OPIS

Tarnobrzeg i jego tajemnice.

Już w IV wieku teren dzisiejszego Tarnobrzega i okolic zamieszkiwali Wenedzi, czyli jeden z ludów słowiańskich. Prowadzili oni handel z Cesarstwem rzymskim. Świadczy o tym fakt, iż w okolicy dzikowa podczas prac archeologicznych odkryto ponad 1000 denarów rzymskich.

W średniowieczu prężnie rozwijały się dzisiejsze dzielnice Tarnobrzega – znajdujący się na południu Miechocin i Wielowieś ulokowana na północy. W Miechocinie w 1185 roku powstała parafia św. Marii Magdaleny. W 1340 roku powstał tam kościół gotycki. Wybudowano go z czerwonej cegły. Żebrowe sklepienie rozciągające się nad częścią świątyni zostało wzniesione prawdopodobnie z fundacji samego króla Kazimierza Wielkiego. Wielowieś zasłynęła z portu wiślanego, zwanego dzisiaj Kuchnią Królewską. Była ona bardzo dobrze prosperującą osadą. Według legendy do wsi dotarła dwójka duchownych - św. Jacek i bł. Czesław. Pod wpływem ich pielgrzymki utworzono parafię pw. św. Gertrudy i św. Michała. Tak samo jak w Miechocinie, także we Wielowsi wzniesiono drewnianą świątynię. Przetrwała ona do najazdu Litwinów z 1376. Zniszczyli oni zarówno miejsce kultu jak i samą osadę. Wkrótce jednak dokonano jej odbudowy.

W 1343 roku Rafał Leliwita z Tarnowa pojął za żonę Dzierżkę – dziedziczkę Wielowsi. Związek ten dał początek rodowi Leliwitów, a pośrednio stoi on jako przyczyna późniejszego powstania miasta Tarnobrzega. W XVI wieku Leliwici przyjęli nazwisko Tarnowscy ze względu na prestiż. Dwór rodziny szlacheckiej stanął w centrum osady, w miejscu, gdzie w XIX wieku wzniesiono klasztor Sióstr Dominikanek. Goszczono w nim króla Władysława Jagiełłę przez okres czterech miesięcy, kiedy to był on zmuszony opuścić Kraków z powodu zarazy. Ród Tarnowskich już od 1567 roku starał się o założenie nowej miejscowości. Pierwotnie miała ona nosić nazwę „Nowego Tarnowa” lub „Tarnodworu”. Ostatecznie jednak żadna z nazw nie została przyjęta. Tarnobrzeg uzyskał status miasta dopiero 28 maja 1593 roku za panowania Zygmunta III Wazy wraz z wydaniem przez niego przywileju fundacyjnego.

Jeszcze przed nadaniem tytułu miasta, osada zajmowała się przede wszystkim tradycyjnym rolnictwem, hodowlą zwierząt oraz flisem, czyli spławem towarów Wisłą do Gdańska. Poza tym na omawianym terenie rozwijało się również hutnictwo żelaza. Pierwsze wzmianki o kuźniach dzikowskich pochodzą z XVI wieku.

W XV wieku za czasów Kazimierza Wielkiego w celach obronnych wybudowano w Dzikowie zamek nad Wisłą. Obiekt pełnił funkcje strażnicze i kontrolował proces spławu rzecznego. Pierwotnie był on wieżowym dworem obronnym i dopiero na przełomie XVII i XVIII został przebudowany z inicjatywy Tarnowskich, którzy weszli w jego posiadanie. Dodali oni do zamku system fortyfikacji bastionowych. Ponowna przebudowa miała miejsce w 1830 roku, podczas której zmieniono budowlę obronną w rezydencję rodu. Tarnowscy zgromadzili w swym pałacu liczne zbiory dzieł sztuki, zapełnili oni bibliotekę i archiwa bezcennymi pamiątkami rodowymi i narodowymi. To właśnie w bibliotece tej rezydencji spoczął rękopis „Pana Tadeusza” autorstwa Adama Mickiewicza.

Prawdziwy rozkwit Tarnobrzeg przeżył po odkryciu ogromnych złóż siarki w jego okolicach przez profesora Stanisława Pawłowskiego w 1953 roku. Powstanie nowych kopalni – pierwszej w Piasecznie, następnej w Machowie oraz Jeziórku przyczyniło się do gwałtownego napływu ludności na te tereny – doszło do ponad dziesięciokrotnego rozrostu liczby osób zamieszkujących miasto. Znacząco rozbudowano tarnobrzeską infrastrukturę. Pomimo zniszczenia dawnych wsi przez budowę nowych kopalń, odkrycie i eksploatowanie zasobów siarki dało wiele nowych miejsc pracy i spowodowało niezwykły wzrost standardów życia na tych terenach. W tym celu powstały liczne nowe osiedla bloków z wielkiej płyty takie jak: Serbinów, zwany tarnobrzeskim Manhattanem, Skalna Góra, Wielopole, Siarkowiec i Osiedle Młodych.

O KESZU:

W środku kesza znajduje się logbook, pamiątkowa przypinka dla pierwszego znalazcy, certyfikaty oraz naklejki. Weź coś do pisania! Pojemnik to magnes A4. Aby dotrzeć do kesza w jak najkrótszym czasie, zalecanym jest odkrywanie waypointów w kolejności ich numeracji (kolejno: sąd, straż pożarna, szkoła)

ZAGADKA: 

W waypointach skrytki znajdziesz trzy miejsca - budynek sądu, straży pożarnej oraz jednej z tarnobrzeskich szkół. Odwiedź te trzy miejsca, aby poznać odpowiedź na zagadkę i rozwiązać koordynaty finałowe.

X - Ilość schodów prowadzących do białego orła znajdującego się na budynku sądu; 

Y - Ilość bram w budynku straży pożarnej (są ponumerowane); 

Z - Numer szkoły. 

Koordynaty finałowe: N 50° ZZ.9X2' E 21° 40.0(Y-1)0'