Miejski Bartoszycki Klub Sportowy Victoria Bartoszyce – klub piłkarski w Bartoszycach, założony w 1952 r., jako BKS Victoria Bartoszyce. Nazwą Miejski Bartoszycki Klub Sportowy Victoria Bartoszyce, klub posługuje się od 1998 r. W ostatnim dziesięcioleciu występował w czwartej lidze lub w lidze okręgowej w sezonie 2021/2022 występuje w grupie warmińsko-mazurskiej I.
Sukcesy
- Występy w III lidze - 1967/68, 1996/97
Historia i działalność klubu
Od początku istnienia klub prowadził zróżnicowaną działalność sportową. Funkcjonowały w nim następujące sekcje:
- piłka nożna mężczyzn i kobiet
- piłka ręczna mężczyzn i kobiet
- piłka siatkowa kobiet i mężczyzn
- koszykówka kobiet i mężczyzn
- tenis stołowy
Obecnie prowadzona jest jedynie sekcja piłki nożnej mężczyzn. W 1948 r. przy Bartoszyckim Przedsiębiorstwie Budowlanym utworzono koło sportowe "LECHIA", na bazie którego powołano Bartoszycki Klub Sportowy Victoria. W 1955 r. klub przystąpił do federacji "Włókniarza" w Łodzi. Prezesem Victorii został Witold Ujda, a po trzech latach funkcję tę objął Józef Doroz. W 1959 r. klubem zaopiekowały się Bartoszyckie Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego "Morena", a funkcję prezesa przejął wicedyrektor zakładu Leszek Brzeziński. W następnych latach klubem kierowali:
- Józef Kowalski (1964–1967)
- Jerzy Janowczyk (1967–1970)
- Dominik Czepulanis (1970–1974)
- Jan Maciejewski (1974–1977)
- Edward Jaroszewski (1977–1981)
- Ryszard Wasilewski (1981–1985)
- Lucjan Słodziński (1985–1989)
- Edward Obrębski (1989–1990)
- Stefan Pszczoła (1990–1992)
- Sławomir Murawski (1992) – wiceprezes, reprezentował klub po rezygnacji Pszczoły
- Janusz Blachiński (1993–1996)
- Roman Kosiur (1996–1997)
- Marek Haus (1997) – wiceprezes, reprezentował klub po rezygnacji Kosiura
- Wiesław Zabielski (1997)
- Henryk Grygorowicz (1997–2000)
- Andrzej Łucewicz (2000–2001)
- Jacek Reut (2001–2005)
- Henryk Grygorowicz (2005–2007)
- Janusz Blachiński (2008–2010)
- Grzegorz Korzeniewski (2010–2015)
- Jerzy Bachar (2015–2019)
- Piotr Skierś (od czerwca 2019 r. do chwili obecnej)
Apogeum działalności klubu przypadło na lata 60. XX wieku. Do rozwoju klubu zaangażowano wszystkie liczące się zakłady pracy w Bartoszycach. Zarząd nawiązał ścisłą współpracę z nauczycielami, którzy mieli uprawnienia instruktorskie i mogli zaangażować się w prace poszczególnych sekcji. Do wiodących szkoleniowców, a jednocześnie działaczy, należeli: Sławomir Jocek, Celina Wiszniewska, Bogdan Dobko, Wilhelm Nowicki, Kazimierz Andruszkiewicz. W 1964 r. klub posiadał pięć drużyn w różnych dyscyplinach, z których każda walczyła w najwyższej klasie województwa.
W 1973 r. Victoria Bartoszyce przystąpiła do nowo powstałej Wojewódzkiej Federacji Sportu, ale pojawiające się problemy finansowe ograniczyły działalność tylko do futbolu i piłki ręcznej. Od 2002 roku w klubie pozostała tylko piłka nożna.
Obecnie swoje mecze Victoria rozgrywa na Stadionie Miejskim im. Kazimierza Górskiego przy ul. Sportowej w Bartoszycach.
W 2003 r. rozpoczęto renowację stadionu miejskiego, którą sfinansowało miasto Bartoszyce.
Kwiecień i czerwiec 2007 roku przyniósł w sportowym kalendarzu Bartoszyc dwa istotne wydarzenia: stadionowi nadano imię Kazimierza Górskiego, uznawanego za najwybitniejszego trenera w historii polskiej piłki nożnej, a do miasta przyjechali piłkarze, których ten legendarny trener doprowadził do sukcesów w mistrzostwach świata.
Kibicom raczej nie trzeba przypominać, ale niech tam: reprezentacja pod wodzą Górskiego osiągnęła największe sukcesy w swojej historii: triumf w turnieju olimpijskim 1972 w Monachium po zwycięstwie w finale 2:1 z Węgrami oraz 3. miejsce na mistrzostwach świata 1974 w Niemczech po zwycięstwie w decydującym meczu 1:0 z Brazylią. Drużyna Górskiego dwukrotnie rywalizowała również w eliminacjach do ME (1972, 1976), nie udało jej się jednak awansować do turnieju finałowego. W 1976 Polska sięgnęła po srebrny medal na turnieju olimpijskim 1976 w Montrealu, co uznano w kraju za porażkę, a Górski po igrzyskach podał się do dymisji. Łącznie w latach 1966–1976 prowadził reprezentację Polski w 72 oficjalnych meczach (41 zwycięstw, 14 remisów, 17 porażek, bramki 138–66).
Powierzchnia całego obiektu wynosi 7,5 ha. Pojemność stadionu to 6000 osób. Stadion posiada 2 parkingi. Jeden przed stadionem jeden na stadionie na około 60 samochodów. Przed wejściem na stadion umieszczone są 2 kasy biletowe. W okolicach płyty głównej umieszczone są sanitariaty ogólnego użytku dla publiczności. Na stadionie znajdują się 3 pełnowymiarowe boiska piłkarskie. Dwie płyty z naturalną nawierzchnią trawiastą oraz jedna płyta z syntetyczną nawierzchnią bardzo wysokiej jakości (dwie gwiazdki FIFA). Budowa tej ostatniej płyty została oddana do użytku w grudniu 2010r. Jednorazowo na wszystkich boiskach bez kolidowania można rozgrywać o jednym czasie 3 mecze. Stadion posiada budynek socjalny o pow. 120m2.
Wymiar boiska 103m x 64m oraz wkoło bieżnia ok 400 m.
Miejsca siedzące od strony lasu 1250szt - krzesełka plastikowe.
Miejsca siedzące od strony budynku 450szt. - krzesełka plastikowe.
