Η μάχη του Λεβιδίου
Την 14η Απριλίου 1821 διεξήχθη μία από τις πρώτες και σημαντικότερες μάχες των Ελλήνων έναντι των Τούρκων στο Λεβίδι Αρκαδίας. Οι Έλληνες επαναστάτες κατάφεραν να νικήσουν το αντίπαλο στράτευμα 3.000 ανδρών, με μόλις 70 πολεμιστές στο δυναμικό τους. Η σημασία της νίκης ήταν μεγάλη και καθόρισε την επιτυχή έναρξη της Επανάστασης. Αναπτέρωσε το ηθικό των αγωνιστών που άνοιξαν τον δρόμο για την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς.
Στις αρχές Απριλίου του 1821 είχε σχεδόν επικρατήσει το στρατηγικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη, που στόχευε στην κατάληψη της Τριπολιτσάς, του διοικητικού κέντρου του Οθωμανικού Μωριά. Γι’ αυτό, γύρω από την Τριπολιτσά είχαν αρχίσει να δημιουργούνται ελληνικά στρατόπεδα, για να την αποκόψουν από την υπόλοιπη Πελοπόννησο και να καταστήσουν ευκολότερη την άλωσή της. Όμως, με τη θέα των Τούρκων οι στρατολογημένοι Έλληνες το έβαζαν στα πόδια, χωρίς να ρίξουν ούτε μία τουφεκιά, με αποτέλεσμα ένα μετά το άλλο τα στρατόπεδα να διαλύονται. Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και ραγιαδισμού είχαν κάνει πολλούς Έλληνες να σκύβουν το κεφάλι, όταν έβλεπαν Τούρκο και να υπομένουν μοιρολατρικά τον αυταρχισμό του. Άλλωστε, όσοι είχαν σηκώσει ανάστημα κατά του δυνάστη συχνά το πλήρωναν με το κεφάλι τους.
Στο Λεβίδι, όμως, όταν ακούσθηκε ότι φθάνει τουρκικός στρατός από την Τριπολιτσά κανείς δεν έφυγε. Ήταν το πρώτο στρατόπεδο που δεν διαλύθηκε στο άκουσμα της είδησης ότι 3.000 πεζοί και ιππείς έχουν εκστρατεύσει εναντίον τους. Το στρατόπεδο του Λεβιδίου είχε συσταθεί από τους Καλαβρυτινούς και τους ντόπιους οπλαρχηγούς Παναγιώτη Αρβάλη και Γεώργιο Μπηλίδα. Ήδη από τις 12 Απριλίου το στρατόπεδο είχε ενισχυθεί με τους οπλαρχηγούς Σωτήριο Χαραλάμπη, Σωτήριο Θεοχαρόπουλο, Νικόλαο Σολιώτη και Αναγνώστη Στριφτόμπολα. Οι Τούρκοι ξεκίνησαν από την Τριπολιτσά με κατεύθυνση το Λεβίδι το βράδυ της 13ης Απριλίου.
Μόλις πληροφορήθηκαν την επικείμενη άφιξη του τουρκικού στρατού συγκεντρώθηκαν στο σπίτι, όπου διέμενε ο καλαβρυτινός Σωτήρης Χαραλάμπης και αποφάσισαν κατά πρώτο να ζητήσουν βοήθεια από τα γειτονικά στρατόπεδα της Αλωνίσταινας και του Κακουρίου και κατά δεύτερο να πιάσουν τις εισόδους του Λεβιδίου, ώστε να εμποδίσουν τους Τούρκους να εισέλθουν στο χωριό. Ο Σωτήρης Χαραλάμπης ταμπουρώθηκε σε μια ράχη κοντά στο Λεβίδι, ενώ πιο κάτω βρέθηκε ο Αναγνώστης Στριφτόμπολας.
Τις πρωινές ώρες της 14ης Απριλίου, όταν κυκλοφόρησε η φήμη ότι το τουρκικό ιππικό πλησιάζει το Λεβίδι, πολλοί άνδρες πανικοβλήθηκαν. Εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, παρά τις προσπάθειες των οπλαρχηγών να τους συγκρατήσουν και κατέφυγαν στο βουνό. Τότε ο Στριφτόμπολας με 70 άνδρες αποφάσισε να δώσει τη μάχη μέσα στο χωριό. Οι Τούρκοι όρμησαν με άγριες διαθέσεις κατά των οχυρωμένων Ελλήνων, αλλά αντιμετώπισαν τη σθεναρή αντίστασή τους. Χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι του λαϊκού ποιητή Παναγιώτη Κάλα ή Τσοπανάκου (1789-1825) «… στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι / πέφτει αλύπητο λεπίδι…»
Έξω από το σπίτι που βρισκόταν ο Στριφτόμπολας δόθηκε η σκληρότερη μάχη. Οι ελληνικές δυνάμεις σκότωσαν δεκάδες Τούρκους ενώ στη μάχη σκοτώθηκε και ο Καλαβρυτινός οπλαρχηγός. Την ίδια στιγμή, ξεκίνησαν να καταφτάνουν ενισχύσεις από τα γειτονικά ελληνικά στρατόπεδα υπό τους Δημήτριο Πλαπούτα, Ηλία Τσαλαφατίνο, Νικόλαο Πετμεζά, Σταύρο Δημητρακόπουλο και Ασημάκη Σκαλτσά.
