Kp30 (Raccordement)
Tegenwoordig rijden alleen personentreinen over het spoor van Veenendaal naar Rhenen. Dat was ooit anders. Ter hoogte van de huidige spoorwegovergang Parallelweg/Brinkersteeg lag vroeger een aftakking van het spoor naar de SKF-fabriek. Dit zogeheten raccordement lag er vanaf 1952. Op de kaart is Kp30 zichtbaar, de aftakking naar de SKF.
De komst van SKF naar Veenendaal was onderdeel van een marketingcampagne van de gemeente Veenendaal om het dorp "Het toekomstige Eindhoven van boven de Moerdijk" te maken (toegschreven aan de toenmalige president-directeur van de Nederlandse Spoorwegen, F.Q. den Hollander). In dat plan was ook bedacht om de spoorlijn Utrecht-Arnhem (via De Klomp) om te leggen via het station aan de zuidkant van het centrum van Veenendaal. Daartoe zou het oude station verdwijnen en een nieuw station worden gebouwd op de plek waar nu een zorgcentrum staat.
Dat plan ging uiteindelijk niet door, maar de SKF wenste nog steeds een verbetering van de spoorverbinding. Dit werd snel geregeld en vanaf 1952 waren twee lijnen in gebruik, één voor aanvoer van materiaal tot in de fabriek en één langs de Groeneveldselaan tot aan het expeditieperron (zie foto hieronder). Het rode kruisje geeft aan waar de cache is gelegd.
Op railromantiek.nl vertelt Oege Kleijne over zijn rit met de goederentrein naar Rhenen in 1966:
Het moet in 1966 zijn geweest dat ik als tienjarig jochie in de vakantie naar het oude station toog. Zo rond tien uur kwam daar - als je geluk had - de goederentrein naar Rhenen aan, maar voordat die weer vertrok ging de bemanning eerst 'een bakkie doen'. En als je erg veel geluk had, dan kon het nog weleens voorkomen dat ze zeiden: "Joh, ga je mee of laat je ons alleen gaan?"
Ook op die zomerse dag in 1966 klonk die vraag weer. Een besnorde rangeerder gaf me een ferme klap op mijn schouders. … "Was er nog iets voor de SKF?" "Nee, we gaan door. Straks terug. Twee wagens, geloof ik." En inderdaad, we gingen de fabrieksaansluiting naar de SKF voorbij, iets dat niet vaak voorkwam in die tijd.
Ach ja, dan zie je in je herinnering de bomen weer langs vliegen, bewogen door het langskomen van de loc. Je ziet de waarlijk prachtige heuvels wegglijden en de Grebbeberg langzaam naderen; zo al rijdende ging het op Rhenen aan.
De terugreis was als het ware een hervatting van de werkzaamheden, maar nu met dit verschil dat de volgorde geheel omgekeerd was en dat de SKF op het programma stond. Hier werd de loods ingereden. We kwamen de de fabriek gewoon binnenrijden dat was toch eigenlijk wel een heel gek gezicht. Toen het hek van de SKF achter ons dicht ging, was de trein tot vijf wagens uitgegroeid.
Op de foto hieronder is de lijn naar het expeditieplatform bij de Groeneveldselaan te zien.
In 1972 werd het goederenvervoer over deze lijn stopgezet.
Zo ongeveer ter hoogte van de aftakking ligt een eenvoudige tradi als herinnering als dit verdwenen “spoor” in het landschap.
Bron: Div. auteurs, Een zwaar bedrijf: de lagerindustrie in Veenendaal in woord en beeld, Historische Vereniging Oud Veenendaal, 2005.
Let op: de cache ligt naast de uitgang van een bedrijf, al komen hier zelden auto’s langs.