DRL #01 Landgoed Molecaten Multi-cache

Deze cache ligt op het Landgoed Molecaten bij Hattem.

English version is available, just send a mail.

Het bovenstaande coördinaat is van de parkeerplaats. U begint aan een wandeling van ongeveer 4 km. Deze cache brengt u naar het Landgoed Molecaten.

De naam Molecaten is te danken aan de inrichting van het natuurlijk landschap eeuwen gelden. "Mole" verwijst naar de molen en "caten" komt van het oude woord "cote". Dat was een huisje, hut, stal of schuur. Een "cote" werd bewoond door een "coter", een keuterboer die voor zijn levensonderhoud een klein stukje land bebouwde. Molecaten is dus afgeleid van een keuterboerderijtje bij een molen.

De laatste eigenaar van het landgoed was Walraven Van Heekeren Van Molecaten die het landgoed op 2 april 1987 (vanaf 1646 familiebezit) noodgedwongen heeft moeten verkopen aan Amev(nu Fortis). Enkele jaren later vond AMEV een nieuwe bewoner.

U mag hier absoluut niet komen. Deze bordjes niet passeren!

De coördinaten brengen u langs de mooie en bijzondere plekjes van dit landgoed. U leert dat een spijker ook wat anders kan zijn dan een draadnagel en dat er bij graven niet altijd grafstenen staan.

De eigenaar van dit landgoed is Fortis Vastgoed Landelijk. Fortis heeft toestemming gegeven voor deze cache, maar wel onder de volgende voorwaarden:

• U dient zich als gast op het landgoed te gedragen, ter bescherming van de privacy van de bewoners, de rust van de recreanten en de in het bos levende dieren.
• U bent verantwoordelijk voor het opruimen van eventueel door geocachers langs de route achtergelaten recreatievuil. Dit dient te worden verwijderd (cache in, trash out).
• U dient op de paden te blijven. Bij de cache mag van het pad worden afgegaan.
• Honden mogen mee, maar wel aan de lijn. Dit ook ter bescherming van de hond, omdat er hier wilde zwijnen voorkomen.

Tip: Als het geregend heeft zijn laarzen geen overbodige luxe.

De cache is een ammobox. De cache is afgedekt met humus en bladeren. De coördinaten kunnen een kleine afwijking vertonen, maar de genoemde objecten zijn duidelijk herkenbaar.

Parkeer uw auto op N 52°27.968' - E 006°03.334'

Ga naar WP1 Onderweg komt u langs Herberg Molecaten

Een omschrijving uit 1677 leert ons dat op het landgoed 2 papiermolens en 1 korenmolen met molenaarswoning stonden; ongeveer waar nu Herberg Molecaten staat. Herberg Molecaten daterend uit 1858 is diverse malen door brand verwoest en weer herbouwd. Van origine was Herberg Molecaten  een "boerenkroegje". Niet verwonderlijk wanneer men bedenkt dat hardwerkende boeren de tijd namen om er "eentje te pakken". Geleidelijk streken hier ook de wandelaars neer en verschenen er op zondagen "Jan Pleziers". Het boerenkroegje werd een echte uitspanning zoals men die voor de WOII veel vond. Overigens behield het gebouwtje de kenmerken van een boerenkroeg, met een echte gelagkamer voorin het pand en achterin (aan de kant van de watermolen) een stal.

Na WOII veranderde de uitspanning in een eenvoudig hotel-restaurant. Na een felle brand in 1967 werd het pand volledig herbouwd en aangepast aan de eisen van deze tijd. Het historisch karakter en uiterlijk bleef echter behouden. Ook de gemoedelijkheid van weleer vindt u volledig terug in het huidige pand. Herberg Molecaten vormt de brug tussen modern comfort en lang vervlogen tijden. U komt nu bij de watermolen.

Ga naar WP2

U komt nu bij een boerderij met de voor Landgoed Molecaten typische rood/geel gestreepte luiken. De gevelsteen is geplaatst door Baronnesse Van Heeckeren Van Molecaten Van Der Goes.

Ga naar WP3 U komt hier bij Spijker Watervliet.

Het Spijker was oorspronkelijk een opslagplaats voor koren. Denk hierbij ook aan het duitse woord voor (opslag)zolder "speicher". Op Spijker Watervliet werden de "tienden", een belasting bestaande uit een tiende deel van de oogst, opgeslagen en geadministreerd. Ook diende het wel tot verblijfplaats van de landheer, wanneer deze zijn landerijen inspecteerde. Later is er nog een stuk bijgebouwd om het voor permanente bewoning geschikt te maken. Spijker Watervliet ligt nu buiten het Landgoed Molecaten, maar maakte er vroeger wel deel van uit.

