Kołczewo (do 1945 niem. Kolzow) – wieś letniskowa w północno-zachodniej Polsce, położona w woj. zachodniopomorskim, w pow. kamieńskim, w gminie Wolin. Według danych z 2006 roku wieś miała 763 mieszkańców.
W latach 1945–1954 i 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Kołczewo.
Miejscowość leży przy nadmorskiej drodze wojewódzkiej nr 102 na odcinku pomiędzy Międzyzdrojami a Dziwnowem, ok. 13 km na północ od Wolina, przy wschodnim brzegu jeziora o tej samej nazwie - należącego do Pojezierza Wolińskiego.
W 2007 roku do Kołczewa przyłączono przysiółki Kołczewko i Wartowo.
Pierwsze ślady osadnictwa pochodzą z epoki brązu, z okresu kultury łużyckiej. Skupisko osadnicze można datować na średniowieczne (IX wiek), a kilka osad i punktów osadniczych z okresu od X do XII wieku.
Miejscowość pierwszy raz wymieniana jest w źródłach pisanych w początkach XIV wieku (1311) pod nazwą Koltzowe (Coltzowe). W roku 1492 został w zachowanych dokumentach wspomniany proboszcz Detlevus Goesz.
W południowej części wsi w XV wieku powstał kościół. Zniszczony został na początku XIX wieku a w 1859 roku zabezpieczony jako trwała ruina. Rozebrany został w latach 60. XX wieku. W latach 1857-1883 został wybudowany nowy kościół, ufundowany przez tajnego radcę z Berlina P.D. Tobolda. Obie świątynie wybudowano w południowo-wschodniej części wsi. Przy obu znajdowały się cmentarze. W połowie XIX wieku we wsi były dwie szkoły i dwa wiatraki.
Wieś przez okres swojego istnienia - od średniowiecza, aż do 1945 stanowiła dobra miasta Wolin.