Dwór w Komornie wybudowano w XVIII wieku w stylu barokowo-klasycystycznym. Posiada dekorację elewacji o zgeometryzowanych motywach floralnych.
Historycznie ujmując, w XVII wieku właścicielem dóbr, do których zaliczało się Komorno, był von Mannstein. Znajdująca się tam pierwotnie późnobarokowa siedziba spaliła się w XVIII wieku i w roku 1760 zbudowano obecny dwór. Od 1858 roku właścicielem dworu był Edward Tillger, a potem kolejno hrabina Sophie Stiellfried Rattonitz zu Breslau (1886-1912) i Maria Eleonora von Anlock (ok. 1917). W latach 1930 i 37 Ludwig Deloch auf Dobersdorf wymieniany jest jako właściciel dóbr komorzańskich.
Zdjęcie z "Oberschlesische Landbaukunst um 1800" 1937r.
W historii dworku znane są ciekawe epizody. Przed ponad 200 laty, podczas oblężenia Koźla bronionego przez Prusaków dwór służył on jako kwatera wojskowa, w której rezydowali generałowie bawarscy służący u boku Napoleona, a przebywać miał także Hierionim Bonaparte, młodszy brat cesarza Francji.
Budynek został zniszczony w 1945 roku, a w trakcie prowadzonych już po wojnie prac (1947), znacznie zatarte zostały jego cechy stylowe. W latach 60-tych dwór został zaadaptowany na potrzeby szkolne i mieścił się w nim internat Zespołu Szkół Rolniczych. Obecnie właścicielem obiektu jest powiat Kędzierzyn-Koźle.
Dzisiejszy obraz dworku (foto własne)
Od strony południowej znajdują się zabudowania folwarczne. Zbudowany został na planie prostokąta z dłuższym bokiem na linii wschód-zachód oraz ze znajdującymi się na osi ryzalitami: płytszym w elewacji ogrodowej (północnej) i silniej wysuniętym w elewacji frontowej (południowej). Ryzality poprzedzone są tarasami i schodami: jednobiegowymi od południa i lustrzanymi od północy. Budynek jest trójkondygnacyjny, murowany z cegły i otynkowany. Postawiony został na wysokim cokole, w którym mieszczą się piwnice. Ostatnią kondygnację zajmuje poddasze. Dwór nakryty jest dachem mansardowym z lukarnami. Elewacja frontowa jest 9-osiowa o regularnym rytmie okien (3+3+3). Dominującym elementem jest dwukondygnacyjny, trójosiowy ryzalit wejściowy zwieńczony trójkątnym naczółkiem, w którego środkowym polu znajduję się okulus z tarczą zegarową. Otwory okienne są prostokątne z dekoracyjnymi opaskami w partii ryzalitu. Elewacja północna jest analogiczna do południowej, za wyjątkiem ryzalitu - zamiast trójkątnego naczółka są trzy lukarny. Wnętrza dworu zostały przekształcone.
Obiekt jest dostępny jedynie z zewnątrz.
Dwór położony jest w północnej części miejscowości, na zachód od głównej arterii prowadzącej z Reńskiej Wsi do Krapkowic. Otocza go niewielki park, gdzie prym wiodą kilkusetletnie, ogromne platany klonolistne.
Liść komorzańskiego platanu (foto własne)
Owoce platanu - owłosione orzeszki, na długich szypułkach (foto własne)
Skrytka - pudełeczko po lekarstwie, umieszczona jest w ogólnodostępnym parku dworskim, w naturalnym otoczeniu.
Zachowaj dyskrecję przed odwiedzającymi miejsce młodymi lokalsami.