Ga naar WP4

Pas onderweg wel op dat u niet op privé-terrein komt. Neem het kleine paadje (rechtsaf vóór de groene brievenbus) en u komt aan bij de Spaanse Graven.

Op 13 augustus 1629 werd Hattem belegerd door een Spaans leger onder leiding van graaf Hendrick Van Den Bergh (neef van Prins Frederik Hendrik). De troepen van Hendrick hadden zich verenigd met een keizerlijk leger van Duitsers en Kroaten onder leiding van de Franse veldheer Montecucculi en de Spaanse graaf van Salasar. Met een operatie op de Veluwe wilden de Spanjaarden Prins Frederik Hendrik dwingen het beleg van Den Bosch op te geven. De stad Hattem werd goed verdedigd. Elburg had zeventig kanonniers van de West-Indische Compagnie kunnen regelen om Hattem te helpen. De vijand hield huis op het omliggende platteland en leed zware verliezen en gaf de strijd na enkele dagen op. Op 19 augustus 1629 vertrokken de Spanjaarden weer en plunderden wat van hun gading was. Zo werd o.a. de veestapel geroofd van het nabij gelegen St. Anthonie-gasthuis. De schade was: 6 mestkoeien, 3 melkkoeien, een stier, 5 kalveren, 50 vette schapen en 6 bedden.

Al u naar de waterovergang loopt ziet u hoge wallen die u niet mag betreden. Dit was een verdedigingsschans met wal en gracht er omheen, die tijdens de 80-jarige oorlog werd gebruikt. Het lijkt een beetje vreemd dit in een bos aan te treffen, maar bedenk wel dat er in die tijd geen bomen waren en het dus een lege kale vlakte was.

Ga naar WP5

U komt aan bij een bijzondere boom. Op deze plaats heeft ook een houten huisje gestaan waar Greet Hofmans (de "gebedsgenezeres") heeft gewoond. Zij had nauwe banden met het Koninklijk Huis.

Een stukje geschiedenis over de boom. We schrijven het jaar 1597. Johan Van Der Schuyr Van Diksmuiden "Flanderen" krijgt van Burgemeester, Schepenen en Raedt der Stad Hattum voor 20 jaren de "Sprinckborne beneffens de Trysbergh in pacht om er een "papiermuhle" te stichten. In die tijd maakte de verzanding van het Zwin een einde aan de bloei van de handelssteden in Zeeuws-Vlaanderen. Het gevolg was een massale emigratie naar de Noordelijke Nederlanden. Johan Van Der Schuyr zal zo'n emigrant geweest zijn. Die "papiermuhle" was de watermolen bij Herberg Molecaten. Er was geen "consent" (bouwvergunning, ook toen al!) aan Gelre gevraagd; herrie tot gevolg en een onderzoek naar de illegale concessie werd gelast. Herman Van Keppel, Scholtis van Hattum en Heer  van Molecate, werd met het onderzoek belast. Dit samengaan van functies van deze Van Keppel leidde ertoe dat het onderzoek verdween in de la van onbegrijpelijke stukken. De molen bleef draaien. Alleen was er vanaf het begin al watergebrek. Johan en zijn zoon Adam gingen daarom sprengen uitgraven om meer water te krijgen. Bij het begin van deze sprengen hebben ze waarschijnlijk bomen geplant. In ieder geval staat er nog 1 boom; de Mariaboom. De 2e boom (de Jozefboom) heeft helaas een tijdje geleden begeven en is gekapt. Hoe de bomen aan hun naam komen is niet bekend. Ze zullen begin 1600 zijn geplant.

De cache ligt op

Op weg naar de cache passeert u (als het goed is) de Trijs(elen)berg.

Vroeger

Deze naam is een verbastering van de naam Ter IJsselenberg. De Trijs(elen)berg is de noordelijkste punt van de Oost-Veluwse stuwwal. Dit was de vroegere galgenberg van Hattem, waarop alle terechtstellingen plaatsvonden. De Hessenweg van Duitsland naar West-Nederland liep net ten noorden van deze berg. Men hoopte dat de galgenberg een afschrikkende werking zou hebben op het vele gespuis dat van deze weg gebruik maakte.

bronvermelding: boek Huis Molecaten van historicus drs. Ronald Prins.

Deze cache is een onderdeel van de DRL #4 Vuursteenberg Bonus Cache. Deze kunt u alleen vinden als u de volgende caches heeft gevonden:

• DRL #1 Landgoed Molecaten

• DRL #2 Algemene Veen

• DRL #3 Vuursteenberg

In deze caches vindt u een gedeelte van het benodigde coördinaat om DRL #4 Vuursteenberg Bonus Cache te vinden op een rood kaartje.

Een prikstok kan handig zijn.

Teller vanaf 5-10-2009