W DRODZE NA ŚNIEŻNIK: DOM LICZYRZEPY
Kesz to normalna skrytka. Na starcie zawierała: logbook, certyfikaty, fanty na wymianę. Gdy dotrzesz na miejsce zrozumiesz podpowiedź. Miejsce jest ustronne, więc delektuj się chwilą.
Działaj rozważnie, by przy podejmowaniu nie narażać się na niebezpieczeństwo - nie ma konieczności wspinania się na cokolwiek! Bacz na ewentualnych przechodniów aby nie "spalić" lokalizacji kesza. Na zakończenie odłóż go, dokładnie w to samo miejsce. Niewidzialność na najwyższym poziomie!
The cache is a normal stash. At the beginning it contained: logbook, certificates, items for exchange. When you get there, you will understand the hint. The place is secluded, so savor the moment.
Act carefully so as not to put yourself in danger - there is no need to climb anything! Watch out for passers-by so as not to "burn" the location of the cache. Finally, put it back in exactly the same place. Invisibility at the highest level!
Cache je normální skrýš. Na začátku obsahoval: knihu jízd, certifikáty, předměty na výměnu. Když se tam dostanete, pochopíte nápovědu. Místo je na samotě, tak si ten okamžik užijte.
Jednejte opatrně, abyste se nevystavili nebezpečí – není třeba nic lézt! Dávejte pozor na kolemjdoucí, abyste "nespálili" umístění keše Nakonec jej vložte zpět na přesně stejné místo. Neviditelnost na nejvyšší úrovni!
LEGENDA O LICZYRZEPIE
Legenda Ducha Gór sięga średniowiecza – jej początki wiążą się prawdopodobnie z pogańskim kultem źródeł Łaby. Początkowo był personifikacją sił przyrody w tym miejscu związaną z kultem Świętowita (Swantewita), któremu składano w ofierze czarne koguty. Podczas chrystianizacji usiłowano wykorzenić dawne zwyczaje, zastępując Swantewita świętym Witem (czes. svatý Vít), którego atrybutem stał się w rejonie sudeckim czarny kogut. Dla walki z dawnymi wierzeniami wykorzystywano też w Karkonoszach postacie innych świętych. Kaplicę św. Wawrzyńca wznieśli w 1681 na Śnieżce (więc w samym sercu krainy Ducha Gór) katoliccy książęta Schaffgotschowie i był to element „odczarowywania” pogańskiego genius loci Karkonoszy (podobny charakter miało egzorcyzmowanie Ducha Gór po czeskiej stronie – u źródeł Łaby). Ducha Gór nazywano też czasem „Panem Janem” (Dominus Johannes), a wynikało to z wprowadzenia kultu św. Jana Chrzciciela w miejsce pogańskich obrzędów przesilenia letniego.
Opowieści o Duchu Gór wciąż jednak były popularne. Początkowo był przedstawiany jako zły duch lub demon. Pierwsze znane przedstawienie graficzne postaci Liczyrzepy pochodzi z mapy Śląska autorstwa śląskiego kartografa Martina Helwiga z 1561 roku. Jest to niezwykły stwór, przypominający nieco jelenia stojącego na tylnych nogach, a nieco może nawet gryfa. Posiada rosochate rogi i diabelski ogon, koźle kopyta, w łapach trzyma wysoki, pionowo stojący kij. Ukazany jest z profilu, z paszczą zwróconą w prawą stronę. Ten wizerunek Ducha Gór jest dziś mało znany, choć powoli powraca i uważniejsi turyści pewnie zwracają na ten motyw uwagę (choćby na biletach do Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze). Również odsłonięte ostatnio pomniki Liczyrzepy, znajdujące się w Karpaczu (od 11 lipca 2012) i Szklarskiej Porębie (od 2010), nawiązują do tego pierwszego znanego przedstawienia Ducha Gór.
Według legendy sudeckiej, Liczyrzepa stworzył również Błędne Skały.
