Most Dębnicki – most w Krakowie na Wiśle łączący Stare Miasto i Zwierzyniec (Aleje Trzech Wieszczów) z Dębnikami (ul. Marii Konopnickiej). Stanowi on fragment II Obwodnicy Krakowa.
Z mostu rozpościera się widok na tzw. Zakole Wisły i Wzgórze Wawelskie. Na północnym brzegu rzeki przy moście znajduje się przystanek tramwaju wodnego.
W latach 1887-1888 w miejscu dzisiejszego mostu Dębnickiego wybudowano trójprzęsłowy most o konstrukcji kratowej na potrzeby powstającej wówczas kolei obwodowej. Oprócz torowiska, posiadał on także przejazd dla ruchu kołowego oraz chodnik dla pieszych.
W roku 1911 kolej obwodową zlikwidowano, a z mostu usunięto torowisko.
Most (podobnie jak inne mosty Krakowa) został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie w styczniu 1945 r., w wyniku czego został przeznaczony do rozbiórki. Odbudowano go w dzisiejszym kształcie w roku 1951 według projektu Władysława Borusiewicza, Zbigniewa Wzorka i Stefana Serafina.
W 1998 r. most poddano generalnemu remontowi, wyłączając go całkowicie z ruchu. Remontowany obiekt zastąpił składany most wojskowy Lajkonik, który zlokalizowano tuż obok, a po zakończeniu prac remontowych zdemontowano.
Most ma 157 metrów długości i 19 metrów szerokości. Podparty jest na 2 filarach. Na moście w każdym kierunku prowadzą po 2 pasy ruchu samochodowego, a po bokach znajdują się chodniki dla pieszych.
Wśród krakowskich mostów na Wiśle wyróżnia go najniższy prześwit między lustrem wody a spodem konstrukcji mostu, co czyni go najbardziej zagrożonym przez powodzie i zatory lodowe obiektem tego typu w obrębie miasta. Podczas powodzi w 2010 r. poziom wody w Wiśle był tak wysoki, że prześwit pomiędzy lustrem wody a przęsłami mostu zniknął[1]. Tak niskie usytuowanie mostu podyktowane było chęcią jak najmniejszej ingerencji w panoramę tego miejsca, która mogłaby spowodować przysłonięcie widoku na Wzgórze Wawelskie z bulwarów wiślanych.
Żródło : Wikipedia