Τότε, οι αμυνόμενοι βγήκαν από τα σπίτια και όρμησαν κατά των Τούρκων, που πανικόβλητοι εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης, αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς. Οι Τούρκοι βρέθηκαν περικυκλωμένοι και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη μάχη, οπισθοχωρώντας προς την Τριπολιτσά.
Η μάχη στο Λεβίδι διήρκεσε επτά ώρες, έληξε με τη νίκη των Ελλήνων επαναστατών και αποτέλεσε το εφαλτήριο της απελευθέρωσης της Τριπολιτσάς.
Ποιος ήταν ο ηρωικός Αναγνώστης Στριφτόμπολας
Ο Δημήτριος Στριφτόμπολας, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε το 1778 στην Κέρτεζη Καλαβρύτων. Ήταν γιος του Αργύρη Στριφτόμπολα, εγγονός του οπλαρχηγού Δημητρίου Στριφτόμπολα και ανιψιός εκ μητρός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Οι γονείς του θέλησαν να τον μορφώσουν και τον εμπιστεύτηκαν σε αυστηρούς δασκάλους. Ο νεαρός Δημήτριος ήταν επιμελής μαθητής και επειδή έμαθε τα βασικά γράμματα, ονομάστηκε Αναγνώστης. Αυτό το όνομα έδιναν σε όσους ήξεραν γραφή και ανάγνωση εκείνα τα χρόνια.
Από το 1800 έως το 1805 εργάσθηκε ως δάσκαλος στην Τρίπολη. Τη χρονιά εκείνη σκότωσε ένα Τούρκο και πήρε τον δρόμο για τα βουνά της Λακωνίας, μαζί με τον πατέρα του Αργύρη και τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ζώντας ληστρικό βίο. Καταδιωκόμενοι συνεχώς από τους Τούρκους, κατέφυγαν στην αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκαν στον αγγλικό στρατό και διακρίθηκαν σε μάχες κατά των γαλλορώσων στο Ιόνιο.
Το 1807 ο Στριφτόμπολας μαζί με τον Κολοκοτρώνη αποβιβάστηκαν στην Πελοπόννησο για να βοηθήσουν τον Λαλαίο τουρκαλβανό Αλιάγα ή Αλή Φαρμάκη, ο οποίος είχε επαναστατήσει κατά του Αλή Πασά. Έφτασαν καθυστερημένα μετά την ήττα του Φαρμάκη και αναγκάστηκαν να καταφύγουν και πάλι στη Ζάκυνθο. Όταν ηρέμησαν τα πράγματα στην Πελοπόννησο, ο Στριφτόμπολας επέστρεψε στην Πελοπόννησο. Εγκαταστάθηκε στα Καλάβρυτα κι έγινε σωματοφύλακας του προκρίτου Ασημάκη Ζαΐμη.
Το 1821 συγκρότησε επαναστατικό σώμα από 15 άντρες με το οποίο πήρε μέρος στην πολιορκία και την κατάληψη των Καλαβρύτων (21-26 Μαρτίου 1821) και συμμετείχε με τα παλληκάρια του στην πολιορκία της Ακροκορίνθου. Στη συνέχεια πολέμησε με τα παλληκάρια του στην Μάχη του Λεβιδίου όπου έπεσε ηρωικά μαχόμενος στις 14 Απριλίου 1821.
Άφησε χήρα τη γυναίκα του, Αγγελική Στριφτομπολίνα, και ανεξακρίβωτο αριθμό παιδιών. Πάντως, ένα από τα παιδιά του, ο Γεώργιος Στριφτόμπολας, έλαβε μέρος και διακρίθηκε σε μάχες της Επανάστασης.
Το κουτάκι
Το κουτάκι είναι μαγνητικό, βρίσκετε στην πλατεία όπου έγινε η μάχη του Λεβιδίου, όπου σήμερα μπορείτε να δείτε το σπίτι όπου βρισκόταν ο Στριφτόμπολας, μία «βρύση» δημιούργημα του αρχιτέκτονα Κώστα Παπαθεοδώρου ό οποίος έφτιαξε την Αγία Φωτεινή Μαντινείας και το «Μεγάλο Καφενείο» όπου τα ΠαρασκευοΣαββατοκύριακα μπορείτε να πιέτε τον καφέ σας, να φάτε και να θαυμάσετε την διακόσμηση του.
The cache
The cache is magnetic.