Bretanus Multi-Cache

Even een paar belangrijke zaken vooraf:

Deze cache voert u door een terrein van Geldersch Landschap/ Geldersche Kasteelen. Begunstiger worden of nadere informatie: http://www.mooigelderland.nl

-Deze cache is tot stand gekomen na een lange en intensieve samenwerking tussen De Stichting Het Geldersch Landschap, waarvoor onze erkentelijkheid, en Team Kapitein Haak.

-Blijf gedurende de gehele wandeling op de paden, dat is een belangrijk deel van de afspraak. Alle antwoorden zijn vanaf het pad te verkrijgen.

-Op de plek van de cache mag u hooguit 5 meter van het pad afwijken, wat aangeeft dat de cache binnen 5 meter van het pad ligt.

-Het is hier een honden losloop gebied.

-De route is ook redelijk geschikt voor het gebruik van een buggy of kinderwagen.

-Richt geen vernieling aan, aan natuur en andere objecten op dit terrein, er hoeft niet gegraven te worden, doe dit dus ook niet!

-Berg de cache weer goed op waar u hem heeft gevonden, en wel zo dat niemand ziet dat u dit doet en laat hierbij geen sporen van uw bezoek achter. Zorg ook dat de deksel goed op de cachebox zit want bij deze box kan de deksel er af en door niet goed sluiten wordt de cache van binnen vochtig. Daarnaast graag het logboekje in de ziplockbag doen en deze sluiten.

-De route is ongeveer 4,5 kilometer lang en zeer heuvelachtig.

-De bovenstaande coördinaten, N 51°59.384 – E005°51.832,  zijn van de parkeerplaats.

-Het gebied is alleen toegankelijk bij daglicht.

In 1392 werd in het hoger gelegen deel van het dal van de Klingelbeek of Slijpbeek een Augustijnenklooster gesticht, dat als oudste dochter van het beroemde klooster Windesheim gold. Het kreeg de naam Domus Fontis Beatae Mariae, in het Nederlands Mariënborn. De grond werd beschikbaar gesteld door Wijnand van Arnhem. Een der eerste bewoners was een broer van Thomas à Kempis.
Het klooster, waarvoor later ook de namen Mariëndaal en Fonteine in gebruik kwamen, beleefde een grote bloei, ontkwam echter niet aan de algemene decadentie, die aan de reformatie voorafging en werd tenslotte omstreeks 1580 opgeheven. De gebouwen werden gesloopt en de buitenbezittingen door de Gedeputeerden van het Kwartier van Veluwe verkocht.
Mariëndaal zelf werd aanvankelijk verpacht en is eerst in 1735 verkocht aan Johan Brantsen, die er een huis liet bouwen. In 1791 vererfde het landgoed aan de Arnhemse burgemeester Mr.J.N. van Eck, aan wiens nageslacht het heeft toebehoord tot 1936, toen het in publieke veiling door "Het Geldersch Landschap" werd verworven.
Van het klooster zelf is niets meer over. Het moet gestaan hebben aan de Middellaan even ten noordoosten van het tegenwoordige huis. Wel is er nog een aantal zwaar beschadigde grafzerken, waarvan er één als stenen tafel is opgesteld boven aan de Middellaan. De andere lagen tot voor kort aan de bosrand bij de plaats van het klooster, maar zijn in 1967 ondergebracht in de Christuskoepel in de zuidoosthoek van het landgoed.
Het tegenwoordige huis dateert van 1857. Een restant van een vorig huis bevindt zich nog in de noordelijke zijgevel.
Thans is het gebouw verhuurd aan het bedrijfslaboratorium voor Grond- en gewasonderzoek.

Ga naar Waypoint 1 N 51°59.462 – E005°51.866

Vroeger woonde er in het dorp Renkum een oude man. Hij stond bekend om zijn vertelkunst en wist veel verhalen over de omgeving te vertellen. Sagen en legenden, die hij verweefde met de historie van zijn leefomgeving. Hier en daar poetste en sleep hij zijn vertelsels blinkend met een dosis fantasie. Hoewel hijzelf allang overleden is, bleven zijn woorden leven. Opa Jansen vertelt verhalen!
,,Stttttttt! Luister eens naar het gefluister van de wind. Hoor hoe de bladeren ritselen.
Als jullie héél stil zijn, hoor je misschien wat de natuur je vertelt. Dat is moeilijk hè?

Uit hoeveel cijfers bestaat het paalnummer, tel er 1 bij op.

