Tym keszem chciałbym przybliżyć wszystkim postać Księdza Ignacego Piwowarskiego, który przysłużył się lokalnej społeczności. Poniżej znajduje się jego krótki życiorys, który pochodzi ze strony internetowej Urzędu Gminy w Radgoszczy.
Ignacy Piwowarski urodził się 7 sierpnia 1941 r. w Buczu koło Brzeska, jako syn Jana i Józefy z d. Kania. Szkołę Podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości. W latach 1955-1959 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego w Brzesku, gdzie w maju 1959 r. zdał egzamin dojrzałości. 1 października 1959 r. rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Ukończył je w 1965 roku i 27 czerwca, z rąk biskupa Jerzego Ablewicza, przyjął święcenia kapłańskie.
Jako wikariusz rozpoczął służbę duszpasterską w Szarwarku koło Dąbrowy Tarnowskiej. Przebywał tak do roku 1967. Od 1967 do 1971 r. pracował w parafii Rzochów (obecnie dzielnica Mielca). W okresie 1971-75 pełnił z kolei obowiązki wikariusza w parafii Lipinki (obecnie diecezja rzeszowska).
W 1975 r. przeniesiony został na wikariat do Mościc, a następnie do Łącka, skąd – na prośbę proboszcza ks. Kazimierza Martyńskiego i za zgodą Kurii Diecezjalnej w Tarnowie – powtórnie przybył do Lipinek.
12 sierpnia 1981 r. Został mianowany proboszczem w Bereście koło Krynicy. Kiedy wprowadzono w Polsce stan wojenny, a władze komunistyczne zawiesiły, a następnie rozwiązały związek zawodowy „Solidarność”, mieszkanie ks. Piwowarskiego stało się miejscem azylu dla ukrywających się, prześladowanych i ściganych przeciwników reżimu. Przez całe lata 80. plebanię w Bereście odwiedzali wybitni działacze „Solidarności” i opozycji demokratycznej. W Bereście ks. Ignacy przechowywał również sztandar „Solidarności” z Fabryki Maszyn Wiertniczych i Górniczych w Gliniku-Gorlicach oraz teczkę z aktami sądeckiej „Solidarności”, która została wykradziona z zaplombowanej siedziby, zanim zdążyli przyjechać pracownicy Służby Bezpieczeństwa. Teczka ukryta została pod stopniami ołtarza łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Pokrownej, później – przez 10 lat – była zakopana pod ziemią. Przetrwała w dobrym stanie, by w 1990 r. powrócić do właścicieli.
Za patriotyczną i krytyczną wobec władz komunistycznych postawę, ks. Piwowarski był inwigilowany przez SB. Jej agenci zakładali w jego mieszkaniu i samochodzie podsłuchy. Przed pierwszymi, częściowo demokratycznymi, wyborami, 4 czerwca 1989 r. z inspiracji ks. Piwowarskiego i ks. Mariana Kwaśniaka z Banicy – we współpracy z Andrzejem Wolakiem z Polan – rozwieszono w okolicach Krynicy plakaty kandydatów Solidarności, aby wyborcy wiedzieli, kto jest jej przedstawicielem.
Kolejnym probostwem ks. Piwowarskiego była parafia pw. św. Kazimierza w Radgoszczy. Objął ją już po przemianach demokratycznych, w 1992 roku. Tu, z nami, na radgoskiej ziemi pracował aż do emerytury, na którą przeszedł 26 sierpnia 2006 r., w związku z dolegliwościami zdrowotnymi. Obecnie jest rezydentem w domu rodzinnym, w rodzinnej parafii Bucze koło Brzeska.
40 lat pracy duszpasterskiej ks. Ignacego Piwowarskiego wypełniły działalność duszpasterska, troska o zabytki dziedzictwa kulturowego oraz praca patriotyczna. Uczył patriotyzmu, obowiązków religijnych i obywatelskich.
W uznaniu zasług ks. Piwowarskiego w krzewieniu takich wartości, jak wiara, prawda i patriotyzm Rada Miejska w Brzesku nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Brzesko. Uroczystość wręczenia tytułu odbyła się 3 maja 2013 r. na sesji w dniu Święta Konstytucji. 28 lipca 2013 roku otrzymał Honorowe Obywatelstwo Gminy Lipinki.
Obok współrzędnych skrzynki znajduje się miejsce stworzone, aby upamiętnić tą postać. Przy okazji wizyty na keszu, zaczęcam, aby je obejrzeć.
Skrytka to magnetyczny mikro pojemnik, która zawiera tylko logbook. Koniecznie weź coś do pisania! (BYOP).