Elfowie, Quendi (qya. Mówiący) – najstarsza, najpiękniejsza i najmądrzejsza rasa w Śródziemiu, a jednocześnie pierwsi jego mieszkańcy. Zwani są też pierworodnymi Dziećmi Iluvatara. Na początku wszyscy posiadali miano Eldarów nadane im przez Oromëgo, ale później nosili je tylko ci, którzy poszli za nim na Zachód.
Elfowie były obdarzone nieśmiertelnością, nie dotykały ich choroby i zarazy, jednak, podobnie jak ludzie, mogli zginąć od miecza, ognia lub nawet ze smutku. Mogli również wyrzec się nieśmiertelności, jak Lúthien (dla Berena) czy Arwena (dla Aragorna). Elfowie z czasem nużyły się życiem w Śródziemiu i odpływały do Amanu.
Wzrostem dorównywali ludziom, jednak byli od nich bardziej smukli. Włosy mieli złote lub srebrne, w oczach odbijało się światło gwiazd.
Elfowie byli znani również ze swego jedwabistego głosu, to oni ułożyli większość pieśni Śródziemia. Ponad wszystko uwielbiali śpiew i poezję, to oni nauczyli mowy wszystkie inne istoty Ardy.
Elfowie były obdarzone nieśmiertelnością, nie dotykały ich choroby i zarazy, jednak, podobnie jak ludzie, mogli zginąć od miecza, ognia lub nawet ze smutku. Mogli również wyrzec się nieśmiertelności, jak Lúthien (dla Berena) czy Arwena (dla Aragorna). Elfowie z czasem nużyły się życiem w Śródziemiu i odpływały do Amanu.
Wzrostem dorównywali ludziom, jednak byli od nich bardziej smukli. Włosy mieli złote lub srebrne, w oczach odbijało się światło gwiazd.
Elfowie byli znani również ze swego jedwabistego głosu, to oni ułożyli większość pieśni Śródziemia. Ponad wszystko uwielbiali śpiew i poezję, to oni nauczyli mowy wszystkie inne istoty Ardy.
In the Elves were the first children of Eru, the One, whom they called Ilúvatar. The Elves are not subject to disease or physical aging, though they could be killed by violence or by wasting away and losing the will to live. They were otherwise immortal.
Elves like Men, are Children of Eru Ilúvatar and thus are very similar to Men. Unlike Men, however, they are immortal, in that their bodies do not age once they have reached maturity, so that they do not seem to become elderly or die of old age. They can be killed by physical injury however, or they may come to death from wasting away if after long eons of life they lose the will to live. Some Elves in the First Age living near Angband died from a wasting disease, which was presumably issuing from Thangorodrim, Morgoth's fortress. The Elves came into existence before Men, and when Elves die they pass to the Halls of Mandos in Valinor. After a long period of waiting, the Elf (unless unwilling to return to life or judged a perpetrator of unforgivable crimes) will be reincarnated.
Elves are (generally) unusually beautiful of face and body. There is little physical difference between males and females except that which is required for reproduction. They have far better vision and hearing than Men. They also have skills and abilities beyond what is possible for Men, and many can craft seemingly magical objects. In The Silmarillion, it is mentioned that the Elves are indeed closest in kin to the Ainur, given that Elves possess ethereal grace and various powers. Elves are light of foot, can travel long distances without leaving tracks, and often can walk lightly across snow where the boots of Men would sink. They do not require sleep, but are able to enter a waking meditative state to regain their strength.