie dokumentacji pod koniec wojny dziś możemy jedynie szacować ilość więźniów skazanych na tej podstawie - jest to pomiędzy 5000 a 15000 osób, z których większość zakończyła życie w obozach zagłady. Po upadku III Rzeszy ci którzy przeżyli obozy dostawali legitymację "ofiar faszyzmu", jednak więźniom z różowym trójkątem nie były one wydawane a jeśli zorientowano się po fakcie - były unieważniane przez co stali się grupą pozbawioną rekompensat za pobyt w obozach. Sam paragraf 175. nie przestał jednak obowiązywać wraz z upadkiem hitleryzmu - podzielone pomiędzy Amerykę i Związek Radziecki Niemcy podtrzymywały go w niezmienionej formie jeszcze przez niemal 25 lat. Komunistyczna część Niemiec zniosła go w 1967r., część zachodnia, która skazywała na jego podstawie 2-3tys. osób rocznie, zaledwie złagodziła w 1969r. a zniosła dopiero po zjednoczeniu w latach 90.

Rudolf Brazda - numer obozowy 7952 - ostatni

Rudolf Brazda był ostatnim znanym więźniem z różowym trójkątem, zmarł w wieku 98 lat 3. sierpnia 2011r. i to właśnie 10. rocznica jego śmierci stała się inspiracją do utworzenia tego kesza. Brazda urodził się w 1913r. w Brossen, w niemieckiej Turyngii. Oboje jego rodzice byli emigrantami czeskiego pochodzenia z Austro-Węgier. Po zakończeniu I Wojny z racji swojego pochodzenia wraz z rodzicami stali się obywatelami Czechosłowacji. Przed dojściem nazistów do władzy prowadził w pełni otwarte i swobodne życie, czemu sprzyjał klimat ówczesnych niemiec. Sytuacja zmieniła się jednak drastycznie po przewrocie nazistowskim. Ówczesny partner Brazdy został siłą wciągnięty do armii i zginął 5 lat później na froncie francuskim podczas walk z Brytyjczykami. Sam Brazda został natomiast aresztowany w 1937r. na podstawie paragrafu 175. i skazany na 6 miesięcy więzienia w Altenburgu. Po odsiedzeniu wyroku został deportowany z kraju jako obcokrajowiec (posiadał czechosłowackie obywatelstwo) z przeszłością kryminalną. Trafił do Kraju Sudetów (niem. Sudetenland, cz. Sudetsko) gdzie zamieszkał w ówczesnym Karlsbadzie (dzisiejsze Karlovy Vary). Nie przyszło mu się jednak cieszyć nową ojczyzną zbyt długo, gdyż Kraj Sudetów został anektowany przez III Rzeszę już rok później. Mimo znalezienia się na terenach rządzonych przez nazistów udawało mu się nie rzucać w oczy aż do 1941r. kiedy to znów wpadł w oko władzom. W 1942r. został skazany ponownie. Tym razem jednak po zakończeniu odsiadki zamiast zostać uwolnionym został zesłany do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie gdzie trafił jako więzień nr 7952. W obozie Brazda został oddelegowany do pracy w kamieniołomie lecz po kilku miesiącach udało mu się zostać dekarzem. Ze względu na dużą mobilność tej pracy stał się podczas swego pobytu w obozie świadkiem ogromnej ilości okrucieństw ze strony nazistów. Długo po wojnie wspominał o śmiertelnych zastrzykach, którymi mordowano najmniej przydatnych już więźniów. W czasie, gdy front zbliżał się do obozu naziści przystąpili do jego ewakuacji prowadząc więźniów na "marsze śmierci". Sam Brazda zdołał się ukryć w obozie dzięki pomocy jeddnego z obozowych kapo i doczekał wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Jeszcze podczas swojej pracy jako dekarz poznał niejakiego Ferdynanda - więźnia politycznego (czerwony trójkąt) z Francji. Za jego namową po wyzwoleniu nie wrócił do rodzinnych stron w Turyngii a ruszył w podróż do francuskiej Alzacji, gdzie osiadł już na stałe, podjął pracę jako dekarz i poznał swojego partnera Edouarda - syna Niemców wypędzonych z Jugosławii po 2. Wojnie. Z Edouardem przeżyli wspólnie kolejne 50 lat aż do jego tragicznej śmierci w wypadku w 2003r. Brazda milczał o swojej obozowej przeszłości aż do roku 2008 kiedy to oglądająć niemiecką telewizję dowiedział się o odsłonięciu "Pomnika pamięci osób homoseksualnych prześladowanych przez nazizm". Skontaktował się wtedy ze stroną niemiecką i już po miesiącu został zaproszony na ponowne ceremonie związane z odsłonięciem pomnika. Przez ostatnie 3 lata swojego życia Brazda stał się dość rozpoznawalny i uczestniczył w odsłanianiu kilku pomników ofiar paragrafu 175. w obozach zagłady. Autoryzował 2 biografie, w 2010 został odznaczony medalami miast Tuluzy i Nancy a w 2011r. przyjął francuską Legią Honorową. Informację o jego śmierci w 2011r. podało Associated Press, Los Angeles Times, New Your Times, The Telegraph, The Independent, Czech Position i wiele innych mediów.

