„Jedlina” to rezerwat o charakterze florystyczno-leśnym, chroniący wyspowe stanowisko jodły poza północno-wschodnią granicą jej występowania. Położony jest w Lasach Mieńskich (w płn.-zach. części uroczyska Mienia) i wchodzi w obręb Mińskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Wyodrębniony został już w okresie międzywojennym, ale prawnie powołano go 18. VIII.1952 na powierzchni 45,64 ha, natomiast rozporządzeniem z 10.IV.1978 r. jego powierzchnię rozszerzono do 70, 40 ha. W północnej części Lasów Mieńskich, w odległości 1 km od stacji kolejowej Mienia, znajduje się jedno z najwspanialszych leśnych uroczysk mazowieckich – jak napisał L. Herz – rezerwat „Jedlina” - las bardzo dostojny, a jego drzewostan tworzy głównie jodła, która w środkowej Polsce jest drzewem egzotycznym, dlatego jej obecność to wielka sensacja. Towarzyszy jej sosna, świerk i dąb. Na terenie rezerwatu przeważają stare 100-130 letnie drzewostany sosnowo-dębowe, rośnie tu również starodrzew sięgający ponad 200 lat. Warstwa runa (zielona) składa się przede wszystkim z gatunków borowych (borówka, siódmaczek leśny, pszeniec zwyczajny) oraz grądowych (zawilec gajowy, gwiazdnica wielkokwiatowa, gajowiec żółty, perłówka zwisła) przy czym dominuje element borowy. Jest duży udział wysokiej trawy o fioletowo zabarwionym kwiatostanie – trzęślicy modrej.
W rezerwacie występują rzadkie w Polsce zbiorowiska roślinne: bór trzcinnikowy i dębniak turzycowy:
• bór trzcinnikowy charakteryzuje się drzewostanem sosnowym z domieszką jodły i dębu oraz świerka. Runo wielkogatunkowe z wysoką trawą i paprocią orlicą pospolitą oraz turzycą. W warstwie mszystej dominuje torfowiec ostrolistny i płonnik pospolity.
• dębniak turzycowy to również ciekawe zbiorowisko leśne, w którym pod drzewostanem dębowym rozwija się runo właściwe olsom. Runo jest kombinacją gatunków olsowych, łąkowych i szuwarowych.
Dominują tu wysokie turzyce, trawa trzcinnik lancetowaty oraz tojeść pospolita i kosaciec żółty.Na terenie rezerwatu występuje szereg gatunków, najczęściej chronionych. Należą do nich np.: widłak goździsty, gnieźnik leśny, trzcinnik owłosiony,narecznica szerokolistna, zachyłka trójktna, storczyk leśny, wawrzynek wilczełyko, rosiczka okrągłolistna, grzybień biały czy kopytnik pospolity. Występują także gatunki bardzo rzadkie: narecznica szerokolistna, zachyłka trójkątna, turzyca leśna, dziki bez koralowy oraz jaskier kaszubski i inne. Również bardzo zróżnicowany i bogaty jest świat zwierząt występujących na obszarze Jedliny. Żyją tu: jelenie, sarny, dziki, lisy, bobry. Spotkać można też żurawie, bociany czarne, trzmielojady, orły bieliki czy zimorodki. Przedstawicielem gadów jest rozpowszechniona tam żmija zygzakowata. Z całego Mazowsza ściągają tu najbardziej inteligentne z krajowych ptaków – kruki – gatunek chroniony.
O serii:
Ponieważ rezerwat Jedlina jest stałym punktem moich rowerowych wycieczek, postanowiłem umieścić w nim serię keszy, aby zachęcić Was do odwiedzenia tego naprawdę wyjątkowego miejsca. Seria składa się z 5 keszy plus 2 bonusy, w sumie 7 skrzyneczek do podjęcia. Kesze rozmieszczone są wzdłuż ścieżki rowerowej która po części przebiega przez rezerwat, bonusy troszkę poza ścieżką. Całą serię można spokojnie podjąć podczas jednej wyprawy rowerowej, powinno to zająć nie więcej niż 2-3 godziny. Sama ścieżka liczy ok 20 km, więc jak najbardziej spokojnym tempem można ją przebyć nawet z dziećmi, powinny dać radę. Ścieżka jest dobrze utrzymana, więc każdy typ roweru spokojnie sobie na niej poradzi. Jest też dobrze oznakowana, więc nikt nie powinien się zgubić.
Kesze oczywiście można podejmować w dowolnej kolejności, jednak ja zalecam pokonać całą ścieżkę, zaczynając od stacji kolejowej Mienia (opis startu w załączonym zdjęciu). Tutaj też można zostawić samochód (jeśli przytargałeś rowery na bagażniku), lub dojechać w to miejsce pociągiem z Wawy, Mińska czy Siedlec, połączeń na tej trasie jest mnóstwo. Oczywiście można też rowerkiem z Mińska, w sumie będzie to wraz ze ścieżką ok. 40-45 km w obie strony. Większość powinna dać radę:) Dla wytrwałych można też pieszo, ale nie mam pojęcia ile zajmie to czasu. Na pewno da się gdzieś leśnymi ścieżkami, na skróty od kesza do kesza. W niektóre punkty da się też podjechać samochodem, lasy te przecinają ze 2-3 drogi publiczne, ale dla tych co wybiorą ten wariant, kombinujcie sami,ja trzymam się wersji rowerowej, bo o to w tej serii chodzi:) Ścieżka ma kształt pętli, więc po przejechaniu całej wraca się do punktu wyjścia. Kesze i bonusy też są tak rozmieszczone, aby nie kręcić się w kółko:)
Ponieważ sam nie jestem zwolennikiem zbyt zagmatwanych i czasochłonnych zagadek typu policz literki, listki na drzewie itp. następnie dodaj, odejmi wyciągnij pierwisatek itp. aby odnaleźć bonus nr 1 należy spisać z logbooków poszczególne cyfry współrzędnych (są też wypisane od wewnątrz pokrywek pojemników). Aby odnaleźć bonus nr 2, po prostu trzeba odnaleźć bonus nr 1, tam znajdziecie współrzędne do tej skrytki.
UWAGA!!
Ścieżka w 2 miejscach przecina publiczną drogę (ostrzegają o tym stosowne tablice), więc uwaga zwlaszcza na młodszych, aby z rozpędu nie wjechać na takową na nieświadomce. W drodze powrotnej jakieś 200-300m ścieżki wjedzie asfaltem po drodze publicznej.
To chyba wszystko co musicie wiedzieć. Życzę powodzenia i dobrej zabawy w ruchu i na naprawdę świeżym powietrzu. Bo jak mawiał bardzo znany profesor z mojego dzieciństwa: " biegać skakać, latać pływać, w tańcu w ruchu wypoczywać".... a nie tylko te komputery, tablety, internety i inne You Tuby:)
O keszu RJ1:
Pierwszy, rozruchowy. Mam nadzieję że zachęci do kontynuowania poszukiwań:)
Dla pierwszych 3 znalazców certyfikat plus niespodzianka umieszczona w woreczku z logbookiem. Do zebrania cała seria. Dla kolejnych 3 sam certyfikat.