Wszystkim tym, którzy wędrując GSS chcieliby połączyć tę wędrówkę z geocachingiem.
Jerzykowice Wielkie to wieś położona w gminie Lewin Kłodzki.
Jest to luźno zabudowana wieś łańcuchowa, leżąca we Wzgórzach Lewińskich, pomiędzy wzniesieniami Błonie od zachodu i Skowron od wschodu, na wysokości około 470-500 m n.p.m.
Jerzykowice Wielkie zostały założone w 1450 przez Jerzego z Podiebradów. Wymieniono ją w 1454 roku jako Jerzikowiz. Początkowo wieś należała do państwa homolskiego, następnie do królewszczyzny, a w roku 1684 została kupiona przez właścicieli dóbr jeleniowskich. W XVIII wieku większość mieszkańców miejscowości zajmowała się tkactwem. W 1787 roku były tu 32 domy, w których działało 31 warsztatów płócienniczych. Pod koniec XIX wieku Jerzykowice Wielkie stały się punktem wyjścia na popularną wówczas Kruczą Kopę. W miejscowości powstała gospoda z miejscami noclegowymi. We wsi znajduje się drewniana dzwonnica alarmowa z 1847 roku, wpisana do rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków.
O keszu:
Skrytka znajduje się na podanych współrzędnych. Jest to pudełko w rozmiarze małym. Wewnątrz, na początku znajdował się logbook, kilka fantów na wymianę i PWG. Weź coś do pisania (BYOP)
Zawsze odkładaj skrytkę na swoje miejsce, czyli dokładnie tam, gdzie ją znalazłeś. Jeżeli uważasz, że w okolicy jest lepsze lokum dla skrytki to poinformuj o tym właściciela, ale sam nic nie zmieniaj. Dziękuję.
Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza (GSS) – szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym szlak turystyczny czerwony, prowadzący od Świeradowa-Zdroju do Prudnika przez najciekawsze partie Sudetów.
Historia
Koncepcja szlaku pojawiła się na posiedzeniu Międzyoddziałowej Komisji Sudeckiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, która odbyła się 24 października 1947. Rok później zaczęto prace nad znakowaniem szlaku. Z okazji 100-lecia turystyki w Polsce, przypadającego w 1973, Komisja Turystyki Górskiej ZG PTTK nadała Głównemu Szlakowi Sudeckiemu imię Mieczysława Orłowicza, w uznaniu jego zasług dla turystyki i krajoznawstwa.
Przebieg
Na przestrzeni lat przebieg szlaku ulegał pewnym modyfikacjom. Obecnie rozpoczyna się w Świeradowie-Zdroju, prowadzi przez Góry Izerskie (Wysoka Kopa, Wysoki Kamień) do Szklarskiej Poręby, następnie przez Karkonosze (Wodospad Kamieńczyka, Wielki Szyszak, Przełęcz pod Śnieżką) do Karpacza; kolejnymi etapami są Rudawy Janowickie (Skalnik) do Krzeszowa, Góry Kamienne i Góry Czarne do Jedliny-Zdroju; Góry Sowie (Wielka Sowa), Przełęcz Srebrna oddzielająca je od Gór Bardzkich. Dalej, interesującą miejscowością na szlaku są Wambierzyce, skąd trasa prowadzi w Góry Stołowe (Skalne Grzyby, Błędne Skały) i do sudeckich uzdrowisk: Kudowy-Zdroju, Dusznik-Zdroju; dalej: Góry Orlickie, Bystrzyckie, Wodospad Wilczki, Masyw Śnieżnika, Krowiarki, Lądek-Zdrój, Góry Złote do Paczkowa (gdzie przez wiele lat kończył się na dworcu PKP) i dalej przez Kałków, Głuchołazy, Góry Opawskie do Prudnika. Szlak omija kilka ważnych sudeckich punktów, w tym szczyty: Śnieżki oraz Śnieżnika.
Długość szlaku to około 440 kilometrów, a szacowany czas przejścia - 130 godzin
