Kościół parafialny św. Jakuba Apostoła, zwanego również Starszym, w dokumentach po raz pierwszy wzmiankowany był w 1335 r., natomiast tradycja głosi, że kaplica pw. Nawiedzenia NMP wybudowana została ok. 1140 r., a pierwszy kościół św. Jakuba ok. 1250 r. Dokumenty datowane na rok 1317 świadczą o istnieniu na terenie Prusic kościoła parafialnego. Potwierdzenie tego faktu znajdujemy w dokumencie z 1335 r. informującym, że administratorem kościoła pw. św. Jakuba był proboszcz Piotr. Kościół ten został spalony w czerwcu 1432 r. przez wojska husyckie. Społeczność parafii przystąpiła do odbudowy kościoła, a właściwie do budowy nowego kościoła.
Obecny gotycki zbudowany w latach 1491-92, orientowany, murowany z cegły, nietynkowany, oskarpowany. Jednonawowy, z wyższym i niższym, prostokątnym prezbiterium. Po obydwu stronach prezbiterium kaplice, po północnej również zakrystia, do której prowadzi wejście przez okrągłą basztę. W szczycie prezbiterium blendy ostrołuczne i okrągłe. Okna nawy zamknięte półkoliście. Profilowane gzymsy podokapowe. Dwie górne kondygnacje wieży węższe. Wieża z gzymsami między kondygnacyjnymi. Wieża w wyniku uderzenia pioruna w roku 1732 została zniszczona, po kilku latach przeprowadzono generalny jej remont. Dach kościoła na nawie dwuspadowy, nad prezbiterium, kaplicami i zakrystią trójspadowy, na wieży namiotowy – cały jest pokryty dachówką. Nawa nakryta stropem, w prezbiterium dwuprzęsłowe sklepienie krzyżowo-żebrowe. W kościele znajdują się dwa gotyckie z końca XV w. piaskowe portale, z prezbiterium do zakrystii rzeźbiony i z zakrystii do baszty ostrołukowy.
W kościele znajduje się chrzcielnica renesansowa z około 1600 roku, natomiast w przedsionku kościoła kropielnica barokowa z 1660 r. – z piaskowca. Ołtarz główny przystosowany do liturgii posoborowej.
W centrum obraz olejny na płótnie, renesansowy z końca XVI wieku przedstawiający Ukoronowanie NMP, św. Jakuba Ap. oraz św. Katarzyny. Po dwóch stronach stołu ołtarzowego cztery barokowe rzeźby drewniane z około 1740 r.: św. Andrzeja i św. Piotra po lewej stronie, św. Pawła oraz św. Jana Ewangelisty po prawej stronie. Przy wejściu do zakrystii obraz św. Jakuba Apostoła.
Ołtarze boczne barokowe z pierwszej połowy XVIII w. Z drewna polichromowanego: lewy Najświętszego Serca Pana Jezusa z obrazem Serca Bożego i figurą Chrystusa a po boku z figurami dwóch biskupów. Natomiast ołtarz po prawej stronie: Niepokalanego Serca NMP z obrazem Serca Maryi oraz dwoma innymi obrazami Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Ojca Pio, wraz z rzeźbami rodziców Matki Bożej: św. Anną i św. Joachimem.
W przedsionku kościoła renesansowa kamienna rzeźba z około 1575, przedstawiająca Chrystusa Ukrzyżowanego. Ponadto w kaplicy bocznej kościoła rzeźby: św. Jana, Chrystusa Ukrzyżowanego (u podnóża Obraz Miłosierdzia Bożego), NMP Bolesnej z drewna polichromowanego z około 1575 roku. W kościele znajdują się również: obraz barokowy z XVIII wieku Narodzenie Pana Jezusa, Chrzest Jezusa, Zdjęcie z Krzyża i Pieta.
W północnej kaplicy wmurowane płyty nagrobne: w zachodnią ścianę Zygmunta Kurzbacha (według napisu: Kuczbacha) zmarłego w 1513 roku, płyta ta jest renesansową z piaskowca, pod nią płyta inskrypcyjna Heinricha Kurzbacha zmarłego w 1547 roku. Na ścianie wschodniej trzy płyty renesansowe z piaskowca: rycerza z końca XVI wieku, niewiasty i młodzieńca z początku XVII wieku. W południowa ścianę nawy wmontowane epitafium barokowe Adama Laube zmarłego w 1667 roku.
Kaplica południowa to grobowa właściciela tych ziem feldmarszałka Melchiora von Hatzfelda zmarłego w 1658 roku w Żmigrodzie w czasie epidemii tyfusu. Natomiast w roku 1667 przeniesiono prochy zmarłego do grobowca.
