Bolesław Aleksander Odrowąż-Szukiewicz vel Bolesław Ranicki pseud. „Bystrzec”, „Turban” (ur. 2 października 1916 w Moskwie, zm. 17 lutego 1943 koło Kamockiej Woli) – podporucznik artylerii Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Armii Krajowej, cichociemny.
Był synem Józefa i Felicji z domu Welfel. W 1937 roku ukończył Korpus Kadetów nr 2 we Lwowie, uzyskując maturę.
We wrześniu 1939 roku walczył w 4 Batalionie Strzelców 10 Dywizji Piechoty, następnie w 19 pułku ułanów (od 22 do 28 września). Przekroczył granicę polsko-węgierską 8 października 1939 roku. W listopadzie dotarł do Francji, gdzie został przydzielony do 2 pułku artylerii lekkiej 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Od 28 maja służył w 3 pułku artylerii lekkiej 3 Dywizji Piechoty. W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 1 dywizjonu artylerii lekkiej 1 Brygady Strzelców i Szkoły Podchorążych Artylerii.
Po konspiracyjnym przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 26 października 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 16 na 17 lutego 1943 roku w ramach operacji „Saw”. Odrowąż-Szukiewicz zginął śmiercią spadochroniarza na skutek niecałkowicie otworzonego spadochornu z powodu bardzo małej wysokości i dużej szybkości samolotu.
Dokładne miejsce zrzutu nie jest znane. Ciało poległego skoczka zostało złożone w lesie w okolicach Kamockiej Woli. W 1967 roku dokonano ekshumacji ciała, po czym pochowano ppor. Bolesława Odrowąża-Szukiewicza na cmentarzu cholerycznym w Opocznie w indywidualnej mogile (umieszczonej pod murem cmentarnym).