A - Numer klasy orderu Legii Honorowej, którą to odznaczony został Rudolf Brazda.
B - Liczba liter w nazwie miasta, w którym znajduje się się kościół w którym oddano mu hołd podczas państwowej ceremonii we wrześniu 2011r.
C - Liczba liter w nazwie miasta, którego częścią jest dzisiaj Brossen, gdzie urodził się Brazda.
D - W czeskiej pisowni nazwisko Brazdy różni się jedną literą - która to to litera w słowie.
E - Liczba liter w nazwisku jedynego znanego Polaka skazanego na obóz koncentracyjny z pragrafu 175. (różowy trójkąt)

Josef Kohout i historie opowiedziane

Kohout był Austriakiem, więźniem obozów koncentracyjnych w Sachsenhausem i Flossenburgu, skąd został uwolniony po ponad 5 latach od uwięzienia przez armię amerykańską. Jako jeden z niewielu podjął próbę walki o odszkodowanie za pobyt w obozie - nigdy jednak nie udało mu się go uzyskać. W latach 1965-1967 Hans Neumann przeprowadził z nim serię 15 wywiadów na podstawie których powstała opublikowana pod pseudonimem Heinz Heger książka "Die Männer mit dem rosa Winkel" (pl. Mężczyźni z różowym trójkątem), która stanowi jedno z bardzo niewielu historycznych świadectw obozowej rzeczywistości osób oznaczonych tych symbolem. Książka ta zainspirowała powstanie sztuki teatralnej w roku 1979 - z kolei na jej podstawie powstał w 1997 roku film pełnometrażowy, który skupił wokół siebie kilka rozpoznawalnych nazwisk.

F - Liczba liter w (angielskim) tytule wyżej wspomnianego filmu.
G - Liczba liter w nazwisku znanego aktora, który wystąpił w tym filmie a który najbardziej znany jest z pewnej trylogii, w której to pomógł pewnym niewysokim istotom w zniszczeniu drobnego elementu biżuterii oraz zmienił kolor szat z szarego na biały.
H - Liczba liter w nazwisku autora muzyki do tego filmu - uważanego za jednego z najbardziej wpływowych kompozytorów XX. wieku przedstawiciela nurtu minimalizmu.
I - Liczba liter w pełnej nazwie znanego zespołu znajdującego się w TOP5 największej liczby sprzedanych płyt w historii - wokalista tego zespołu w omawianym filmie wcielił się w rolę drag queen i zaśpiewał melancholijny utwór opowiadający o ulicach przedwojennego Berlina.

Skrytka nie znajduje się na podanych współrzędnych - aby ją odnaleźć musisz rozwiązać zagadkę i podstawić wartości do wzoru.

N 50 06.(A*B*C - A*(D + E) - D)
E 019 53.(I*(G*H + F) + F + G + H)

Dla pierwszych trzech znalazców przewidziano certyfikaty FTF, STF i TTF. Dla wszystkich znalazców przewidziano laminowane certyfikaty znalazcy i PWG. Pieczątka NIE jest na wymianę - uprzejmie prosimy o jej niezabieranie.

Podejmowanie tej skrytki może być niebezpieczne - znajduje się ona ok. 10 metrów nad ziemią. Pamiętaj, zdrowie i życie są ważniejsze od zabawy, jeśli nie czujesz się pewnie - nie ryzykuj. Do podjęcia kesza potrzebować będziesz sprzętu linowego oraz ręcznej lub dużej procy - drzewo jest z gatunku tych złośliwych i zamontowanie stanowiska bez użycia procy będzie naprawdę bardzo ciężkie.

Gorąco odradzamy podejmowanie skrytki nocą - okolica jest idealnym siedliskiem dzika (moczary przy lesie przecinane zdziczałymi sadami pełnymi drzew owocowych) i widać, że zwierzęta te intensywnie z niej korzystają.