Otto Mülsch (1856-1920)- przedsiębiorca winny, właściciel wytwórni winiaków, był w latach 1900-1920 radnym miejskim i odpowiadał jako przewodniczący komisji leśnictwa za rozwój należącego wówczas do Zielonej Góry lasu odrzańskiego. Ze szczególną troską i pracowitością pielęgnował i powiększał miejskie obszary leśne.
Kamień postawiony został po śmierci Otto Mülscha przez mieszkańców Zielonej Góry i odnowiony w 2006 roku. Kamień nie jest miejscem pochówku przedsiębiorcy.
Las Nadodrzański (niem. Oderwald)- duży kompleks leśny przyległy od południa do Odry, miejsce wypoczynku i rekreacji dawnych zielonogórzan.
Starania o jego uzyskanie zaczęły się w 1409 od zakupienia podzielonogórskiej wsi Zawada. W 1429 dokupiono ostatnie części lasu. Całością zarządzał urzędujący w Krępie nadleśniczy. Najbardziej znanym był Otto Mülsch, który zarządzał Oderwaldem w latach 1900–1920. Za jego sprawą miasto inwestowało w drogi dojazdowe, ścieżki leśne i różnorodny drzewostan.
Najczęstszym drzewem występującym w Oderwaldzie był dąb. Pozyskanie drewna przynosiło kasie miejskiej w początkach XX wieku znaczne dochody. W lasach zamieszkiwało wiele gatunków zwierząt: borsuki, lisy, kuny i tchórze oraz ptactwo: jastrzębie, kanie, myszołowy, krogulce i sokoły.
Na początku XIX wieku w okolicach uregulowano koryto Odry, a Las przejął funkcje rekreacyjne. W Krępie powstała restauracja tzw. Oderwald Etablissement. Utworzono ścieżki spacerowe z miejscami wypoczynku oraz kąpieliska, budowano infrastrukturę turystyczną (hoteliki, restauracje, wypożyczalnie sprzętu pływającego).
Największe święto obchodził Oderwald 22 i 23 czerwca 1929, kiedy to Zielona Góra świętował 500-lecie posiadania lasów nadodrzańskich. Obecnie miejsce to nie tętni już życiem jak przed wojną. Większość budynków zniszczyli żołnierze radzieccy w 1945. Zarządzane przez Nadleśnictwo Zielona Góra miejsce służy głównie rowerzystom, wędkarzom i grzybiarzom.
W 1955 r. wprowadzono urzędowo nazwę Nadodrzański Las, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Grünberger Oderwald.
O skrytce: Skrzynka to giga-pet ukryta pod współrzędnymi (+/- 4 metry). W cache znajdują się fanty na wymianę, logbook i ołówek (w razie braku długopisu), a dla trzech pierwszych znalazców nagrody pod postacią drewniaków:) Miłego szukania!