Het antwoord = A (omdat mogelijk de paal weg is mag u als antwoord bij A het cijfer 5 invullen)

Ga vervolgens naar Waypoint 2 N 51°59.650 – E005°51.808

Wij zijn vergeten wat stilte betekent. De monniken die enkele eeuwen geleden in het klooster in Oosterbeek leefden, die wisten nog wel wat stilte inhield. Vooral Bretanus, een monnik die nooit sprak. Hij leefde al zevenentwintig jaar in het Fonteine klooster, maar niemand had ooit een woord van hem gehoord. Het was een vreemd figuur. Waar hij vandaan was gekomen wist niemand. Op een dag was hij er gewoon. En de monniken, gastvrij als ze waren, hadden hem in hun midden opgenomen.
Het kloosterleven hernam zijn gewone gang. Er moest een bibliotheek opgezet worden.

Uit hoeveel Horizontale balken bestaat het hek aan je rechterzijde?

Het antwoord = B

We gaan nu verder naar Waypoint 3 N 51°59.724 – E005°51.933

Elke monnik had zijn eigen specialisme, De een schreef al zijn kennis van flora op, een ander van fauna enzovoorts. Alle denkbare aspecten kwamen aan bod. Kennis was macht, het was verstandig die kennis via geschriften aan de volgende generatie door te geven. En dus schreven ze, dag in dag uit.
Bretanus zocht amper contact met zijn medebewoners. Je kon hem veel in de bossen rond het klooster vinden. Één van zijn lievelingsplekjes was de beek, daar zat hij veel en tuurde uren in het kabbelende water. Als hij niet buiten was, dan zat hij op zijn kamer te schrijven. De vellen perkamentpapier bewaarde hij in een houten kistje dat hij afsloot. De sleutel droeg hij om zijn hals.

Wat treffen we aan op deze tafel?

Even een waarheid: deze tafel is gemaakt van een grafsteen van het voormalige klooster Mariënborn dat heeft gestaan op het weiland bij, en gedeeltelijk op de parkeerplaats.

Ga nu naar Waypoint 4 N 51°59.690 – E005°52.329

In de wandelgangen van de monniken werd heel wat afgefluisterd. Ja, ook monniken zijn nieuwsgierig. Want men kende de geschriften van elkaar, maar wat Bretanus schreef was een grote vraag. Er deden verhalen de ronde dat hij door de paus gestuurd was om uiterst geheime formules op te schrijven. Formules die van allerhoogste hand afkomstig zouden zijn.
Het leven voor de kloosterlingen was erg sober. Het menu bestond voornamelijk uit een homp brood en wat maïspap. Niet alle monniken konden de duivelsstem uit hun hongerige maag verbannen. Luberius bijvoorbeeld, was erg ontevreden met zijn kloosterleven. Sinds hem het verhaal over de geheime formules ter oren kwam groeide zijn onvrede en broedde het kwaad in hem. Die formules zouden hem de rijkdom kunnen bezorgen die hij zichzelf zo wenste.

Wat zijn de laatste twee cijfers van het telefoonnummer op dit stalen kastje? (Let op dit is gewijzigd, trek daarom van het gevonden getal daarom 2 af)

Het antwoord = D

Vervolg uw weg nu naar Waypoint 5 N 51°59.635 – E005°52.019

Het plan ze te stelen nam steeds meer vorm aan en op een duistere dag besloot hij haar uit te voeren. Toen Bretanus het klooster verliet achtervolgde hij hem. De zwarte kap van zijn ruwlinnen pij diep over het hoofd getrokken. Bretanus zette zich bij de beek en verzonk in gedachten. Luberius sloeg hem even vanachter enkele struiken gade voor hij zijn slachtoffer
voorzichtig besloop. Nog vijf meter, vier, drie, twee…… . “Ik heb de sleutel niet mocht u die zoeken broeder”, klonk opeens een zachte maar duidelijke stem. Luberius viel achterover van schrik.

Tel de letterwaardes van de beide kleuren op dit paaltje bij elkaar op, A=1, B=2, C=3 enz. (negeer de kleuren die met een B en een G beginnen.) Voor de mensen die wat last van kleurenblindheid hebben, oranje zit niet op het paaltje.

