We hebben de cache vlakbij het Mantingerveld geplaatst omdat we dat zo'n prachtig natuurgebied vinden dat we graag onder de aandacht willen brengen.
Kort geleden bestond het Mantingerveld nog uit een aantal los van elkaar liggende snippers natuur. Hier wat stuifzandheuvels met jeneverbesstruiken, daar een imposant eikenbos, wat verderop heide en opgedroogde vennen. De intensieve landbouw drong de natuur in het defensief. Voor de ruilverkaveling was het Mantingerveld een groot aaneengesloten heidegebied. Wilde dieren en bijzondere planten konden zich prima verplaatsen. Na 1960 verdwenen door de gebiedsverkleining en versnippering steeds meer soorten planten en dieren.
Sinds 1992 herstelt Natuurmonumenten de natuur in het Mantingerveld met steun van leden en sponsors. Er worden landbouwgronden aangekocht, bos aangelegd en oude vennen in ere hersteld. Dieren, planten én bezoekers kunnen langzaamaan weer ononderbroken dwalen van het Mantingerzand, naar Achterste Veld, Hullenzand, Lentsche Veen en Martensplek. De heikikker en levenbarende hagedis kunnen zich weer beter voortplanten en hebben meer voedsel en beschutting om te overleven.
Ook heideplanten als kruipbrem en tormentil profiteren. Heideherstel wordt een handje geholpen. Er grazen schapen en hooglanders die zich voeden met agressieve grassen en jonge boompjes die de heide anders zouden verstikken. In de nattere delen krijgen klokjesgentiaan en moeraswolfsklauw weer de ruimte. Nieuwe vennen en poelen trekken reptielen en insecten aan, zoals de ringslang en libellen. Ook vogels zoals de geelgors, wulp en torenvalk voelen zich weer helemaal thuis.
Kortom: het is een prachtig gebied met diverse aangegeven wandelroutes van verschillende lengtes. Er mag ook van de paden afgeweken worden om de natuur beter te kunnen ontdekken. En honden mogen mee als ze aangelijnd zijn.
Vanaf de cache is de dichtsbijzijnde ingang van het natuurgebied ongeveer 300 meter in zuidelijke richting. Daar is ook een parkeerplaats met een informatiebord.