Grzybowa Jolka Mystery Cache

Grzyby to wyjątkowe i przepiękne królestwo. Różnorodność gatunków, kształtów, kolorów, struktur i smaków. Piękne, smaczne, ale i śmiertelnie niebezpieczne - trujące. Zwłaszcza jesienią, spacerując po lesie możemy napawać się tą różnorodnością i feerią barw. Z pewnością nie zaszkodzi mieć co najmniej podstawową wiedzę na temat bogactwa naszych lasów, dlatego właśnie grzyby występujące w Polsce są tematem tego kesza.

Zachęcam do rozwiązania GRZYBOWEJ JOLKI, czyli krzyżówki, w której do określeń nie jest przyporządkowane żadne konkretne miejsce w diagramie. Aby jednak ułatwić Wam zadanie, w diagramie zostały ujawnione wszystkie litery: G, R, Z, Y, B.

Przyznam szczerze, że miałem problem z wyceną trudności tej zagadki, bo mam świadomość, że dla doświadczonego grzybiarza powinien to być poziom D=1,5 i takim osobom, jeśli znajdą się wśród keszerów będzie zdecydowanie łatwiej, ale mam nadzieję, że i osoby spoza branży poradzą sobie z zagadką, stąd ostatecznie poziom D=3,5.

DIAGRAM

OKREŚLENIA

• Mój kapelusz podobny jest do biedronki, choć kropki mam w zupełnie innym kolorze. Jestem symbolem lasu i jednym z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych grzybów. Oba człony mojej nazwy pochodzą kojarzą się z toksycznymi substancjami, choć osobiście zawieram tylko tę drugą, nie to co mój groźniejszy kuzyn. Potrafię jednak dać w palnik temu, kto mnie skonsumuje (1)(2)
• W polskiej nazwie mam jeden z kolorów tęczy, ten skrajny, w zasadzie to może niedokładnie on, tylko trochę bledszy. Z łacińską nazwą bywa śmieszniej, bo w sumie brzmi jakby była polska, ale w ogóle mnie nie charakteryzuje, bo nie jestem ani mało interesująca, ani klejąca (2)
• Jestem dowodem na to, że grzyby można zbierać przez cały rok, nie tylko jesienią. Podczas gdy masowe grzybobrania się kończą, ja dopiero się pojawiam, co zresztą odzwierciedla moja nazwa. Rosnę kępami na pniach drzew, najczęściej to topole i wierzby, ale innymi też nie pogardzę. Od innych podobnych odróżnia mnie czarny trzon rozjaśniający się ku górze (2)
• Lubię towarzystwo swoich braci i sióstr, bo sama nie zwykłam rosnąć. Chcąc mnie odróżnić od innych, podobnie rosnących grzybów, można spróbować zdrapać mi kropki z kapelusza – łatwo pójdzie. Jestem „afroamerykanką” wśród swojej najbliższej rodziny (2)
• Jestem królem lasu, każdy to wie (1)(2)
• Występuję praktycznie na całej półkuli północnej, a na południu spotykany jestem w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce należę do najchętniej zbieranych grzybów, znajdziesz mnie pod brzozami. Mój kuzyn (ten od topoli osiki) lokalnie nazywany jest tak jak anagram ręcznego narzędzia do ścinania zboża (2)
• Bardzo łatwo pomylić mnie z pewnym smacznym, jadalnym grzybem. On ma w sobie coś z ptactwa, ja coś z fauny polującej na nie. Jestem ciemniejsza. (2)
• Jestem tym drobiem, na który „poluje” poprzednik (2)
• Z reguły zwiastuję sezon grzybowy. Jeśli chciałbyś zebrać mnie nieco więcej, nie tylko ze swojego podwórka, udaj się do krajów sąsiadujących z Polską (1)