Barokowa kaplicę z drugiej połowy XVII wieku z alabastrową tumbą grobową wykonał Achillies Kern z Forchtebergu. Strop kaplicy oraz ściany boczne z bogatą dekoracją sztukatorską. W późnorenesansowym ołtarzu z około 1660 roku, ujęty w parę spiralnych kolumn obraz wskrzeszenia Łazarza. Pośrodku kaplicy alabastrowa tumba z lat 1659-61. Potężne konsole podtrzymują płytę, na której leżąca postać zmarłego w szatach rycerskich, u jego stóp pies podtrzymujący tarczę herbową. Wokół napis w języku łacińskim podkreślający sławę wojenną zmarłego. Na płytach pomiędzy konsoletami płaskorzeźbione sceny batalistyczne. Na zachodniej ścianie kaplicy wmurowana płyta nagrobna dziecka. W czasie wojny kościół niewiele wycierpiał – za sprawą wstawiennictwa ks. Paula Elsnera (ostatniego niemieckiego proboszcza). 19 czerwca 1945 roku przyjechał tu ks. kan. Józef Mendelowski pierwszy proboszcz powojenny w Prusicach.
Kesz to mały pojemnik zawierający logbook i ołówek. Prosimy o dokładne maskowanie skrytki.
[ENG]
Parish Church. James the Apostle, also called the Elder, in the documents for the first time was mentioned in 1335., And tradition has it that the chapel. Visitation was built approx. 1140., And the first church. James approx. 1250. Documents dating back to the year 1317 indicate the existence of complex Prusice parish church. Confirmation of this fact is found in a document from 1335. Informing the administrator of the church. St. James was a pastor Peter. This church was burnt down in June 1432. Hussite troops. Parish community set out to rebuild the church, and in fact to build a new church.
The present Gothic, built between 1491-1492, oriented, brick, plastered, oskarpowany. The single-aisle, with higher and lower, rectangular chancel. On both sides of the chancel chapels, also on the north vestry, which can be input through a circular tower. At the top of the chancel blends ostrołuczne and round. Semicircular windows of the nave. Podokapowe profiled cornices. The two upper floors of the tower narrower. Tower of cornices between kondygnacyjnymi. Tower due to lightning in 1732, was destroyed, after a few years, a general overhaul of. The roof of the nave of the church on the gable above the chancel, chapels and sacristy trójspadowy, the tower of the tent - the whole is covered with tiles. The nave is covered with a roof, in the chancel Double span cross-ribbed vaulting. The church has two Gothic from the end of the fifteenth century. Sand portals, the chancel to the sacristy and vestry carved into the tower ogive.
The church's baptismal font Renaissance of about 1600, while in the vestibule of the church baroque stoup of 1660. - Sandstone. The main altar of the post-conciliar liturgy adapted.
In the center of oil painting on canvas, Renaissance of the late sixteenth century, showing the Crowning of the Blessed Virgin Mary, St. James Ap. and St. Catherine. On both sides of the altar table, four baroque wooden sculptures from around 1740 .: St. And St. Andrew. Peter left, St. And St. Paul. John the Evangelist on the right. At the entrance to the sacristy of St. picture. James the Apostle.
Baroque side altars from the first half of the eighteenth in. With Polychrome Wood: left Sacred Heart of Jesus with the image of the Sacred Heart and the figure of Christ and the side with the figures of two bishops. In contrast, the right side of the altar: Immaculate Heart of Mary with a picture of the Heart of Mary and two other images of Our Lady of Perpetual Help and St. Padre Pio, together with the statues of Our Lady of the parents: St. And St. Anna. Joachim.
In the vestibule of the church Renaissance stone sculpture from around 1575, depicting Christ Crucified. In addition, the side chapel of the church sculpture of St.. John, Christ Crucified (at the foot of the Divine Mercy image), the Blessed Virgin Mary of Sorrows with polychrome wood of about 1575 years. The church has also an image of the eighteenth century baroque Birth of Jesus Christ, Baptism of Jesus from the Cross and the Pieta.
In the north chapel embedded tombstones: in the west wall of Sigmund Kurzbach (according to the inscription: Kuczbacha) who died in 1513, this album is Renaissance sandstone slab inscription underneath Heinrich Kurzbach deceased in 1547. On the eastern wall three Renaissance sandstone slabs: knight of the late sixteenth century, a woman and a young man from the beginning of the seventeenth century. In the south wall of the nave mounted Adam Laube Baroque epitaph of the deceased in 1667.
The chapel is the tomb of the southern lands of the owner of Field Marshal von Hatzfeld Melchior deceased in 1658 in Żmigród during a diphtheria epidemic. However, in 1667 moved to the tomb of the deceased's ashes.
Baroque chapel from the second half of the seventeenth century with the alabaster tomb tumba Achillies Kern made with Forchtebergu. The ceiling of the chapel and the side walls richly decorated with stucco. In the late Renaissance altar from around 1660 included a pair of spiral columns picture of the resurrection of Lazarus. Tumba alabaster chapel in the middle of the years 1659-1661. Powerful consoles support plate on which the figure lying dead in the robes of chivalry, the dog at his feet supporting a shield of arms. Around an inscription in Latin emphasizing fame war dead. On the bas-relief panels from one console battle scenes. On the west wall of the chapel in-built tombstone of a child. During the war, the church suffered much - thanks to the intercession of Fr.. Paul Elsner (the last German pastor). June 19, 1945, he came here ks. ch. Joseph Mendelowski first post-war parish priest in Prusice.
Cache is a small container containing a logbook and pencil. Please carefully masking box.