Rozciąga się wzdłuż doliny Odry od Wąsosza do Nowej Soli, co daje jej rozpiętość około 80 kilometrów. Od północnego wschodu graniczy z Pojezierzem Sławskim i Wysoczyzną Leszczyńską, od wschodu z Kotliną Żmigrodzką, od południa z Wzgórzami Trzebnickimi i Obniżeniem Ścinawskim, od południowego zachodu ze Wzgórzami Dalkowskimi, od zachodu z Obniżeniem Nowosolskim, a od północy z Wałem Zielonogórskim i Kotliną Kargowską. Naistotniejsze z nich z punktu widzenia kesza to Wysoczyzna Leszczyńska i Wzgórza Dalkowskie, które można oglądać z dwóch stron i szukać punktów charakterystycznych będąc po jednej czy po drugiej stronie Odry. Wysokości nad poziomem morza zawierają się głównie w przedziale 70-90 metrów, co daje różnicę 140-160 metrów względem Wzgórz Dalkowskich.
Odra na tym odcinku cechuje się dużą krętością oraz występowaniem licznych jej starorzeczy, co widać poniżej. Wschodnia część pradoliny rozszerza się na południe wklęsłym półkolem, tworząc Równinę Grębocicką. Odra w tej części płynie środkiem doliny, a jej brzegi zachowały miejscami naturalny krajobraz, na który składają się starorzecza, wyspy i piaszczyste łachy. Zachodnia część pradoliny rozciąga się szeroko w kierunku północnym, a Odra południowym skrajem pradoliny płynie łagodnymi meandrami w kierunku północno-zachodnim. Po południowej stronie dolina posiada wyraźną krawędź, którą rozcinają potoki, spływające ze Wzgórz Dalkowskich, i które zanikają w nadodrzańskich mokradłach. Pozostałe krawędzie pradoliny są łagodne. W pasie nadrzecznym występują liczne cieki i oczka wodne, podmokłe łąki, zarośla i reliktowe skupiska starych dębów.
Kesz to mały klipsiak, którego należy trochę zamaskować po odłożeniu. Proszę też uważnie patrzeć pod nogi przy podejmowaniu.