De Koekjesbrug is een vaste brug (kan niet open) over de Singelgracht. Eerst was er een veerpontje die in 1884 werd vervangen door een houten voetbrug. Twaalf jaar later werd die weer vervangen door een ruim 3 meter brede ijzeren brug. Het talud van een brug is een schuin vlak langs een weg naar een brug, waarmee een hoogteverschil wordt overwonnen tussen de brug en de weg. Bij de Koekjesbrug is aan de westkant dit talud verwerkt in het rijdek van de Nassaukade, dat hier dus niet waterpas ligt.
In 2007 - twee jaar voor zijn overlijden - schreef columnist, schrijver en dichter Martin Bril over de brug: "Het is een mooie, oude brug, en de naam vind ik ook mooi, voor een brug. Iedere keer als ik eroverheen kom, mompel ik hem even."
De oudst bekende vermelding van de naam Koekjesbrug dateert van 24 april 1886 (artikel in Algemeen Handelsblad). Over de naam van de brug zijn drie verschillende verhalen:
- de brug is vernoemd naar een koekjesman die hier in de omgeving zijn koekjes verkocht;
- de naam komt van de chocoladekoekjes die in een nabijgelegen cacaomolen werden verkocht;
- de naam komt van de tuinder dhr. Pannekoek die een lapje grond naast de brug bezat.
De nabijgelegen gebouwen De Krakeling (1978) en De Makroon (2015) verwijzen in hun naam naar de Koekjesbrug.