Warmińska wieś, położona na południowy wschód od wsi Wadąg, na lewym brzegu rzeki Wadąg, na terenie bagiennym.
Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z 1386 roku. Miejscowość występowała wówczas pod nazwą Glandemansdorf. Niemiecka nazwa Salbken pojawiła się po raz pierwszy w XVII wieku. Od XIX stulecia występuje także polska odmiana – Zalpki, Zalbki. Nazwa pruska jest powiązana z litewską salape – zlewisko. W roku 1518 Zalbki odwiedził jako administrator komornictwa olsztyńskiego Mikołaj Kopernik. Zalbki, wówczas wieś czynszowa, była jednym z punktów dużej wizytacji obejmującej wszystkie 31 ówczesnych wsi czynszowych. Doszło wówczas do ponownej lokacji wsi, spowodowanej wydarzeniami związanymi z wojnami w XIV i XV wieku. Zalbki uległy spustoszeniu i częściowemu wyludnieniu. Kopernik i jego następcy podjęli więc próbę ponownego zasiedlenia opuszczonych obszarów. W XVI wieku zwiększył się również napływ ludności polskiej na teren całego komornictwa olsztyńskiego. W XVIII wieku przyszedł kolejny cios - znacznych spustoszeń dokonała szalejąca w całych Prusach epidemia dżumy (1709–1711). W 1905 roku wieś była zamieszkana przez 105 osób. W 1993 roku miejscowość liczyła 110 mieszkańców.