Tymczasowy most systemu Baileya w Stanisławowie I, gm. Nieporęt
[PL]
Od autora
Gdy w 2014 odwiedzałem sąsiedni kesz Most Baileya, miejsce to wydało mi się magiczne i unikalne. Było mokro, ciemno, mgła, a tu obiekt - relikt II wojny światowej. Lata lecą, a magia ulatuje. Uznałem, że kesz pod sąsiednim mostem, z lepszym dojazdem, będzie czymś równie ciekawym.
Most Baileya
Składany most z okresu II wojny światowej, montowany z płaskich elementów ze specjalnej stali łączonych sworzniami. Kratowe dźwigary mostowe można odpowiednio montować piętrowo i wielościennie; uzyskuje się wówczas most o rozpiętości 3 – 73 m i nośności 9 – 70 T. Most montuje się na brzegu, a następnie całą konstrukcję nasuwa się (mechanicznie lub ręcznie) na podpory” – hasło „Baileya most”, Mała Encyklopedia Wojskowa (t. I s.105).
Sir Donald Coleman Bailey (1901-1985) był brytyjskim inżynierem, pracownikiem Ministerstwa Wojny i majsterkowiczem. Skonstruował on model mostu, który się spodobał i został wdrożony do produkcji w 1940. Problemem był patent na podobną konstrukcję nowozelandzkiego inżyniera Archibalda Milne’a Hamiltona (1898–1972) na tzw. Most Callendera-Hamiltona z 1935, ale przewagą rozwiązania Baileya była jego przydatność w warunkach polowych. Jeden z panów inżynierów dostał rekompensatę finansową, drugi szlachectwo w 1946, a most pomógł wygrać Aliantom II wojnę światową.
W czasie wojny most zadebiutował w 1942 w Tunezji, a później znalazł szerokie zastosowanie – most we Włoszech na rzece Sangro miał 365 m, most pływający na rzece Chimdwin w Birmie – 334 m, most wiszący w Namhkan nad rzeką Shweli w Birmie – 128 m. W samych Włoszech powstało około 2832 mostów Baileya.
Do Polski konstrukcje te mogły trafić po wojnie z magazynów II Korpusu Polskiego lub wraz z I lub II Armią LWP, aby znaleźć się w magazynach wojsk inżynieryjnych WP. Inna hipoteza mówi o pomocy w ramach UNRRA dla krajów dotkniętych zniszczeniami wojennymi.
Mosty na rzece Czarnej
W latach 80. XX wieku dwa mosty na rzece Czarnej były drewniane, przy czym jeden z nich zawalił się pod furmanką. Dokonano budowy nowych mostów na Czarnej - dwóch mostów Baileya wycofanych z wyposażenia 2. Mazowieckiego Pułku Saperów w Kazuniu. Most w Stanisławowie (miejsce tego kesza) wyprodukowano w zakładach GKB Cardiff, a w Izabelinie składa się z elementów pochodzących z wytwórni SK Grave.
Mosty w Polsce
Mosty te trafiły do Polski po wojnie i obiektów takich jest więcej: Kołobrzeg (Muzeum Oręża Polskiego), Wrocław (Muzeum Wojsk Inżynieryjnych), Bydgoszcz (Pomorskie Muzeum Wojskowe), Budowo koło Złocieńca, Walim (rzeczka Walimka), Supraśl, Sobótka gm. Dąbie na rz. Ner, Prędocin koło Brzegu, w Twierdzy Osowiec itd.
O keszu
Mały klipsiak magnetyk na konstrukcji od spodu – na południowym brzegu.
[EN]
From the author
When in 2014 I visited the neighboring cache Bailey Bridge, this place seemed magical and unique to me. It was wet, dark, fog, and here an object-relic of World War II. The years are flying and the magic is flying away. I decided that the cache under the neighboring bridge, with better access, would be something equally interesting.
Bailey Bridge
Folding bridge from World War II, assembled from flat elements made of special steel connected by bolts. The lattice bridge girders can be stacked and multi-walled; then a bridge with a span of 3 - 73 m and a load capacity of 9 - 70 T is obtained. The bridge is mounted on the edge, and then the entire structure is slid (mechanically or manually) onto the supports" - Bailey bridge in: Little Military Encyclopedia (vol. I p.105).
Sir Donald Coleman Bailey (1901-1985) was a British engineer, employee of the Ministry of War and DIY. He constructed a model of the bridge, which he liked and was put into production in 1940. The problem was a patent for a similar construction of New Zealand engineer Archibald Milne Hamilton (1898–1972) on the so-called Callender-Hamilton bridge from 1935, but the advantage of the Bailey solution was its usefulness in the field. One of the gentlemen's engineers received financial compensation, the other a nobility in 1946, and the bridge helped the Allies win World War II.
During the war, the bridge made its debut in 1942 in Tunisia, and later found widespread use - the bridge in Italy on the Sangro River was 365 m, the floating bridge on the Chimdwin River in Burma - 334 m, the suspension bridge in Namhkan on the Shweli River in Burma - 128 m. Around 2,832 Bailey bridges were built in Italy alone.
After the war, these constructions could have been sent to Poland from the warehouses of the II Polish Corps or together with the I or II Army of the LWP to be found in the warehouses of the Polish Army's engineering troops. Another hypothesis is about UNRRA assistance for countries affected by war.
Bridges on the Czarna river
In the 1980s, two bridges on the Czarna (Black) River were wooden, one of them collapsed under a cart. New bridges were built on Czarna - two Bailey bridges withdrawn from the equipment of the 2nd Mazovian Regiment of Sappers in Kazuń. The bridge in Stanisławów (place of this cache) was manufactured at the GKB Cardiff plant, and in Izabelin it consists of elements from the SK Grave plant.
Bridges in Poland
These bridges came to Poland after the war and there are more such facilities: Kołobrzeg (Polish Army Museum), Wrocław (Museum of Engineering Forces), Bydgoszcz (Pomeranian Military Museum), Budowo near Złocieniec, Walim (Walimka River), Supraśl, Sobótka in Dąbie commune on the river Ner, Szybocin near Brzeg, in the Osowiec Fortress, etc.
About cache
Small clip magnet on the bottom of the structure - on the south bank.