LEGENDA O LICZYRZEPIE
Legenda o Duchu hor sahá až do středověku – její původ pravděpodobně souvisí s pohanským kultem pramenů Labe. Zpočátku byl na tomto místě zosobněním přírodních sil, spojených s kultem Świętowita (Swantewita), kterému byli obětováni černí kohouti. Během christianizace došlo k pokusům o vymýcení starých zvyků a Swantewit byl nahrazen svatým Vítem (česky svatý Vít), jehož atributem se v Sudetech stal černý kohout. Postavy dalších světců se v Krkonoších využívaly i k boji proti starým věroukám. kaple sv. Wawrzyniec nechala postavit v roce 1681 na Sněžce (tedy v samém srdci země Ducha hor) katolická knížata Schaffgotsch a byl prvkem „odčarování“ pohanského genia loci Krkonoš (vymítání hor. Ducha na české straně - u pramenů řeky Labe) byl podobného charakteru. Duch hor byl také někdy nazýván „Pán Jan“ (Dominus Johannes), což vyplynulo ze zavedení kultu sv. Jana Křtitele místo pohanských obřadů letního slunovratu. Příběhy horského ducha však byly stále populární. Zpočátku byl zobrazován jako zlý duch nebo démon. První známé grafické znázornění postavy Rüczrzepy pochází z mapy Slezska od slezského kartografa Martina Helwiga z roku 1561. Je to neobvyklé stvoření, trochu připomínající jelena stojícího na zadních nohách a možná i gryfa. Má rozeklané rohy a čertův ocas, kozí kopyta a v tlapách drží vysokou vzpřímenou hůl. Je zobrazen z profilu, s ústy otočenými doprava. Tento obraz Ducha hor je dnes málo známý, i když se pomalu vrací a pozornější turisté tomuto motivu zřejmě věnují pozornost (například na vstupenkách do Krkonošského muzea v Jelení Hoře). K tomuto prvnímu známému zobrazení Ducha hory odkazují také nedávno odhalené pomníky Cieszrzepa, které se nacházejí v Karpaczi (od 11. července 2012) a ve Szklarské Porębě (od roku 2010). Podle sudetské legendy vytvořil Rüberlizepa také Bludné skály.
LEGEND OF LICZYRZEPA
The legend of the Spirit of the Mountains dates back to the Middle Ages - its origins are probably related to the pagan cult of the springs of the Elbe. Initially, he was the personification of the forces of nature in this place, associated with the cult of Świętowit (Swantewit), to whom black roosters were sacrificed. During the Christianization, attempts were made to eradicate the old customs, replacing Swantewit with Saint Wit (Czech: svatý Vít), whose attribute became a black rooster in the Sudeten region. Figures of other saints were also used in the Giant Mountains to fight against old beliefs. the chapel of St. Wawrzyniec was erected in 1681 on Śnieżka (so in the very heart of the land of the Mountain Spirit) by the Catholic princes Schaffgotsch and it was an element of "disenchantment" of the pagan genius loci of the Karkonosze Mountains (the exorcism of the Mountain Spirit on the Czech side - at the sources of the Elbe river) was of a similar nature. The Spirit of the Mountains was also sometimes called "Lord John" (Dominus Johannes), and this resulted from the introduction of the cult of St. John the Baptist in place of the pagan rites of the summer solstice. Stories of the Mountain Spirit were still popular, however. Initially, he was depicted as an evil spirit or demon. The first known graphical representation of the character of Rüczrzepa comes from the map of Silesia by the Silesian cartographer Martin Helwig from 1561. It is an unusual creature, somewhat resembling a deer standing on its hind legs, and perhaps even a griffin. It has forked horns and a devil's tail, goat hooves, and holds a tall, upright stick in its paws. He is shown in profile, with his mouth turned to the right. This image of the Spirit of the Mountains is little known today, although it is slowly returning and more attentive tourists probably pay attention to this motif (for example on tickets to the Karkonosze Museum in Jelenia Góra). Also, the recently unveiled monuments of Cieszrzepa, located in Karpacz (since July 11, 2012) and Szklarska Poręba (since 2010), refer to this first known depiction of the Mountain Spirit. According to the Sudeten legend, Rüberlizepa also created Errant Rocks.
Skrytka założona przez Domi_nick34
[Last listing update: 09.11.2019; unsaved]