Op deze plaats staat een dubbele beuk. Toen ik 50 jaar geleden als kleine jongen hier voorbij kwam, imponeerde die mij reeds. Door het feit dat ze met hun basis in elkaar gegroeid zijn, zijn ze voor altijd verbonden. Want als er eentje moet verdwijnen gaat de andere automatisch mee. In de schors vindt men inscripties van o.a. een nederlander uit 1958.
Tha qr vafrpgra bbx rra uhvf.