Een appeltje voor de dorst in Heide

Zoals de naam Heide al zegt, was hier, aan de rand van de Peel, in het verre verleden heide en woeste grond. De oudste vermelding van Heide als “dorp” stamt uit 1466. In de loop der eeuwen werden gebieden ontgonnen en bemest met schapenmest. Sinds de uitvinding van de kunstmest rond 1880 werd zoveel mogelijk grond in gebruik genomen en verdween de heideplant definitief uit Heide.

Tegenwoordig wordt er wel veel fruit gekweekt in Heide. In de jaren 60 van de vorige eeuw begonnen Sjang en Dina Drabbels met het telen van appels en peren. Hun zonen zetten het bedrijf voort en nu woont en werkt hier al de derde generatie. Op dit moment worden er op zo’n 12 hectare grond verschillende rassen appels, peren, pruimen en blauwe bessen geteeld.

Een appeltje voor de dorst is een leuke cache met een lage moeilijkheidsgraad, misschien voor de kinderen of gewoon tijdens een fietstochtje.