Dit is aanvulling op een serie caches in de Doesburgerbuurt. Gewoon omdat dit best een mooi, rustig gebied is waar je heerlijk kunt genieten van de landelijke omgeving.
De route kan het best fietsend of wandelend afgelegd worden.
Parkeren bij de caches is lastig en niet aangeraden. Parkeerplaatsen zijn aan het begin van de Lunterseweg (vanuit Ede, rechts ca 100m na de rotonde), en eventueel bij ‘t Doesburger Erf aan de Oude Peteweg, maar daar alleen parkeren tijdens openingstijden van de landwinkel (zie hun website), anders wordt je aangevallen door hun waakhond!
Historie
De naam ‘Doesburg’ werd voor het eerst vermeld in een akte uit 1025. In 1230 werd de in de buurt gelegen hoofdboerderij (domus) Beetrum genoemd bij een schenking en in 1360 werd Doesburg vermeld in belastinggegevens voor de Hertog van Gelre. Van de middeleeuwse periode van de buurschap Doesburg is weinig bekend. Bij de grote brand in het centrum van Ede (1684) gingen de buurtboeken van Doesburg (en deels die van de buurten Ede-Veldhuizen en Maanen) verloren. Het gebied van de buurt bestond voor een klein deel uit boerderijen met in cultuur gebrachte landerijen. Het grootste deel bestond uit onontgonnen woest land (heide en veengrond). Deze grond was gemeenschappelijk eigendom van de buurt.
Doesburger Eng (of Enk)
De Doesburger Eng was een gebied waar voornamelijk graan (rogge) werd verbouwd. Voor de bemesting van de schrale grond werd potstalmest gebruikt, waarvoor schapen en heide nodig waren. De vruchtbaarheid van de Eng was dus sterk afhankelijk van het aantal schapen en de hoeveelheid beschikbare woeste gronden. Door negen eeuwen heideplaggencultuur ontstond de typische ‘opbolling’ van het landschap. In het gebied rond de Doesburgermolen trof men meerdere boerderijen aan, waarvan de bekendste zijn: Groot Beetrum (eerste vermelding uit 1230), De Engelenhoeve (1610) en Pothoven (1637). De Doesburger Molen (eerste vermelding uit 1401) is de oudste, werkende standerdmolen in Nederland. Het was een z.g. ‘dwangmolen’ waar de boeren verplicht waren gebruik van te maken en waardoor de landheer, de Hertog van Gelre, tijns (belasting) kon heffen.
Kaart uit 1655 (van Geelkercken, Gelders Archief) van de Doesburger Eng, begrensd door Slaperdijk (west), Doesburgerdijk (zuid), Goorsteeg (noord) en Hogesteeg (nu Lunterseweg, oost). Midden onder is de Doesburger molen getekend, en links onder kasteel Kernhem en Ede.
Bronnen:
- Gerard van Bruggen (2018) ”Daar bij die molen….” Verleden en heden van de Doesburgerbuurt in Ede. Historische Cahiers Ede. ISBN 978-90-79623-36-5
- Gemeente Archief Ede
- Kaarten: Geldersarchief
Er past nu een Trackable in !!