Het antwoord = E

Ga nu verder naar Waypoint 6, neem daarvoor de prachtige weg door de tunnel N 51°59.488 – E005°51.942

Met open mond staarde hij Bretanus aan. Deze keek vriendelijk lachend terug. “Mijn werk zit erop. Bijna tenminste.” Vanonder zijn pij haalde hij een kistje tevoorschijn.
”Dit werk moet ik nog veilig opbergen. De inhoud ervan zal ten gunste komen aan degene die de sleutel vindt”. “Hoe wist u dat ik achter u was”, stamelde de verbaasde Luberius.
De ander lachte weer en antwoordde: “het gras fluisterde uw naam, het water vertelde mij dagen geleden al van uw komst en de wind geurde uw hebzucht. U wilt de sleutel broeder”?
”Dan moet u stil zijn en goed luisteren. Misschien hoort u haar dan roepen”.
Bretanus draaide zich om en verdween in het bos.

Aan het eind van de tunnel staat een naam in de boom gekrast bepaal ook hiervan, net als in de vorige vraag de letterwaarde.

Het antwoord = F

Ga nu naar Waypoint 7 N 51°59.554 – E005°52.332

De monniken zochten later het hele gebeid af, maar vonden enkel een onderaardse gang die kilometers buiten het kloostergebied weer bovengronds kwam. In de oude gang werd ook het kistje gevonden. Het vreemde was dat het verzonken bleek te zijn in de aarde. Elke poging het kistje uit te graven liep op niets uit. Enkel de sleutel zou uitkomst brengen. Maar die was zoek. Uiteindelijk gaven de monniken het op en lieten het geheim voor wat het was.

Op dit Waypoint 7 aangekomen maak je een projectie naar Waypoint 8, het aantal graden True is ((5*D)+A)+B de afstand is ((F+E)*3)-C.

Behalve Luberius!
Die heeft de rest van zijn leven besteed aan het zoeken naar de sleutel. Soms wordt er door een eenzame wandelaar nu nog wel eens een dolende monnik gezien in de bossen waar eens het klooster stond, dit is Luberius. De onderaardse gang is in de loop der tijd verzwolgen door de natuur en daarmee ook de geheimen van Bretanus waarvan verteld wordt dat hij schreef over de rijkdom die de mens in stilte vindt.

Hoe vaak komt de letter “a” voor op dit paaltje?(omdat het paaltje weg lijkt hier het antwoord, Het aantal geboden minus vier = G)

Het antwoord = G

Ga nu naar Waypoint 9, te weten N 51°59.334 – E005°52.168

Het bedoelde landgoed in het verhaal is Mariëndaal. Waar u vandaag wandelt, U zult zeker getroffen worden door de natuur die er in alle stilte de mens haar schoonheid lijkt toe te schreeuwen.
Het Fonteine klooster, ook het klooster Mariënborn of Mariëndaal genoemd, dat vermoedelijk in 1392 werd gesticht, is in 1587 gesloopt.

Hoeveel letters staan er gehouwen in de sokkel van het Christusbeeld?

Het antwoord = H

Ook in de Christuskoepel liggen fragmenten van grafstenen van het voormalige klooster. Helaas is er verder niets meer over van het klooster dan een paar fundamenten, die zij echter aan het oog ontrokken.

Je gaat nu op weg naar Waypoint 10 N 51°59.253 – E005°52.108

De stenen zijn gebruikt voor reparatie van putten en voor de aanleg van versterkingen in Arnhem. Later in de tijd verscheen er een landhuis dat meerdere malen is verbouwd. In 1977 onderging het gebouw een grondige renovatie. Bij deze renovatiewerkzaamheden werd in het zand onder het gebouw een eeuwenoude sleutel gevonden!

Welke twee kleuren zijn er op de boom aangebracht?

Ga naar Waypoint 11, de laatste voor de cache N 51°59.367 – E005°51.933

Zou Bretanus deze cache hebben voorspeld en zou daarvoor zijn sleutel zijn?

De laatste vraag is, hoe vaak komt de letter “o” voor op het metalen plaatje?

Het Antwoord = J

De sleutel die bij de renovatie van het landhuis werd gevonden bevatte cijfers en niemand heeft ooit begrepen waarvoor ze dienden.

Volgen onze bronnen zou je de volgende berekening op deze sleutel moeten loslaten:

Snij dan het verkregen getal in twee gelijke delen van 3 cijfers elk.

De laatste drie cijfers van het Noordcoördinaat verkrijg je door de eerste afgesneden drie cijfers als volgt te bewerken:

De laatste drie cijfers van het Oostcoördinaat verkrijg je door de laatste afgesneden drie cijfers als volgt te bewerken:

Het cache coördinaat is dan N 51°59.X – E005°52.Y

Wat kunnen die monniken rekenen zeg……….pfew!

Het verhaal is geschreven door Mieke Mintjes en is eerder gepubliceerd in het Nieuwsblad Hoog en Laag.