• Czy jestem popularny? To tak jakby spytać czy można znaleźć piasek na plaży. W 2021 r. Polskie Towarzystwo Mykologiczne zmieniło mi oficjalną nazwę, odejmując 2 literki od nazwy tradycyjnie używanej wśród grzybiarzy (2)
• Jestem jedną z wielu odmian podobnych grzybów, w większości jadalnych, ale ja do nich nie należę. Mój kapelusz żółknie przy uciśnięciu. C₆H₅OH + H₂O może Cię na mnie naprowadzić. (1)
• Należę do grzybów późnych, tych wystających łepkami z piachu. Generalnie w zasadzie na pierwszy rzut oka nie różnię się od mojej najbardziej znanej siostry, która jednak rośnie pod sosnami, ja preferuję osikę (1)(2)
• Jest nas w rodzinie kilkoro, ja mam akurat w nazwie ciepły kolor. Nadaję się na sos, ale pamiętaj, obierz skórkę z kapelusza, bo nie będzie idealnie (1)
• Lubię robić psikusy i udawać inne grzyby. Marzę o tym, żeby dostać się na patelnię lub do garnka w towarzystwie tych udawanych. Zepsuję im wtedy cały sos, ha ha ha! Ale nie bójcie się, nic Wam nie będzie, tylko smak będzie gorzki. Zresztą sprawdź i poliż mnie w lesie, przekonasz się sam! (2)
• Jestem dopuszczony do obrotu grzybowego w Polsce. To co mnie charakteryzuje to nietypowy hymenofor. Cóż, nie chcę być jak inni, rurka, blaszka i tak dalej. Stawiam na oryginalność. Gdybym był zwierzęciem, byłbym jeżem. (2)
• Choć nazwa moja wskazuje na skoligacenie zwłaszcza z jednym z innych grzybów występujących w tej krzyżówce (jestem jego bledszą odmianą), to groźny nie jestem. Niedzielny grzybiarz mnie nie zbierze (psychologia nazwy), ale doświadczeni jak najbardziej. Podobno jestem równie smaczny jak czubajki kanie, a niektórzy twierdzą, że może nawet lepszy. Mam charakterystyczną teksturę na pierścieniu. (1)(2)
• W zasadzie to wyglądam nietypowo jak na leśnego grzyba, trochę jak zmięta ścierka, trochę jak jakiś kwiat, w sumie to kolorem też się specjalnie nie wyróżniam. Nadaje się jednak do konsumpcji (ponoć flaczki palce lizać), ale oczyścić mnie to nie lada zadanie. Mam swój pomnik gdzieś w Polsce. (2)
• Mam w nazwie dwa kolory tęczy, jestem blaszkowcem, ale jadalnym, inni moi krewni również, choć nie wszyscy. Chcesz wiedzieć którzy? Spróbuj ich na surowo, jak nie będą piec w język, śmiało zbieraj. (1)
• Należę do pierścieniakowatych, niektórzy mylą mnie z pewnym grzybem rosnącym w podobnym stylu do mnie (on już jest gdzieś w tej krzyżówce), ale jestem od niego nieco masywniejszy i nie za bardzo zdrapiesz ze mnie to coś co mam na kapeluszu. Choć w smaku przypominam trochę rzodkiew, jestem uznawany za niejadalny, choć przez dłuższy czas toczyły się dyskusje o moich walorach kulinarnych. (2)
• Mam nazwę częściowo zaczerpniętą z tablicy Mendelejewa, od pewnego popularnego niemetalu, pasożytuję na drzewach, powoduję zgniliznę brunatną drewna. Brzmi niefajnie, prawda? (2)

A – liczba grzybów trujących i niejadalnych (łącznie), o których mowa w opisach do krzyżówki

B – liczba grzybów z hymenoforem w postaci blaszek, o których mowa w opisach do krzyżówki

C, D, E – liczba liter C, D i E w diagramie 

N 52° 07. A*B*E+C-A' E 21° 04. C^D+2*B*C-7'