|
Ta skrytka, której polskojęzyczna nazwa brzmi „Starorzecza i łęgi Odry – Fontane #18”, należy do składającego się łącznie z 31 skrytek szlaku „Z parku do parku – z Theodorem Fontane w poszukiwaniu skarbów dziedzictwa przyrody i kultury”, łączącego Buckow przez Park Przyrody Märkische Schweiz, krajobrazowy park wiejski w Wollup, park miejski w Kostrzynie nad Odrą i Park Narodowy „Ujście Warty” do Słońska. Jego bohater, Th. Fontane (1819-1898), był farmaceutą, ale przede wszystkim pisarzem i dziennikarzem. Chętnie podróżował i pisał relacje ze swoich wypraw. Wędrując naszym szlakiem trafisz na jego ślady i dowiesz się więcej o jego życiu i opisywanych przez niego skarbach przyrody i kultury.
Nie ma dziś niemal obszarów, na których rzeki mogą się swobodnie rozwijać. Najczęściej koryta rzek są prostowane, aby można je było wykorzystać do żeglugi, albo w celu pozyskania nowych terenów lub trwałego wyznaczenia granic państwowych. Poprzez takie działania człowiek mocno ingeruje w przyrodę, co prowadzi do znacznego pogorszenia stanu ekosystemów. Zakrojony na niewyobrażalnie szeroką skalę projekt budowy sztucznego przebicia koryta Odry w pobliżu Krummer Ort koło Hohenwutzen także służył takim ludzkim celom – osuszeniu Łęgów Odrzańskich i umożliwieniu stałego osadnictwa.
W latach 1747-1762 za rządów Fryderyka Wielkiego (Fryderyka II, zwanego również Starym Frycem) udało się utworzyć nowe koryto Odry na długości ok. 20 km pomiędzy Güstebieser Loose a Hohensaaten. Przy realizacji tego ambitnego projektu, zaprojektowanego przez matematyka Leonharda Eulera i nadzorowanego przez holenderskiego inżyniera budownictwa wodnego Simona Leonharda von Haarlem, zatrudnionych było stale tysiąc robotników.
Często jednak, tak jak tu, na obszarze Łęgów Odrzańskich, w krajobrazie pozostają widoczne ślady dawnych odnóg rzek lub nadrzecznych łęgów, które często też są jeszcze całkiem dobrze wypełnione wodą, a niekiedy nawet połączone z głównym korytem rzeki. Na takich obszarach często mamy do czynienia z wysoką różnorodnością biologiczną i występowaniem chronionych gatunków zwierząt, takich jak np. bóbr czy wydra.
Zachowanie tych małych oaz przyrody ma szczególne znaczenie ekologiczne i jest wspierane przez Europejską Ramową Dyrektywę Wodną.
W pobliżu naszej skrytki można zobaczyć pozostałości dawnej odnogi rzeki, która jeszcze nie uległa lądowieniu.
|
Der Cache „Alte Flussarme und Auen der Oder – Fontane #18“ gehört zu der Route „Von Park zu Park – mit Theodor Fontane Schätze des Natur- und Kulturerbes entdecken“, die 31 Verstecke von Buckow durch den Naturpark Märkische Schweiz, den Landschaftspark Wollup, den Stadtpark in Kostrzyn nad Odrą und den Nationalpark „Ujście Warty“ bis nach Słońsk miteinander verbindet. Th. Fontane (1819-1898) war Apotheker, aber vor allem Schriftsteller und Journalist. Er reiste gerne und schrieb Berichte über seine Reisen. Auf dieser Route begeben Sie sich auf seine Spuren und erfahren mehr über sein Leben und die von ihm beschriebenen Natur- und Kulturschätze.
Es gibt kaum noch Gebiete, in denen Flüsse sich frei entwickeln können. Meistens werden Flüsse begradigt, ums sie für den Schiffsverkehr nutzbar zu machen, zur Landgewinnung oder für die dauerhafte Festlegung von Landesgrenzen. Durch diese Maßnahmen greift der Mensch stark in die Natur ein und es kommt zu einer großen Beeinträchtigung der Ökosysteme. Das unvorstellbar umfangreiche Projekt des künstlichen Oderdurchstichs am Krummen Ort bei Hohenwutzen diente ebenfalls diesem Zweck, dass Oderbruch trocken zu legen und die Besiedlung dauerhaft zu ermöglichen.
Zwischen 1747 und 1762 gelang es unter Friedrich dem Großen (Friedrich II, auch der Alte Fritz genannt), der Oder auf ca. 20 km Länge zwischen Güstebieser Loose und Hohensaaten ein neues Flussbett zu erschaffen. Ständig waren tausend Arbeiter beschäftigt, um das vom Mathematiker Leonhard Euler berechnete und vom holländischen Wasserbauer Simon Leonhard von Haarlem beaufsichtigte, ehrgeizige Projekt umzusetzen.
Doch oft gibt es, wie auch hier im Oderbruch, abseits des begradigten Flusses noch Spuren von alten Flussarmen oder Auen, die in der Landschaft sichtbar geblieben und häufig auch noch gut mit Wasser gefüllt, manchmal sogar noch mit dem Hauptfluss verbunden, sind. In diesen Gebieten ist oft noch eine hohe Artenvielfalt mit geschützten Tierarten, wie z. Bsp. dem Biber oder dem Fischotter erhalten.
Es ist von besonderer ökologischer Bedeutung, diese kleinen Oasen zu erhalten und sie werden durch die europäische Wasserrahmenrichtline geschützt.
An diesem Cache sind die Reste eines alten Oderarmes zu sehen, der noch nicht verlandet ist.
|