Bugsy Travels & The Ammo Boxes is een coverband, die bekende popliedjes neemt en de teksten herschrijft en er een geocachingdraai aan geeft. Wat ooit op een avond begon als gewoon voor ons plezier samenspelen, veranderde in een band die geocachers verblijdt met leuke, herkenbare songteksten. We spraken met ze, om erachter te komen hoe het is om muziek over geocache-avonturen te maken en spelen.

Wat inspireerde iedereen om te gaan spelen en muziek te maken?

Jan: Ik startte met het spelen van klassieke gitaar op de lagere school, want iedereen heeft een hobby nodig, toch? Mijn ouders luisterden naar klassieke muziek en dat was zo’n beetje alles wat ik kende. Toen kreeg mijn oudste zus een cassettebandje met U2’s “Rattle And Hum” van haar vriendje en ik luisterde die grijs. Dus op zestienjarige leeftijd begon ik in mijn eerste band op de elektrische gitaar en begon ik met zingen, omdat niemand anders dat wilde doen. Ook al waren de optredens erg klein en verre van glamoureus, genoot ik toch van allemaal. Meestal bestond ons loon uit gratis bier. Later werd ik zanger/gitarist van een coverband en hoewel het salaris niet veel beter was, konden we tenminste optreden op een echt podium. Op de school waar ik les geef, begon ik een schoolband die nog steeds springlevend is. Ik heb meegedaan aan verschillende projecten: zingen, gitaar spelen en wat muziek produceren. Ik zou me mijn leven niet kunnen voorstellen zonder muziek.

Nico: Ik ben een muziekliefhebber sinds ik een kind was. De meeste van mijn neven zijn ouder dan ik en ze hadden vrij veel platen. Daardoor ontdekte ik veel goede muziek al op jonge leeftijd. Ik vond het geweldig. Toen ik ouder werd, begonnen vrienden een band en dat intrigeerde me op eenzelfde manier denk ik. Dus ik kocht een goedkope akoestische gitaar en begon uit te zoeken hoe ik sommige klassiekers kon spelen. Tot mijn verbazing kon ik dat. Dus het is een combinatie van houden van muziek en het plezier van muziek spelen met anderen: Tijdens het samen spelen zijn er momenten dat het gewoon klopt en dat is een gevoel dat moeilijk te evenaren is. En plezier hebben en nieuwe mensen leren kennen is natuurlijk net zo belangrijk. Door de muziek heb ik Steve Weeks leren kennen (de oprichter van een andere geocachingband, The Travel Bugs). Hij is een erg aardige, leuke persoon om mee samen te werken en te praten!

Peter: Voor mij is muziek er altijd al geweest. Ik groeide op in een gezin met twee oudere broers die al in bands speelden. Soms hadden ze thuis oefensessies. Ik kreeg uit eerste hand te zien hoeveel plezier je kan hebben als je samen met andere mensen muziek speelt. Aan mijn moeders kant van de familie speelt bijna iedereen muziek, op verschillende niveaus, sinds tenminste vier generaties. Het muzikale virus was altijd al aanwezig. Het was een kwestie van tijd tot ik erdoor gegrepen werd.

Hans: Ik ben een fan van muziek sinds ik als kind startte met luisteren naar de radio. Ik hield van meezingen met allerlei soorten liedjes. Ik was altijd op dingen aan het meetikken op de maat van de muziek op de radio. Mijn moeder werd er gek van. Later wilde ik ook muziek spelen. Drums waren het instrument waar ik als jongeling van droomde. Toen ik begon met het kopen van platen, was ik voornamelijk erg onder de indruk van het drummen op “Live in the City of Lights” van de Simple Minds. De drums op die live-elpee waren zo energiek. Dat wilde ik ook doen.

Klinkt dit je als muziek in de oren? Lees het Engelstalige artikel om meer te weten te komen over Bugsy Travels Travels & the Ammo Boxes.