Skip to content

Gdynia 2o2o - MEGA - 24 - Dreams come True !🎓⛵🎓 Mystery Cache

Hidden : 2/29/2020
Difficulty:
2.5 out of 5
Terrain:
2.5 out of 5

Size: Size:   small (small)

Join now to view geocache location details. It's free!

Watch

How Geocaching Works

Please note Use of geocaching.com services is subject to the terms and conditions in our disclaimer.

Geocache Description:


 

 

Gdynia 2o2o - Dreams come True !

Gdynia jest miastem  spełnionych marzeń, a marzenia to ludzie, którzy wymarzyli sobie, że odrodzona Polska będzie miała własny, prawdziwy port, swoje „okno na świat”.

Gdynia to miasto zaślubione z morzem.

Tempo  rozwoju  Gdyni  wpłynęło na wyrazisty charakter miasta.

Mieszkający tu ludzie byli i nadal są dynamiczni i przedsiębiorczy,

Szukali tu dla siebie życiowej szansy, miejsca na ziemi, materialnej poprawy losu i nowych doświadczeń, a chyba i nowych przygód.

Port budowało Państwo, ale Miasto budowali sami mieszkańcy, zapewne na obraz swoich wyobrażeń i aspiracji.

Pragnę przybliżyć wam kilka znaczących postaci Gdynian. Kim byli?

--

Zaruski Mariusz (1867 - 1941)

 

generał kawalerii, żeglarz, marynarz, taternik, pisarz i poeta. Był człowiekiem o wielorakich zainteresowaniach i rozległych horyzontach myślowych, a zarazem o niezwykłej witalności oraz energii fizycznej i psychicznej. Pozostawił po sobie bogaty dorobek czynów i myśli.


Urodził się w Dumanowie na Podolu. Dziadek, ojciec i stryj Zaruskiego uczestniczyli w powstaniach narodowych 1831 i 1863 roku. W 1885 r. Mariusz Zaruski wstąpił na Wydział Fizyczno - Matematyczny Uniwersytetu w Odessie, skąd pływał do portów Japonii, Egiptu, Indii. Podczas studiów brał udział w działalności polskich konspiracyjnych organizacji studenckich i stowarzyszeń niepodległościowych. W latach 1891-92 odbył jednoroczną służbę wojskową i został oficerem rezerwy kawalerii rosyjskiej. W 1892 r. zadebiutował jako literat przekładami poezji. W 1894 r. za udział w ruchu niepodległościowym, został aresztowany i za działalność przeciwko carowi został skazany na półtora roku więzienia, a następnie pięć lat zsyłki do Archangielska. Tutaj skończył szkołę morską i ręcząc słowem honoru, że nie ucieknie, dostał zgodę na pływanie. W 1899 wrócił do Odessy, a 2 lata później przeniósł się do Krakowa, gdzie ukończył Akademię Sztuk Pięknych, by realizować swoją następną pasję malarstwo. 

Inną pasją życiową Zaruskiego były góry. Z powodu choroby żony osiedlił się w Zakopanem /1904/, gdzie rozwinął działalność w zakresie organizacji taternictwa, turystyki i narciarstwa. W 1909 r. utworzył Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe; któremu przewodniczył do 1914 r. 

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów; w latach 1923-26 był adiutantem Prezydenta RP, po czym przeszedł na emeryturę w stopniu generała brygady. W przewrocie majowym 1926 r. nie brał udziału; w tym samym roku przeszedł w stan spoczynku. Jeszcze do 1930 r. przewodniczył komisji regulaminów morskich w dowództwie Marynarki Wojennej. Wcześniej (w 1927 r.) został starostą morskim w Gdyni. Był wizjonerem Polski silnej na morzu, propagatorem wychowania morskiego i żeglarstwa. Po przejściu na emeryturę w wieku 59 lat, zajął się głównie pracą społeczną i pisarską. Wraz z Antonim Ałeksandrowiczem założył Yacht Klub Polski. Był czołowym działaczem ligi Morskiej i Rzecznej, a później Ligi Morskiej i Kolonialnej. Kierował Komitetem Floty Narodowej organizującym zbiórkę funduszów na zakup okrętów i statków dla polskiej floty wojennej oraz handlowej. Zakupiono z nich, m.in. "Dar Pomorza" oraz jedne z pierwszych polskich jachtów: "Temida I" i "Temida II". W latach 1931-32 był naczelnym redaktorem pisma "Polska Flota Narodowa". W latach 1932-35 pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Żeglarskiego. Od 1936 r. był przewodniczącym Wydziału Wychowania Morskiego Młodzieży, inicjatorem i gorącym propagatorem polskiego żeglarstwa morskiego. Zdaniem Zaruskiego żeglarstwo morskie miało odgrywać rolę szczególną: miało przekształcić lądową świadomość Polaków na morską oraz stanowić szkołę charakterów dla młodzieży.

