W latach II Wojny Światowej w rejonie Lubomira i Łysiny działały silne oddziały partyzanckie z myślenickiego okręgu AK „Murawa”. Gdy pod koniec lipca 1944 roku zaczęła się Akcja „Burza”, partyzanci dokonali brawurowej akcji odbicia z niemieckiego posterunku w Dobczycach swojego kolegi, pchor. Andrzeja Woźniakowskiego ps. „Prawdzic”. Przy okazji przegnano też okupantów Raciechowic, Wiśniowej i Myślenic, a wyzwolone tereny zostały nazwane Rzeczpospolitą Raciechowicką. 12 września Niemcy postanowili odbić utracone miejscowości, lecz ich jednostki zostały przez Polaków rozbite w rejonie Przełęczy Suchej. Dopiero po ściągnięciu znacznych posiłków okupanci otoczyli masyw i zmusili partyzantów do ucieczki. Spalono wtedy pierwsze obserwatorium na Lubomirze, a po zakończeniu działań Niemcy przeprowadzili w odwecie krwawe pacyfikacje okolicznych wsi.
Jak dotrzeć (wariant od strony Lubomira, szlakiem czerwonym):
Z Lubomira schodzimy szlakiem czerwonym w stronę Kudłaczy. Szlak czerwony łączy się ze szlakiem żółtym, idziemy dalej aż do punktu, w którym łączą się szlaki czerwony i żółty z czarnym (żółty odbija w prawo, czarny w lewo). Przy przecięciu szlaków jest drewniana tabliczka informująca o grobach ze strzałką, która kieruje nas dalej szlakiem czerwonym (podobna tabliczka jest na drzewie w miejscu gdzie boczna ścieżka prowadzi do mogiły).
Mogiła ta upamiętnia partyzantów AK ze zgrupowania Kamiennik poległych we wrześniu 1944 roku. Kopczyk zwieńczony jest metalowym krzyżem, ogrodzony drewnianymi barierkami. Nazwa tego miejsca jest prawdopodobnie umowna i nie wiadomo czy był tu ktokolwiek pochowany.
Źródła i więcej:
strona portalgorski (komercyjna, więc nie mogę podać pełnego link)