Zeer mooie omgeving, historische kapel, kruisweg en mooie wandelroutes. Lees zeker ook het infobord van de gemeente Lille aan de kapel. Parkeren kan vlakbij de coordinaten op 50 meter.
Deze kapel is het oudste gebouw op grondgebied Lille. Breek niets af, demonteer niets, zoeken doe je met je ogen, als je de cache hebt gezien, gebruik dan pas je handen.
Geschiedenis van "Het Wonder van de Hegge".
Op donderdag 28 januari 1412 (o.s.) stal een verarmde jonker, Jan vander Langersteden, uit de kerk van Wechelderzande (thans een deelgemeente van Lille) een kelk en een ciborie, met gewijde hosties. Jan vander Langersteden verbleef te Herentals in de herberg "Inden Hooren" gelegen in de Nederrij en leidde een verkwistend leven. Ogenschijnlijk was hij een welgesteld ridder, met een knecht en twee paarden, maar in werkelijkheid zat de jonker diep in de schulden, die hij wilde aanzuiveren door een diefstal van waardevolle voorwerpen. Daarom besloot hij tot de heiligschennende diefstal over te gaan. Dat hij hiervoor de kerk van Wechelderzande had uitgekozen, lag voor de hand. Wechelderzande was een uitgesproken klein dorpje. Het was de pastoor van Poederlee, die ook de parochie van Wechelderzande beheerde en wellicht zou de diefstal lang genoeg onopgemerkt blijven. Na zijn misdaad, op de terugweg naar zijn logement, te Herentals, verdwaalde hij aan de Hegge. Waar hij ook naartoe reed, steeds kwam hij terecht op dezelfde plaats. Als gelovige middeleeuwer, ondanks zijn liederlijk leven, weed hij zijn verloren rijden aan de aanwezigheid van de vijf geheiligde hosties en hij besloot naar Sassenhout, gehucht onder Vorselaar, te rijden en "dan soude hij se int water swingen". Maar ook dit opzet mislukte en tenslotte schudde de kerkdief de vijf hosties in een konijnenpijp en dekte ze toe. En inderdaad, Jan vander Langersteden vond direct de weg naar Herentals terug. In de stad kwam zijn gedrag verdacht voor en na het bekend geraken van de stoutmoedige kerkdiefstal te Wechelderzande, werd de kerkdief door de Herentalse schout aangehouden en op de pijnbank gelegd. Na onderzoek vonden de gerechtsdienaren het gestolen goed en de Herentalse schepenbank veroordeelde de kerkdief tot de dood aan de galg. Over het wegwerpen van de gewijde hosties, had Jan vander Langersteden echter met geen woord gerept... Acht dagen later, op donderdag 4 februari 1412, besteeg een gebroken Jan vander Langersteden de galgladder onder toezien van Lanken 'den hangeman', de beul van Antwerpen, en een grote menigte. Aangemaand door de biechtvader bekende de kerkdief luidkeels zijn heiligschennis. Ogenblikkelijk werd de heiligschenner op een paard gebonden en de menigte trok, geleid door Jan vander Langersteden, naar de plek waar hij meende de hosties verborgen te hebben. Er moest eerherstel geschieden aan het Heilig Sacrament. Niemand verwachtte de hosties nog terug te vinden, want ze lagen zeven dagen en nachten verborgen. Maar hier openbaarde zich het wonderbare: de vijf heilige hosties lagen voor het bewuste konijnenhol.
"ghemueert vuyter eerden, ongesureert al van de conijnen, daer sij lage in regen, in sneeuw tot acht dagen".
Omdat het terugvinden van de ongeschonden heilige hosties als een wonder werd bestempeld, werd hier deze kapel gebouwd.-
Na overleg tussen de verschillende geestelijke en wereldlijke hoogwaardigheidsbekleders werden twee hosties in processie naar de kerk van Poederlee gebracht, de andere drie namen de Herentalsenaren "weerdelijck" mee naar de Sint-Waldetrudiskerk. Voor de daad van zwaar heiligschennis kon geen straf zwaar genoeg zijn: men zou Jan vander Langersteden in de stad rondvoeren, naakt liggende op een kar met gloeiende kolen, zodat hij een langzame en afgrijselijke dood zou sterven. Door enkele vrouwen van aanzien en vooral de gasthuiszusters werd om verzachting van deze verschrikkelijke dood gepleit. Uiteindelijk werd beslist dat, vooraleer hij zou worden gehangen, zijn heiligschennende rechterhand waarmee hij de zondige daad verrichtte, zou worden afgehakt met een kuipersbijl.