Od 1929 r. działał w harcerstwie polskim, które prowadził na morze, organizując kursy żeglarskie i zagraniczne rejsy morskie. W 1934 r. ZHP zakupił szkuner, który po adaptacji na szkolny statek harcerski otrzymał nazwę "Zawisza Czarny". W latach 1935-39 Mariusz Zaruski był jego kapitanem. Na początku sierpnia 1939 r. Mariusz Zaruski opuścił Gdynię i pojechał do Warszawy, bezskutecznie starając się o powrót do czynnej służby wojskowej. Z płonącej Warszawy wyjechał do Lwowa. Po zakończeniu działań wojennych w 1939 r. został przez władze radzieckie uwięziony we Lwowie. Następnie wywieziono go na Krym, do Chersonia, gdzie zmarł w więzieniu 8 kwietnia 1941 r.

 

-------------

o keszu :

Aby odnaleźć położenie pojemnika finałowego należy rozwiązać proste zadanie:

------------------------------

 

 

 

-

----------------

EN

---------------

 

Zaruski Mariusz (1867 - 1941)


General, sailor, writer and poet. He was a man of many interests and vast mental horizons, but also of extraordinary vitality as well as physical and mental energy. 
He was born in Dumanów in Podolia. Zaruski's grandfather, father and uncle took part in the national uprisings of 1831 and 1863. In 1885, Mariusz Zaruski joined the Faculty of Physics and Mathematics at the University of Odessa, from where he sailed to the ports of Japan, Egypt and India. During his studies, he participated in the activities of Polish underground student organizations and independence associations. In 1891-92 he served for one year in military service and became a reserve officer of the Russian cavalry. In 1892 he made his debut as a writer with translations of poetry. In 1894, he was arrested for participation in the independence movement and sentenced to one and a half years in prison for his activities against the tsar, and then deported to Arkhangelsk for five years. Here he finished school at the sea and, honoring him that he would not run, he got permission to swim. In 1899 he returned to Odessa, and two years later he moved to Krakow, where he graduated from the Academy of Fine Arts to pursue his next passion of painting.

Zaruski's other life passion was mountains. Due to his wife's illness, he settled in Zakopane / 1904 /, where he developed activities in the field of mountaineering, tourism and skiing. In 1909, he created the Tatra Volunteer Ambulance Service; which he chaired until 1914.

After the outbreak of World War I, he joined the Legions; in 1923-26 he was an adjutant of the President of the Republic of Poland, after which he retired as a brigadier general. He did not participate in the May 1926 coup; in the same year he retired. Until 1930, he chaired the naval regulations committee at the Navy command. Earlier (in 1927) he became a sea governor in Gdynia. He was a visionary of a strong Poland at sea, a promoter of maritime education and sailing. After retiring at the age of 59, he mainly dealt with social and writing work. Together with Antoni Ałeksandrowicz, he founded the Polish Yacht Club. He was a leading activist of the Maritime and River League, and later of the Maritime and Colonial League. He managed the National Fleet Committee organizing the collection of funds for the purchase of ships and vessels for the Polish war and commercial fleet. Purchased from them, including "Dar Pomorza" and one of the first Polish yachts: "Temida I" and "Temida II". In the years 1931–32 he was the editor-in-chief of the Polish National Fleet magazine. In 1932-35 he was the president of the Polish Yachting Association. From 1936, he was the chairman of the Youth Marine Education Department, the initiator and ardent promoter of Polish sea sailing. According to Zaruski, sea sailing was supposed to play a special role: it was to transform Poles' land-based awareness into maritime and a school of character for young people.

From 1929, he was active in Polish scouts, which he led to the sea, organizing sailing courses and foreign sea cruises. In 1934, ZHP bought a schooner, which after adaptation to a school scout ship received the name "Zawisza Czarny". In 1935-39 Mariusz Zaruski was his captain. At the beginning of August 1939, Mariusz Zaruski left Gdynia and went to Warsaw, unsuccessfully seeking a return to active military service. From burning Warsaw he left for Lviv. After the end of hostilities in 1939, he was imprisoned by Soviet authorities in Lviv. Then he was taken to Crimea, to Chersonia, where he died in prison on April 8, 1941

-----------------

About the Cache

----------------

To find the location of the final container, solve a simple task:

--------------------

 

 

 

 

 

                                                                                                                                                                

Flag Counter

Additional Hints (Decrypt)

abg gb ybj

Decryption Key

A|B|C|D|E|F|G|H|I|J|K|L|M
-------------------------
N|O|P|Q|R|S|T|U|V|W|X|Y|Z

(letter above equals below, and vice versa)